Πώς θα αλλάξει η δημόσια διοίκηση

Καμιά μεγάλη δημόσια πολιτική δεν μπορεί να αποδώσει χωρίς τη ριζική μεταρρύθμιση του κράτους. Το πρώτο βήμα για την απλοποίηση της δομής του κράτους έγινε με τον «Καλλικράτη». Το βήμα αυτό πρέπει να ολοκληρωθεί προκειμένου να συμπεριλάβει τόσο το ανθρώπινο δυναμικό όσο και την απόλυτη αξιοποίηση των δυνατοτήτων που μας προσφέρει η ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Ολες οι αλλαγές στη δημόσια διοίκηση πρέπει να συγκλίνουν σε έναν μείζονα στόχο: η ελληνική δημόσια διοίκηση πρέπει επιτέλους να καταγράφει τις εισροές και τις εκροές της, να βάζει στόχους και να μετρά τα αποτελέσματά της. Συνεπώς, έχουμε στην παρούσα συγκυρία μια μεγάλη ευκαιρία, με αφορμή την προώθηση του Ενιαίου Μισθολογίου, να δημιουργήσουμε μια δημόσια διοίκηση χωρίς σύνορα, ανάμεσα σε διαφορετικούς θεσμούς και σε διαφορετικά επίπεδα διοίκησης.

Προκειμένου να το επιτύχουμε αυτό και να μπορεί να διοικηθεί το κράτος αποτελεσματικά από την πολιτική του ηγεσία είναι απαραίτητη προϋπόθεση να ελεγχθούν οι τρεις βασικές ροές που συνθέτουν λειτουργικά την υπόσταση του κράτους:

Ροή ανθρώπινου δυναμικού. Θα πρέπει να επιδιώξουμε τη μέγιστη δυνατή και απλή κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Για παράδειγμα, ένας μηχανικός που διορίζεται σε έναν δήμο της χώρας θα πρέπει οποιαδήποτε στιγμή το απαιτήσουν οι ανάγκες της δημόσιας διοίκησης να μετακινηθεί στην περιφέρεια, σε οποιοδήποτε υπουργείο, ή σε οποιοδήποτε γεωγραφικό σημείο της χώρας. Συνεπώς, ο κάθε δημόσιος υπάλληλος από την πρώτη στιγμή που διορίζεται, είναι υπάλληλος του κράτους και όχι κάποιας συγκεκριμένης οργανικής μονάδας του.

Ροή διαδικασιών. Η ροή των διοικητικών αποφάσεων πρέπει να υπαγορεύεται από το δόγμα «στο εσωτερικό του κράτους κινούνται τα έγγραφα και όχι οι πολίτες». Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση μας παρέχει πια αυτή τη δυνατότητα που διασφαλίζει την ανεμπόδιστη ροή των διοικητικών αποφάσεων και τσακίζει τα εσωτερικά σύνορα μεταξύ των διαφορετικών οργανικών μονάδων του κράτους, όπως άλλωστε απέδειξε η λειτουργία των ΚΕΠ.

Ροή του χρήματος. Ο έλεγχός της αποτελεί τη μέγιστη μεταρρύθμιση στις δύσκολες στιγμές που περνά η χώρα λόγω του γενικευμένου προβλήματος της φοροδιαφυγής. Ελεγχος της ροής του χρήματος σημαίνει ότι κάθε οικονομική πράξη που εκδηλώνεται πρέπει αυτομάτως να γίνεται γνωστή στο κεντρικό μηχανογραφικό σύστημα του κράτους (TAXIS).

Οποιαδήποτε κυβέρνηση, όσο ικανό πρωθυπουργό και Υπουργικό Συμβούλιο και αν διαθέτει, δεν μπορεί να προχωρήσει σε καμία μεγάλη μεταρρύθμιση, αν δεν μπορεί να διοικήσει το κράτος.

Παράλληλα, θα πρέπει να καθιερωθούν σε όλες τις οργανικές μονάδες της χώρας (δήμους, περιφέρειες, νοσοκομεία, πανεπιστήμια κ.λπ.) δείκτες αξιολόγησης και μέτρηση αποτελεσμάτων. Είναι αδιανόητο π.χ. τα νοσοκομεία μας να μη γνωρίζουν την υπερβολική αναμονή των ασθενών για το χειρουργείο ή τη φαρμακευτική δαπάνη ανά ασθενή, ή τις δυνατότητες επιδόσεων των χειρουργικών κλινών κ.λπ. που αποτυπώνουν την εικόνα και το επίπεδο λειτουργίας μιας υγειονομικής μονάδος. Με βάση την αξιολόγηση των οργανικών μονάδων θα αξιολογούνται και οι δημόσιοι υπάλληλοι και το σύστημα αξιολόγησης μπορεί και πρέπει να συνδεθεί με το επίδομα παραγωγικότητας. Επίσης πρέπει να επεκταθεί σταδιακά η ηλεκτρονική επικοινωνία των δημοσίων υπηρεσιών και των πολιτών σε όλες τις δημόσιες αρχές. Ολοι οι δημόσιοι υπάλληλοι πιστοποιούνται με ψηφιακή υπογραφή και εφοδιάζονται με γρήγορη σύνδεση και ηλεκτρονική διεύθυνση από το πρόγραμμα ΣΥΖΕΥΞΙΣ.

Οι παραπάνω αλλαγές θα αλλάξουν εντελώς την εικόνα της δημόσιας διοίκησης και θα δημιουργήσουν ένα πρόσφορο έδαφος για όλες τις άλλες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος.