Λίγες ώρες μετά τη δεύτερη νίκη (65-62) της Μακάμπι Τελ Αβίβ επί του Παναθηναϊκού και το 2-1 υπέρ της πρωταθλήτριας Ισραήλ στη σειρά των πλέι οφ της Ευρωλίγκας, ο προπονητής των Πρασίνων κ. Ζέλικο Ομπράντοβιτς καθόταν σκεφτικός σε μια πολυθρόνα στο λόμπι του ξενοδοχείου «Herods» στην παραλία του Τελ Αβίβ.

Ο ρέκορντμαν της Ευρωλίγκας (οκτώ κατακτήσεις με τέσσερις διαφορετικές ομάδες) έδειχνε αρκετά κουρασμένος από τους ψυχοφθόρους αγώνες με την «ομάδα του λαού» και την πολύωρη, μεταμεσονύχτια ανάλυση με τον συνεργάτη και κουμπάρο του κ. Δημήτρη Ιτούδη, ο οποίος _ παρεμπιπτόντως _ μπαινόβγαινε σαν… φάντασμα στα δωμάτια του ξενοδοχείου κρατώντας τον φορητό υπολογιστή του με τα συστήματα της Μακάμπι.

Πόσες και πόσο διαφορετικές σκέψεις θα πρέπει να περνούσαν εκείνες τις στιγμές από το μυαλό του «Ζοτς» με θέα τη φουρτουνιασμένη θάλασσα του τελ Αβίβ; Θα επιχειρήσουμε _ έστω και αυθαίρετα _ το… εγκεφαλογράφημα του σέρβου προπονητή, ο οποίος για πρώτη φορά στη 13χρονη θητεία του στο Τριφύλλι βλέπει την ομάδα του να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο σε σειρά πλέι οφ της Ευρωλίγκας χάνοντας (επίσης για πρώτη φορά) τον καθοριστικό τρίτο αγώνα.

1. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού, λοιπόν, θα πρέπει να σκεφτόταν την άμυνα ζώνης «match up» του ομολόγου του της Μακάμπι κ. Ντέιβιντ Μπλατ, μια άμυνα με προσαρμογές, που αποσκοπεί στο να καθυστερήσει την επίθεση των Πρασίνων, να περιορίσει τις διεισδύσεις του Δημήτρη Διαμαντίδη και να μην επιτρέψει το «inside game» των πρωταθλητών Ευρώπης. Μια τέτοια άμυνα, όμως, έχει διπλή ανάγνωση. Παίζεται συνήθως από ομάδες, που δυσκολεύονται να σταματήσουν τους αντιπάλους τους με «men to men» και αναγκάζονται να επιστρατεύσουν τις άμυνες «ζώνης». Ακόμη και αυτό το ψυχολογικό στοιχείο θα πρέπει να το σκεφτόταν ο κ. Ομπράντοβιτς.

2. Θα πρέπει να ήταν προβληματισμένος με την αγωνιστική συμπεριφορά του Διαμαντίδη, ο οποίος λειτούργησε εντελώς διαφορετικά σε σχέση με τις οδηγίες (ή καλύτερα τις επιθυμίες) του προπονητή του. Δεν ήταν επιθετικός από το πρώτο λεπτό και αυτό συνέβη ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, οπότε αρκέστηκε μόνο σε δύο σουτ τριών πόντων (1 /2 τρ.). Δεν έδειχνε φρέσκος, ώστε να «χτυπήσει» την άμυνα της Μακάμπι και να φτάσει ως το καλάθι δημιουργώντας για τον εαυτό του και τους συμπαίκτες του, ενώ στην τελευταία φάση, όταν κλείστηκε από τον Ντέιβιντ Μπλούθενταλ, επέλεξε να πασάρει στον Νικ Καλάθη, ο οποίος δεν θεωρείται αξιόπιστος σουτέρ και μοιραία αστόχησε.

3. Θα πρέπει να απογοητεύτηκε από την απόδοση του Ρομέιν Σάτο, ο οποίος σκόραρε και τους 4 πόντους του με βολές έχοντας 0/1 δίποντο και 0/1 τρίποντο σε 18′.10» συμμετοχής. Το κακό είναι ότι και στους δύο προηγούμενους αγώνες με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ στο ΟΑΚΑ ήταν αρνητικός συνεισφέροντας 6 και 3 πόντους αντιστοίχως, ενώ γενικώς ο Κεντροαφρικανός δεν θυμίζει σε τίποτε τον Σάτο της περυσινής σειράς πλέι οφ με την πανίσχυρη Μπαρτσελόνα. Ειδικά στον δεύτερο αγώνα στη Βαρκελώνη ήταν το «κλειδί», που οδήγησε τον Παναθηναϊκό στη σπουδαία νίκη και στην ισοφάριση της σειράς.

4. Θα πρέπει να μπερδεύτηκε, όπως οι περισσότεροι, με τις διακυμάνσεις στη συμπεριφορά των 11.000 οπαδών της Μακάμπι απέναντι στον πρώην «αγαπημένο της εξέδρας» Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Οι Ισραηλινοί τον χειροκρότησαν πριν από το τζάμπολ, οπότε ο Ταλ Μπούρστεϊν τού πρόσφερε ανθοδέσμη, τον αποδοκίμαζαν άγρια σε κάθε είσοδό του στο παρκέ και τον αποθέωσαν κατά την αποχώρηση της αποστολής του ΠΑΟ με προορισμό το ξενοδοχείο. Στο παρκέ ο «Σάρας» ήταν ωσεί παρών με 0 πόντους (0/3 τρ.), 3 ασίστ και 2 λάθη σε 11’48» συμμετοχής.

5. Θα πρέπει να σκεφτόταν ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να παίξει ως πρωταθλητής Ευρώπης το βράδυ της Πέμπτης (29/3, 22.05), από το πρώτο ως το τεσσαρακοστό λεπτό, εάν θέλει να ισοφαρίσει τη σειρά σε 2-2 και να επιστρέψει _ μαζί με την αποστολή της Μακάμπι _ στην Αθήνα για το πέμπτο ματς (4 ή 5 Απριλίου) της πρόκρισης στο Φάιναλ Φορ της Κωνσταντινούπολης. Να μην υποπέσει σε χαζά φάουλ, όπως στο πρώτο ημίχρονου του τρίτου αγώνα (11 λάθη από τα 16 συνολικά), να περιορίσει τη δράση του Σοφοκλή Σχορτσανίτη και να μη δώσει εύκολους πόντους στους γηπεδούχους.

Σε διαφορετική περίπτωση, εάν οι Πράσινοι δεν διορθώσουν τις αδυναμίες τους και δεν μετατρέψουν το δεδομένο άγχος τους σε πίεση των γηπεδούχων, η αποκαθήλωσή τους από τον ευρωπαϊκό θρόνο θα είναι γεγονός. Αυτού του είδους οι «γρίφοι», όμως, δίνουν ζωή στον «Ζοτς», ο οποίος έχει τόσο ισχυρό κίνητρο εν όψει του τέταρτου αγώνα, ώστε να πείσει τους παίκτες του ότι δεν μπορεί να είναι τόσο απογοητευτικοί σε τρίτη συνεχή αναμέτρηση, απέναντι μάλιστα σε μια ομάδα, που μπορεί να δείχνει πιο φρέσκια και αθλητική, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ποιοτικότερη του Παναθηναϊκού.