Η επέκταση της οικονομικής κρίσης στην Ισπανία είναι πλέον ο μεγαλύτερος φόβος στους κόλπους των ευρωπαίων ηγετών. Η άνοδος του κόστους δανεισμού της Μαδρίτης την περασμένη εβδομάδα στις διεθνείς αγορές, η αποτυχία του κεντροδεξιού Λαϊκού Κόμματος να σχηματίσει κυβέρνηση (παρά την αύξηση των εδρών της) στην πολυπληθέστερη περιφέρεια της Ανδαλουσίας και η κλιμάκωση των κοινωνικών αντιδράσεων ενόψει των νέων μέτρων που θα εντάσσονται στον προϋπολογισμό του 2012 συνθέτουν ένα αρνητικό περιβάλλον για την μόλις τριών μηνών κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι.
Πριν ανοίξουν οι κάλπες της Κυριακής στην Ανδαλουσία τα προγνωστικά των δημοσκοπήσεων προεξοφλούσαν νίκη του Λαϊκού Κόμματος στην αυτόνομη περιφέρεια που θα επείχε θέση «ψήφου εμπιστοσύνης» στην πολιτική λιτότητας που εφαρμόζει η κεντροδεξιά κυβέρνηση. Όμως τα αποτελέσματα διέψευσαν τους δημοσκόπους. Ο κεντροδεξιός σχηματισμός πήρε μεν τις περισσότερες ψήφους χωρίς όμως να κατακτήσει την αυτοδυναμία των 55 εδρών στο τοπικό κοινοβούλιο. Οι Σοσιαλιστές φαίνεται ότι θα σχηματίσουν εκ νέου κυβέρνηση σε αυτό το προπύργιο των σοσιαλιστών αυτή τη φορά μαζί με το κόμμα της Ενωμένης Αριστεράς που διπλασίασε την κοινοβουλευτική του δύναμη.
Οι πολιτικοί αναλυτές είχαν δώσει μεγάλη βαρύτητα σε αυτή την αναμέτρηση καθώς η Σεβίλλη και η ευρύτερη περιοχή πλήττονται από το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στη χώρα (31%) παρά το γεγονός ότι τα νότια παράλια της χώρας συγκεντρώνουν κάθε χρόνο περισσότερο από 20 εκατ. τουρίστες.
Το αρνητικό αποτέλεσμα για το Λαϊκό κόμμα δίνει το στίγμα της κοινωνικής έντασης στην κυβέρνηση Ραχόι η οποία θα παρουσιάσει τον πρώτο της προϋπολογισμό στο τέλος της εβδομάδας. Όμως το προηγούμενο διήμερο ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι έσπευσε να «θυμίσει» στον ισπανό ομόλογό του ότι μόνο ο δρόμος της δημοσιονομικής αυστηρότητας εγγυάται την επιστροφή στο δρόμο της ανάπτυξης.
«Δεν είναι δύσκολο να αναγεννηθούν οι κίνδυνοι μετάδοσης της κρίσης» δήλωσε ο Μόντι σε συνέδριο στο Τσερνόμπιο της βόρειας Ιταλίας για να προσθέσει ότι «η Ισπανία δεν έχει δώσει τη δέουσα προσοχή στα δημοσιονομικά της».
Ανάλογη «θέση» πήραν άλλωστε και οι αγορές μέσω εκτιμήσεων αλλά και ενδεικτικής ανόδου του επιτοκίου του ισπανικού 10ετούς ομολόγου στο 5,4%. Αναλύσεις χρηματοπιστωτικών οίκων όπως η αμερικανική τράπεζα Citigroup εκτιμούν ότι η πιθανότητα αναδιάρθρωσης του ισπανικού χρέους είναι αυξημένη.
Την ερχόμενη Πέμπτη τα συνδικάτα της χώρας έχουν προγραμματίσει γενική απεργία ενάντια στη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας αλλά και στις περικοπές που έχουν προαναγγελθεί προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος μείωσης του ελλείμματος στο 5,3% στο τέλος της χρονιάς.
Την Παρασκευή 30 Μαρτίου η κυβέρνηση θα ανακοινώσει τον προϋπολογισμό που θα περιλαμβάνει μέτρα πολλών δισ. ευρώ καθώς ο Ραχόι έχει δεσμευθεί να περιορίσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού στο 3% μέχρι το 2013 εν μέσω ύφεσης και εκτίναξης της ανεργίας σε ποσοστά άνω του 23%.
El Pais : Η Ε.Ε. έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις για την Ισπανία από ότι για Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία
Στην Ισπανία θα κοστίσει τουλάχιστον μία δεκαετία να βγει από την κρίση, εκτιμούν οι πλέον αισιόδοξοι πολιτικοί αναλυτές, ενώ είναι πλέον κοινή η διαπίστωση ότι οι απαιτήσεις των Βρυξελλών προς τη Μαδρίτη είναι πολύ μεγαλύτερες από ό,τι προς την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία.
Όπως γράφει η El Pais, η Ισπανία πρέπει να μειώσει το έλλειμμά της κατά 5% σε δύο χρόνια, η Ελλάδα -σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία- λιγότερο από 5% και οι άλλες δύο χώρες περίπου 3%.
Για την Ισπανία, η οποία δεν έχει λάβει πακέτο βοήθειας από την ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν και ήδη λαμβάνονται φτάνουν τα 55 δισ. ευρώ μέχρι το 2013.
Η El Pais σημειώνει ότι τέτοια δημοσιονομική προσαρμογή, δηλαδή μείωση του ελλείμματος από το 8,5% σε 3% το 2013 δεν έχει προηγούμενο. Ή μάλλον έχει: την περίπτωση της Ελλάδας, η οποία έχει βυθιστεί στην ύφεση, της Πορτογαλίας που οδεύει σε δεύτερο πακέτο βοήθειας, και της Ιρλανδίας, η οποία πάει κάπως καλύτερα, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό.
«5,5% σε δύο χρόνια είναι υπερβολικό, ουσιαστικά είναι μία καταδίκη» λέει ο Γκούντραμ Βολφ του think tank Bruegel με έδρα τις Βρυξέλλες.
Ο Ντάνιελ Γκρος, διευθυντής του think tank CEPS, επίσης με έδρα τις Βρυξέλλες, συμπληρώνει: «Πριν από δύο χρόνια ορισμένες αναδυόμενες οικονομίες βρέθηκαν στην ίδια κατάσταση και αναγκάστηκαν να φωνάξουν το ΔΝΤ. Υποθέτω ότι η Ισπανία επιθυμεί (και οφείλει) να αποφύγει το ΔΝΤ, κατά συνέπεια, δεν υπάρχει άλλη λύση από το να πιάσει το ‘ψαλίδι’.»
Ο οικονομολόγος Τσαρλς Γουίπλος του Graduate Institute συμπληρώνει, μιλώντας στην El Pais: «Περικοπές 55 δισ. ευρώ σε δύο χρόνια είναι κάτι εντελώς ανόητο και άδικο, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλοι στην Ευρώπη προσπαθούν να αναγκάσουν τους υπόλοιπους να κάνουν ανόητα πράγματα, για αυτό η κρίση έφτασε τόσο μακριά.»
Την ίδια ώρα, πάντως, ο Όλι Ρεν προαναγγέλλει ότι η Ισπανία θα ανακοινώσει πρόσθετα μέτρα, εντός της εβδομάδας, για να βρεθεί πιο κοντά στο νέο αναθεωρημένο στόχο για το έλλειμα…
