Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης είναι από τα πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Θηριώδης και με αξιοσημείωτες επιδόσεις στα παρκέ, αλλά ενίοτε αυτοκαταστροφικός, ο διεθνής σέντερ της Μακάμπι Τελ Αβίβ έχει βρεθεί πολλάκις στο επίκεντρο της δημοσιότητας, πότε για τα παραπανίσια κιλά που μονίμως τον ταλαιπωρούσαν, πότε για τα τερτίπια του χαρακτήρα του και την κυκλοθυμική συμπεριφορά του. Εχει κουραστεί όμως να είναι σε κάθε παραμύθι ο… κακός λύκος και μέσα από την εξομολόγησή του στο «Βήμα» βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Η συζήτηση με τον Σχορτσανίτη έγινε την επομένη του πρώτου αγώνα των πλέι οφ της Ευρωλίγκας ΠΑΟ – Μακάμπι 93-73. Η ημερομηνία που επέλεξες για τον γάμο σου (18 Αυγούστου) μήπως δείχνει ότι επιθυμείς να αγωνιστείς με την Εθνική στο προολυμπιακό τουρνουά του Καράκας και να διεκδικήσετε το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου;
«Εχω ξαναπεί ότι θέλω να παίξω στην Εθνική. Και αν με καλέσουν, εννοείται ότι θα εμφανιστώ, αρκεί να μην αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα υγείας ή τραυματισμού. Η απόφασή μου να μην ακολουθήσω την Εθνική στο περυσινό Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας είχε να κάνει με καθαρά οικογενειακούς λόγους. Δεν μπορούσα να εγκαταλείψω τον άνθρωπο που έχω δίπλα μου. Ακόμη και αν το έκανα, αν δηλαδή συνέχιζα με την ομάδα, θα ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη απόφαση, που δεν θα με άφηνε σε ησυχία, γιατί θα είχα τον νου μου μήπως χτυπήσει το τηλέφωνο. Η γυναίκα μου με έχει βοηθήσει να είμαι ακόμη παίκτης, να είμαι αυτός που είμαι τώρα. Δεν θα μπορούσα να την παρατήσω γνωρίζοντας ότι έχει τόσο δύσκολη εγκυμοσύνη».
Δεδομένου ότι ακούστηκαν πολλά για την αποχώρησή σου από την περυσινή προετοιμασία της Εθνικής, μπορείς να τα αφήσεις όλα πίσω και να σκεφτείς την επόμενη παρουσία σου στην ομάδα;
«Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να βλάψω την Εθνική, ούτε να ξεχάσω από πού ξεκίνησα να μαθαίνω το μπάσκετ. Είμαι πάντα στη διάθεση της Εθνικής και σίγουρα μπορώ να προσπεράσω κάποια πράγματα, να τα κλειδώσω στο παρελθόν και να γυρίσω σελίδα. Αυτό που πραγματικά με είχε πειράξει ήταν ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρθηκαν σε έναν άνθρωπο που σημαίνει πολλά για εμένα. Δεν ξέρω αν διαστρεβλώθηκαν οι δηλώσεις του, αλλά ο τρόπος με τον οποίο είχε μιλήσει ο κ. Βασιλακόπουλος για την αρραβωνιαστικιά μου ήταν αρκετά απαξιωτικός. Για εμένα ο όλος χειρισμός εκ μέρους της Εθνικής ήταν χτύπημα κάτω από τη μέση, αλλά ακόμη και αυτό, που έχει μείνει ως τραύμα, μπορεί να επουλωθεί, αυτή τη φορά όμως με ορθούς χειρισμούς…».
Είναι προφανές ότι βάζοντας στη ζυγαριά την εγκυμοσύνη της συντρόφου σου και τη ζωή σας και από την άλλη το μπάσκετ επέλεξες να αφήσεις για λίγο στην άκρη το μπάσκετ. Θα μπορούσες να το αναλύσεις περισσότερο;
«Εκείνες τις ημέρες είχα διαβάσει πολλά σχόλια ανθρώπων που υποστήριζαν ότι δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ και δεν βλέπουν το παιδί τους ή τη σύζυγό τους. Σχόλια του τύπου «από την Εθνική Ελλάδος φεύγεις, αλλά αν σε καλέσει η Μακάμπι θα πας αμέσως στο Τελ Αβίβ». Δεκτά και σεβαστά όλα αυτά. Αγαπώ την Εθνική και το μπάσκετ, αλλά αν δεν είχα αυτόν τον άνθρωπο δίπλα μου δεν θα μιλούσαμε τώρα ούτε για Εθνική ούτε για μπάσκετ. Δόξα τω Θεώ, έτυχε να βρεθεί στη ζωή μου και με έχει βοηθήσει ψυχολογικά και πνευματικά. Είναι πολύ σημαντικό πράγμα να γυρίζεις στο σπίτι σου και ο άνθρωπός σου να σε περιμένει με ένα ειλικρινές χαμόγελο και μια αγκαλιά. Η γυναίκα μου πάντα με έβλεπε ως Σοφοκλή και ποτέ ως Σχορτσανίτη. Να φανταστείτε ότι δεν είχε ιδέα από μπάσκετ και τον πρώτο καιρό δεν ήξερε ούτε σε ποια ομάδα αγωνιζόμουν. Αν δεν είχα γνωρίσει την Ειρήνη, δεν ξέρω ποια στροφή θα είχε πάρει η ζωή μου…».
Μην το πάρεις στραβά, αλλά έχει γραφτεί κατά καιρούς για εσένα ότι υπήρξες αυτοκαταστροφικός κάνοντας κακό και στην καριέρα σου.
«Ο καθένας χειρίζεται κάποιες καταστάσεις με εντελώς διαφορετικούς τρόπους. Εγώ βρήκα τους χειρότερους και πιο λανθασμένους για να διαχειριστώ κάποια πράγματα. Εχω κάνει λάθη, στα οποία δεν ήμουν ο αποκλειστικός υπεύθυνος, αλλά τουλάχιστον είχα πάντα την ευθιξία να αναλάβω και τις ευθύνες. Κάποιες περιόδους της καριέρας μου ήμουν τελείως αυτοκαταστροφικός, δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω, δεν είχα συνειδητοποιήσει τι ακριβώς σημαίνει να είσαι αθλητής. Εκανα πολλά μικρά λάθη, που όλα μαζί δημιουργούσαν μια κάκιστη εικόνα για τον εαυτό μου. Εκείνη την εποχή, ναι, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι στη ζυγαριά δεν έβαζα το μπάσκετ αλλά άλλα πράγματα. Στο ζήτημα της εγκυμοσύνης της γυναίκας μου όμως έπραξα κατά συνείδηση και θεωρώ ότι πήρα τη σωστή απόφαση».
Με το χέρι στην καρδιά, ήταν σαν να δέχεσαι «χαστούκι» η απόφαση των κκ. Ιβκοβιτς και Ομπράντοβιτς να αποφύγουν να συνεργαστούν μαζί σου στον Ολυμπιακό ή στον Παναθηναϊκό αντιστοίχως;
«Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Οταν μάλιστα συμφώνησα με τη Μακάμπι ένιωσα κάπως ανακουφισμένος, γιατί δεν χρειάστηκε να πάρω μια τόσο δύσκολη απόφαση, να τεθώ μπροστά σε ένα τέτοιο δίλημμα. Οχι απαραιτήτως γιατί θα έπρεπε να επιλέξω μεταξύ των δύο, αλλά γιατί εκείνη τη στιγμή έκρινα ότι το καλύτερο σενάριο για εμένα ήταν να παίξω στο εξωτερικό. Θυμάμαι ότι είχα συζητήσει με τον Σπανούλη, με τον Ζήση και με άλλα παιδιά της Εθνικής και οι περισσότεροι με είχαν συμβουλέψει να δοκιμάσω την εμπειρία του εξωτερικού, ώστε να ηρεμήσω, να καθαρίσει το μυαλό μου και να δω πώς συμπεριφέρονται και άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες».
Ποιοι προπονητές θεωρείς ότι σε έχουν βοηθήσει στην αθλητική διαδρομή σου;
«Αρκετοί. Από τον Παναγιώτη Γιαννάκη πήρα μαθήματα, που τώρα πιάνουν τόπο. Κάναμε πολλές συζητήσεις και προσπαθούσε να μου εξηγήσει ότι μόνο αν γίνεις ισχυρός άνθρωπος μέσα σου μπορείς να πρωταγωνιστήσεις και στο γήπεδο. Στο κομμάτι του μπάσκετ, ο καθένας πρέπει να κάνει τη δουλειά του. Ετσι και ο προπονητής δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει από τη στιγμή που είναι υπόλογος σε έναν πρόεδρο, σε έναν ιδιοκτήτη, στον κόσμο. Ασφαλώς με βοήθησε πολύ και ο κόουτς Μπλατ, ο οποίος με έκανε να ξαναπατήσω στα πόδια μου και να παίξω το μπάσκετ που μπορώ».
Ομπράντοβιτς – Διαμαντίδης και ΠΑΟ – Ολυμπιακός «Με τις πάσες του Μήτσου ξεκινούσα με 10 πόντους» Θα ήθελες να είχες κάποτε την ευκαιρία να συνεργαστείς με τον κ. Ομπράντοβιτς; Υποθέτουμε ότι αν είχες μαζί σου και τον φίλο σου, τον Δημήτρη Διαμαντίδη, το σκηνικό θα αποτελούσε ακόμη ισχυρότερο δέλεαρ…
«Ο Ομπράντοβιτς είναι μεγάλος προπονητής, με τον οποίο οι περισσότεροι αθλητές θα ήθελαν να δουλέψουν κάποια στιγμή στην καριέρα τους. Από την άλλη, όπως είπατε, στον Παναθηναϊκό αγωνίζεται και ο Διαμαντίδης, με τον οποίο έχουμε παίξει μαζί στον Ηρακλή και στην Εθνική. Με δημιουργό τον Μήτσο, ο Σοφοκλής ξεκινούσε πάντα με δέκα πόντους χάρη στις πάσες του. Ως εκεί. Τώρα είναι αντίπαλοί μου στο παρκέ»…
Αλήθεια, δεν σου έχουν λείψει τα ντέρμπι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού;
«Τα παιχνίδια Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού είναι θρυλικά. Δεν γίνεται να υποστηρίξει ένας αθλητής ότι έχει βιώσει την ατμόσφαιρα ενός ντέρμπι σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αν δεν έχει συμμετάσχει σε παιχνίδι των δύο ομάδων. Θυμάμαι ότι η πρώτη εμπειρία μου από ντέρμπι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού καταγράφηκε στην παρθενική χρονιά μου στον Ολυμπιακό. Είχαμε αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο Ελλάδος με οπαδούς και από τις δύο πλευρές. Είχαμε χάσει 30 πόντους, αλλά από ένα σημείο και έπειτα ο αγώνας πέρασε σε δεύτερη μοίρα, καθώς οι κερκίδες του ΣΕΦ μετατράπηκαν σε εμπόλεμη ζώνη. Το κακό είναι ότι εν έτει 2012 το θέμα της βίας έχει προχωρήσει στο επόμενο επίπεδο και από υβριστικές συμπεριφορές προς τους παίκτες και τις οικογένειές τους κινδυνεύει πλέον η σωματική τους ακεραιότητα. Πλέον οι χούλιγκαν χτυπούν στο ψαχνό, θέλουν να σε τραυματίσουν, να σου ανοίξουν το κεφάλι. Ε, αυτά τα αίσχη δεν μου έχουν λείψει…».
Μη γνωρίζοντας την έκβαση του δεύτερου αγώνα της σειράς Παναθηναϊκός – Μακάμπι, εκτιμάς ότι η ομάδα σου θα καταφέρει να βελτιώσει την εικόνα της αγωνιζόμενη στην έδρα σας την ερχόμενη Τρίτη;«Πιστεύω ότι η εικόνα της Μακάμπι θα είναι πολύ διαφορετική στο Τελ Αβίβ. Και θα είναι λάθος αν ο κόσμος κρίνει την ομάδα μου με βάση τον πρώτο αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Το πρώτο παιχνίδι της σειράς ήταν από εκείνα όπου όλα πηγαίνουν στραβά από τη δική σου πλευρά και όλα κατ’ ευχήν από την πλευρά του αντιπάλου. Δεν ήμασταν έτοιμοι, ούτε σωματικά ούτε πνευματικά. Το πρόβλημα της Μακάμπι είναι ότι λόγω και της συμμετοχής στην Αδριατική Λίγκα έχουμε δώσει 67 επίσημους αγώνες και έχουμε άλλους 20 μέχρι το τέλος της περιόδου. Προτού αντιμετωπίσουμε τον Παναθηναϊκό είχαμε δώσει πέντε παιχνίδια σε ελάχιστες ημέρες και ήταν φυσιολογικό κάποια στιγμή να επέλθει η πτώση. Ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε πάρα πολύ δυνατός πνευματικά. Το ήθελε περισσότερο, προσπάθησε περισσότερο, ενώ εμείς ήμασταν πιο αργοί και λιγότεροι αποφασιστικοί».
Πώς σου φάνηκε, αλήθεια, η αντιμετώπιση των οπαδών του Παναθηναϊκού; Ακούστηκαν φυσικά αποδοκιμασίες, αλλά δεν σημειώθηκαν ακρότητες στο ΟΑΚΑ.
«Οντως, η αντιμετώπιση ήταν πάρα πολύ καλή. Αυτό πιστεύω ξεκίνησε από πέρυσι, μετά τον τελικό της Ευρωλίγκας στη Βαρκελώνη. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού με σεβάστηκε και πιστεύω ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού είναι καλοί οπαδοί, καλοί υποστηρικτές. Εννοώ ότι δεν μπορείς να κρίνεις τόσα εκατομμύρια οπαδών από τις πράξεις των 100-200 που η μόνη επιδίωξή τους είναι να τα κάνουν γυαλιά-καρφιά στα γήπεδα του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ, ακόμη και του βόλεϊ. Στο γήπεδο υπερισχύει η φιλοσοφία του πλήθους. Ενας να αρχίσει να πετάει πέτρες, θα τον ακολουθήσουν πολλοί. Ολοι έχουν συναισθήματα, που τα καταπιέζουν εκείνη τη στιγμή, όλοι είναι θυμωμένοι, ένας ανάβει το φιτίλι και η φασαρία γενικεύεται».
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο «Βήμα» ο προπονητής του Ολυμπιακού κ. Ιβκοβιτς υποστήριξε ότι το καλύτερο που θα μπορούσες να κάνεις ήταν να αλλάξεις περιβάλλον, όπως και έγινε το καλοκαίρι του 2010.
«Θα συμφωνήσω ότι ήταν μια πολύ καλή αλλαγή, που έγινε ίσως την κατάλληλη στιγμή και μου χρειαζόταν. Αυτό το θέμα όμως έχει και δεύτερη ανάγνωση. Θα ήθελα να έχω πετύχει περισσότερα με τον Ολυμπιακό, να είχα καλύτερη και πιο σταθερή παρουσία και να μην αποχωρήσω χωρίς τίτλους. Πολλές φορές βέβαια η ζωή παίρνει περίεργη τροπή, αλλά αυτή την περίοδο υπάρχει μια σταθερότητα και σε επαγγελματικό και σε οικογενειακό επίπεδο και εύχομαι να συνεχίσω έτσι».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
