Στην ταραγμένη ιστορία του τόπου δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εμφάνισης παρακρατικών οργανώσεων που λειτουργούσαν ως αυτόκλητοι φρουροί «του νόμου και της τάξης», πρόθυμες να συνδράμουν και να συμπληρώσουν το επίσημο κράτος στο έργο της αντιμετώπισης του «εχθρού».
Ενα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι η δράση της «Εθνικής Ενώσεως Ελλάς» (ΕΕΕ) με έδρα τη Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του 1930. Η ΕΕΕ ήταν πραγματική παραστρατιωτική οργάνωση που ιδεολογικά συνδύαζε τον αντισημιτισμό με τον αντικοινοβουλευτισμό και τον αντικομμουνισμό. Οι «Τριεψιλίτες», όπως αυτοαποκαλούνταν τα μέλη της, είχαν υιοθετήσει ως έμβλημα τον δικέφαλο αετό και οραματίζονταν την αναβίωση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Φορούσαν κίτρινα πουκάμισα και μαύρες μπότες για να τονίσουν τη βυζαντινοελληνική προέλευση, χαλύβδινα κράνη και κρατούσαν κλομπ, ενώ πίστευαν στην ανωτερότητα και την καθαρότητα της ελληνικής φυλής.Το σημείο τομής στην ανάπτυξη της οργάνωσης θα έρθει τον Ιούνιο του 1931, με τον εμπρησμό της εβραϊκής φτωχογειτονιάς του Κάμπελ που είχε δεκάδες τραυματίες και έναν νεκρό. «Πριν από το Κάμπελ», δήλωσε αργότερα ο συνήγορος της οργάνωσης στη δίκη των ηγετών της τον Απρίλιο του 1932, «η ΕΕΕ είχε 12 παραρτήματα και 3.000 μέλη, τώρα έχει 27 παραρτήματα και 7.000 μέλη».
Το αποκορύφωμα της δράσης της οργάνωσης ήταν η κάθοδος 3.000 μελών της τον Ιούνιο του 1933 στην Αθήνα για κατάθεση στεφάνου στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Σύμφωνα με τα στελέχη της ΕΕΕ, θα επρόκειτο για «την προς τας Αθήνας πορεία» – το ελληνικό ισοδύναμο της «Πορείας προς τη Ρώμη» που έφερε τον Μουσολίνι στην εξουσία. Η κάθοδος αυτή σημαδεύτηκε από τις αιματηρές συγκρούσεις με τους κομμουνιστές που προσπάθησαν να τους εμποδίσουν. Από τα πυρά των «Τριεψιλιτών» σκοτώθηκαν δύο διαδηλωτές.
Η κάθοδος αυτή θα σημάνει και την αρχή του τέλους, καθώς η ηγεσία της ΕΕΕ βιάζεται να αξιοποιήσει την επιτυχία της και εξαγγέλλει τον μετασχηματισμό της παρακρατικής οργάνωσης σε πολιτικό κόμμα.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
