Του Ελληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υποφέρει! Και, ως γνωστόν, η Ελλάδα «μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά». Τώρα, βέβαια, τηρουμένων των αναλογιών και των οικονομικών συγκυριών, θα… ξαποστάσουμε μαζί με την πατρίδα μας λίγο περισσότερο ώσπου να επιστρέψουμε σε ρυθμούς που θα άπτονται της νοοτροπίας μας και όλων όσα ως λαός… οικοδομήσαμε στο διάβα της ιστορίας. Και δεν πάνε να… κουρεύονται όλοι αυτοί που θέλουν να μετατρέψουν αυτή τη μικρή γωνιά του πλανήτη σε ένα απέραντο… κομμωτήριο. Που θέλουν να μας πείσουν ότι είμαστε ένας λαός λάθος σε έναν κόσμο αγγέλων…
Δεν λέω, το παρατραβάμε κάπου κι εμείς, αλλά πώς μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τις αργίες, το καφενείο, τον ήλιο, τη θάλασσα, χωρίς τα πειράγματα, χωρίς τα οπαδικά σύνδρομα, χωρίς τις Δευτέρες στις δουλειές μας – όσοι ακόμα τις έχουμε – που περιμένουμε τους… ποδοσφαιρικά αντίθετους για να τους κάνουμε την απαραίτητη καζούρα…
Το τελευταίο δε, είναι ιδιαίτερα επίκαιρο εν όψει του προσεχούς ποδοσφαιρικού ντέρμπι των «αιωνίων» αντιπάλων, του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, όπου και πάλι θα… δοκιμασθούν φιλίες και αντοχές. Και όλοι εύχονται να γίνει ένας αγώνας αντάξιος της ιστορίας των δύο ομάδων… Και δεν είναι ανάγκη αυτές τις δύσκολες για όλους ώρες να ανατρέχουμε στο παρελθόν ψάχνοντας να βρούμε τι έγινε σε αντίστοιχες αναμετρήσεις και ποιος ήρξατο χειρών αδίκων.
Αλλωστε το παρελθόν είναι οδηγός για το παρόν και το μέλλον, αρκεί να αφαιρεθούν τα αρνητικά στοιχεία που «κουβαλά» στις αποσκευές του. Ιδίως εκείνα που έχουν να κάνουν με τη βία και όσα αυτή συνεπάγεται. Οι όποιες διαφορές λύνονται στα στενά πλαίσια του αγωνιστικού χώρου και όχι στις κερκίδες ή εκτός του γηπέδου. Ο φανατισμός και η τυφλή βία δεν μπορούν να έχουν θέση σε μια κοινωνία που την κυνηγάνε θεοί και δαίμονες – ιδίως οι τελευταίοι.
Εναπόκειται στους πρωταγωνιστές – παράγοντες, οπαδούς και γενικά σε όλους τους εμπλεκομένους – να σηκώσουν στους ώμους τους το βάρος αυτής της αναμέτρησης. Και να κάνουν αυτόν τον αγώνα – ανεξαρτήτως αποτελέσματος – γιορτή. Γιορτή του αθλητισμού και του ευ αγωνίζεσθαι. Και στο φινάλε, δεν είναι κακό να νικήσει ο καλύτερος. Είπαμε, Ελληνες είμαστε! Εδώ γεννήθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Οπως και τα Παναθήναια. Τους δώσαμε τα φώτα… Μην τους δώσουμε τη χαρά να μας τα αλλάξουν…
