Μήπως τελικώς ο «ένοχος» για τα ολοένα και αυξανόμενα παγκόσμια ποσοστά παχυσαρκίας είναι το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα; Η… περίεργη αυτή θεωρία σύμφωνα με την οποία το CO2 μας κάνει… μπαλόνι διατυπώνεται από δανό ερευνητή ο οποίος υποστηρίζει πως η αύξηση του ποσοστού των παχύσαρκων ατόμων στη Δανία συνάδει με την αύξηση του επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

«Φούσκωναν» και οι αδύνατοι

Ο Λαρς-Γκέοργκ Χέρσουγκ μελέτησε τα μοτίβα του βάρους τόσο αδύνατων όσο και υπέρβαρων ατόμων για χρονικό διάστημα που κάλυπτε 22 έτη. Αρχισε να αναζητεί εξηγήσεις αφού παρατήρησε ότι ακόμη και τα αδύνατα άτομα έπαιρναν βάρος με την πάροδο των ετών.

Ο Χέρσουγκ που αυτή τη στιγμή είναι μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Ερευνητικό Κέντρο για την Πρόληψη και την Υγεία του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Γκλόστρουπ ανέφερε στη δικτυακή ειδησεογραφική σελίδα επιστημονικών θεμάτων Science Nordic «η παραδοσιακή θεωρία αναφέρει ότι τα παχιά άτομα γίνονται ακόμη παχύτερα επειδή δεν κινούνται όσο θα έπρεπε. Ωστόσο από τη μελέτη προέκυψε ότι και τα αδύνατα άτομα παχαίνουν και αυτό φάνηκε να ισχύει καθ’όλο τα διάστημα της 22ετούς παρακολούθησης».

Οταν ο ερευνητής αναζήτησε επιβαρυντικούς παράγοντες για αυτή την αύξηση του βάρους είδε ότι ήταν ανάλογη της αύξησης των επιπέδων του CO2 στην ατμόσφαιρα κατά την ίδια περίοδο. Με βάση την παρατήρησή του, ο επιστήμονας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ορεξίνη, ορμόνη που παράγεται στον εγκέφαλο και ρυθμίζει τα επίπεδα εγρήγορσης αλλά και κατανάλωσης ενέργειας, επηρεάζεται από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

Τα παραδείγματα του «μπαλονιού»

Ο δρ Χέσουγκ δίνει ως ένδειξη που ενισχύει τη θεωρία του ότι τα επίπεδα παχυσαρκίας στις ΗΠΑ αυξήθηκαν ταχύτερα κατά την περίοδο 1986-2010 στην Ανατολική Ακτή, όπου οι συγκεντρώσεις CO2 είναι υψηλότερες σε σύγκριση με την υπόλοιπη χώρα.

Αναφέρεται επίσης σε μελέτη του 2010 που διεξήχθη σε 20.000 πειραματόζωα τα οποία έλαβαν στο σύνολό τους βάρος, παρότι ζούσαν υπό ελεγχόμενες συνθήκες στο εργαστήριο.

Προκειμένου να ελέγξει την υπόθεσή του ο ειδικός διεξήγαγε πιλοτική μελέτη στο πλαίσιο της οποίας έξι άνδρες τοποθετήθηκαν σε ειδικά δωμάτια – ορισμένοι εξ αυτών εκτέθηκαν σε αυξημένα επίπεδα CO2 ενώ οι υπόλοιποι όχι. Επτά ώρες αργότερα, επετράπη στους εθελοντές να καταναλώσουν όση τροφή ήθελαν. Όπως προέκυψε, οι άνδρες που είχαν εκτεθεί στα υψηλότερα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα κατανάλωσαν 6% περισσότερη τροφή σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.

Βέβαια τα αμφισβητούμενα αυτά αποτελέσματα απαιτούν τώρα περαιτέρω διερεύνηση.

Οι παχύσαρκοι και η υπερθέρμανση του πλανήτη

Την ίδια στιγμή μια άλλη μελέτη ειδικών του Πανεπιστημίου Ρόμπερτ Γκόρντον στο Αμπερντίν η οποία δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό «International Journal of Obesity» δείχνει ότι εάν οι παχύσαρκοι ξεκινούσαν δίαιτα θα μπορούσαν να λύσουν σε ικανοποιητικό βαθμό το πρόβλημα υπερθέρμανσης του πλανήτη!

Οπως αναφέρουν οι ερευνητές, τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή μόνο και μόνο επειδή… αναπνέουν. Υπολόγισαν ότι αν όλα τα υπέρβαρα άτομα του πλανήτη έχαναν 10 κιλά, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα θα έπεφταν κατά 49.560 τόνους τον χρόνο. Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί σε ποσοστό 0,2% επί των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για το 2007. Σημειώνεται ότι οι ερευνητές δεν συμπεριέλαβαν στη μελέτη τους και τη σύνδεση των ανθρώπινων εκπομπών μεθανίου με την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας, παρότι προηγούμενα στοιχεία έχουν δείξει ότι η εκπομπή μεθανίου από τις αγελάδες συμβάλλει στην αύξηση των αερίων του θερμοκηπίου.

Η παχυσαρκία ξεκινά από τη… μήτρα

Μελέτη ειδικών από το Πανεπιστήμιο Νιουκάσλ η οποία δημοσιεύεται στη διαδικτυακή επιθεώρηση «PLoS One» μαρτυρεί ότι η παχυσαρκία ξεκινά από τη… μήτρα. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι παράγοντες όπως η διατροφή της εγκύου ή η έκθεσή της στην ατμοσφαιρική ρύπανση και στο στρες μπορούν να προκαλέσουν επιγενετικές αλλαγές – μοριακές δηλαδή αλλαγές οι οποίες επιδρούν στην έκφραση διαφορετικών γονιδίων – στο έμβρυο που κυοφορεί. Οι αλλαγές αυτές φαίνεται τελικώς ότι συνδέονται με αύξηση του βάρους του παιδιού που θα έρθει στον κόσμο στην ηλικία των 11-13 ετών. Οι επιστήμονες σημειώνουν πάντως ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα προτού αποδειχθεί η σύνδεση μεταξύ επιγενετικών αλλαγών κατά την εμβρυϊκή ζωή και αύξησης του βάρους.