Ο Ιμούρ είναι Ιρανός και προσπαθεί να φτάσει στην Αγγλία. Σε ένα μπαρ στα σύνορα Κροατίας-Σλοβενίας συναντά μια νεαρή έγκυο γυναίκες. Πρόσφυγες και οι δυο, με βαθιές, ανεπούλωτες πληγές, αποφασίζουν να ακολουθήσουν κοινή πορεία στο ταξίδι τους προς μια καλύτερη ζωή. Με σύμβολο το νερό – έμμεση αναφορά στο Στενό της Μάγχης που χωρίζει τους πρόσφυγες από τον τελικό προορισμό τους, την Αγγλία, αλλά και στη ρευστή, ευμετάβλητη καθημερινότητά τους, ο Αμίρ Ρεζά Κουχεστανί μαζί με το Mehr Theatre Group, κινούνται κάπου ανάμεσα στο θέατρο και την ποίηση, την αφήγηση και τον διάλογο.
Μέσα σε ένα λιτό σκηνικό πραγματεύονται μια σύγχρονη οδύσσεια, αποφεύγοντας τον μελοδραματισμό. Ο Ιμούρ και η Ζίνα είναι άλλοι δύο πρόσφυγες που μοιράζονται τον πόνο για τον χαμό αγαπημένων προσώπων, την ανάγκη τους για φιλία και συντροφικότητα, αλλά και την αναζήτηση της πραγματικής τους ταυτότητας.
Μετά από μια σύντομη εμπειρία ως ερμηνευτής, αφοσιώθηκε στη συγγραφή των δύο πρώτων έργων του: «And the Day Never Came» («Και η μέρα δεν ήρθε ποτέ», 1999), το οποίο δεν ανέβηκε ποτέ, και «The Murmuring Tales» («Οι ιστορίες γκρίνιας», 2000), το οποίο έτυχε θετικής κριτικής, στη διάρκεια του 18ου Διεθνούς Θεατρικού Φεστιβάλ Fadjr, στην Τεχεράνη.
Με το τρίτο του θεατρικό έργο, «Dance on Glasses» («Χορός πάνω σε ποτήρια», 2001), που περιόδευσε για τέσσερα χρόνια, η φήμη του Κουχεστανί πέρασε τα σύνορα της χώρας του, καθώς η παράσταση υποστηρίχτηκε από διάφορους καλλιτεχνικούς διευθυντές και θεατρικά φεστιβάλ της Ευρώπης. Ακολούθησαν κι άλλα θεατρικά, ενώ έργα του παίχθηκαν με επιτυχία και στην Ευρώπη.
