offstage

Σε ένα απόσπασμα από συνέντευξη που παραχώρησε το 1974 η Μελίνα Μερκούρη στον Δημήτρη Λιμπερόπουλο και στην εκπομπή «Οι ρεπόρτερς» περιγράφει το τηλεοπτικό της όνειρο: να πάρει μια κάμερα και να γυρίσει όλη την Ελλάδα με σκοπό να συναντήσει απλές Ελληνίδες. Μια αγρότισσα, μια φοιτήτρια, μια μάνα. Τόσο απλά και ουσιαστικά σκεφτόταν η Μελίνα. Οι ιδέες αυτές μοιάζουν πλέον με όνειρο απατηλό. Σε ποια παρουσιάστρια να το προτείνεις αυτό σήμερα και να της δώσεις ερέθισμα; Ολη αυτή η επιθυμία της Μερκούρη, τόσο σε πρόθεση όσο και σε περιεχόμενο, αλλά και τελικά ως εικόνα, δεν συνάδει προς τις επιθυμίες των σύγχρονων τηλεοπτικών θηλυκών.

Η αγωνία της Ελληνίδας στην τηλεόραση είναι μία: να είναι όμορφη. Να θρονιάζεται σε ένα πλατό, να επιλέγει μια κάμερα που «θολώνει» τα «ηλικιακά νερά» και να ποζάρει. Γι’ αυτό και από το πρωί ως το βράδυ, σε όλες τις ζώνες και σε όλα τα κανάλια, βλέπεις καλοχτενισμένες, «σιδερωμένες» και επιτηδευμένες κυρίες. Είτε μαγειρεύουν είτε κουτσομπολεύουν είτε λένε ειδήσεις, κρύβονται πίσω από έναν σοβά μεικάπ, ένα υπερβολικό ρούχο και μια μάσκα ναρκισσισμού. Δεν υπάρχουν πια γυναίκες που να αφήνουν το τσαλάκωμα του χρόνου και τη γοητεία της ατέλειας να φανούν στον φακό. Υπερτερεί η ανασφάλεια, αγνοείται η απλότητα, κυριαρχεί ο νεοπλουτισμός.

Πόσες παρουσιάστριες σήμερα συγκεντρώνουν τα βλέμματα για τον λόγο, το στίγμα, το ταλέντο τους; Ελάχιστες. Ποιες απομνημονεύει η τηλεοπτική ιστορία ως πρόσωπα τα οποία μπόρεσαν να βγάλουν την αλήθεια τους και να εκπροσωπήσουν επάξια το φύλο τους; Πολύ λίγες. Η εποχή που διανύουμε είναι γεμάτη αγωνίες και φόβους που εκφράζονται από γυναίκες που ζουν δίπλα μας. Από την άνεργη, από τη φοιτήτρια που αντιμετωπίζει μια χαοτική αγορά εργασίας, από τη συνταξιούχο που βλέπει τα πάντα να καταρρέουν και από τη μητέρα η οποία στέκεται αμήχανη και πελαγωμένη μπροστά στην οικονομική λαίλαπα. Φτάνει πια με τις συνταγές για σολομό με βατόμουρα, τις συμβουλές για μαγικό σεξ και τις στυλιστικές συμβουλές για τα μπουζούκια. Ουσία χρειάζεται και ουσία λείπει…