Δεν έχουμε πάρει ακόμα το δεύτερο πακέτο διάσωσης, δεν έχει τελειώσει η διαδικασία του PSI και συζητάμε για τα νέα μέτρα τον Ιούνιο και για τρίτο πακέτο διάσωσης το 2015 που θα κρατήσει μέχρι το 2020. Από την μια είναι καλό αυτό γιατί επιτέλους νιώθεις ότι υπάρχουν κάποιοι που βλέπουν μπροστά στο μέλλον. Από την άλλη είναι άσχημο γιατί καταλαβαίνεις πως ότι έχει γίνει ως τώρα και ότι έλεγαν δυο χρόνια το έλεγαν ή γιατί δεν ήξεραν ή ακόμα χειρότερα γιατί ήξεραν.
Πλέον η Τρόικα ξέρει πως το μνημόνιο 2 θα αποτύχει λόγο ανεπάρκειας πολιτικών αποφάσεων και παίρνει τα μέτρα της για νέα μέτρα τον Ιούνιο που τα ανακοινώνουν από τώρα. Οι Ευρωπαίοι ξέρουν πως θα χρειαστούμε μνημόνιο 3 μπας και σωθούμε, αν βέβαια υπάρχει μέχρι τότε η διάθεση για να μας σώσουν. Και οι δικοί μας μαλώνουν σε έναν δικό τους όμορφο μικρόκοσμο που δεν έχει καμία επαφή με τα παραπάνω.
Τα διλλήματα; Οι μεν για το αν τελικά θα συμφωνήσουν να συγκυβερνήσουν μαζί η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, που και να το κάνουν δυστυχώς έχουμε διαπιστώσει με τι αρμονία συγκυβερνάν και τώρα. Οι δε προσφάτως σφάζονται για το κίνημα της πατάτας, λες και αν οι πατάτες ερχόντουσαν μέσα σε σάκους κόκκινους με σφυροδρέπανο επάνω θα χόρταιναν περισσότερο τον κόσμο που τις αγοράζει φθηνά ή το αντίθετο.
Δυστυχώς για ακόμα μια φορά βλέπουμε πως κάποιοι επενδύουν στο λογικό φόβο του κόσμου για την χρεοκοπία ενώ άλλοι επενδύουν στην δικαιολογημένη αγανάκτηση σου για την σημερινή κατάσταση. Κανείς δεν επενδύει στην ελπίδα του, στην δύναμη του, στην ανόρθωση της αισιοδοξίας του, στο να τον οδηγήσει στον δρόμο της υγιούς ανάπτυξής του.
Για να ξεκινήσουμε να μιλάμε για ανάπτυξη σε αυτόν τον τόπο εν μέσω κρίσης έπρεπε να περάσουν δυο χρόνια ύφεσης ώστε η Ευρώπη να καλέσει τελικά τον ίδιο τον Παπαδήμο, τον πρωθυπουργό της χώρας μπας και απορροφηθεί το ΕΣΠΑ. Όπως τον είχε καλέσει και στο Eurogrup για την επικύρωση της συμφωνίας. Γιατί από ότι φαίνεται τους original πολιτικούς μας δεν τους εμπιστεύονται πλέον με τίποτα. Παράδειγμα ο Ρέσλερ που είπε πως ενώ η Γερμανία έχει προσφέρει βοήθεια στο πεδίο της ανάπτυξης το αρμόδιο υπουργείο ουδέποτε έκανε χρήση της, ενώ με έγγραφο τόνιζε πως η υλοποίηση των συμφωνηθέντων παραμένει ανεπαρκής.
Ανεπαρκής. Αυτή ακριβώς είναι η λέξη που ταιριάζει. Ανεπαρκής.