Αγαπητοί κύριοι,
Ονομάζομαι Παπαγεωργίου-Κυρανά Αικατερίνη και είμαι μεταπτυχιακή φοιτήτρια του τμήματος της Ακίνητης Προσθετικής της Οδοντιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. Το φθινόπωρο του 2011 απέστειλα στο Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) την αίτηση ενδιαφέροντος, μαζί με όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την χορήγηση υποτροφίας, προκειμένου να ολοκληρώσω το τριετές μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών που παρακολουθώ. Το πρόγραμμα αυτό που συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους χορηγεί συγκεκριμένο αριθμό υποτροφιών, έπειτα από μια διαδικασία εξατομικευμένης αξιολόγησης σε πτυχιούχους πανεπιστημιακών τμημάτων. Τα τμήματα αυτά κατατάσσονται ανάλογα με το αντικείμενο σπουδών τους σε πέντε ενότητες: Θετικές Επιστήμες, Επιστήμες Μηχανικού, Επιστήμες Ζωής, Γεωπονικές Επιστήμες και Κτηνιατρική και τέλος Κοινωνικές και Ανθρωπιστικές Επιστήμες.
Οι πίνακες των επιλεγέντων φοιτητών αναρτήθηκαν στον διαδικτυακό τόπο του ιδρύματος πριν από ενάμιση μήνα περίπου και τα αποτελέσματα της αξιολόγησης με προβλημάτισαν αρκετά.
Αρχικά, στην ενότητα των Επιστημών Ζωής, στην οποία υπάγεται το τμήμα μου, συναντώ στις καταληφθείσες θέσεις των επιτυχόντων, φοιτητές των οποίων τα μεταπτυχιακά προγράμματα έχουν ως αντικείμενο την Βιολογία Φυτών-Βοτανική: Ταξινόμηση των φυτών, την Βιολογία Ζώων-Ζωολογία: Συστηματική των ζώων και την Θαλάσσια Βιολογία. Πραγματοποιώντας μια έρευνα στο διαδίκτυο, προκειμένου να απαντηθούν κάποια από τα ερωτήματά μου, παρατήρησα πως ο τομέας της Βοτανικής, της Θαλάσσιας Βιολογίας και της Ζωολογίας υπάγονται στο τμήμα της Βιολογίας, το οποίο ανήκει στις σχολές των Θετικών Επιστημών και όχι στις Επιστήμες Ζωής. Επομένως η αξιολόγηση αυτών των φοιτητών θα ήταν σκόπιμο να γίνει στα πλαίσια της πρώτης ενότητας.
Επίσης αυτό που με απογοητεύει ιδιαίτερα είναι ότι η διαδικασία της αξιολόγησης δεν λαμβάνει υπόψη το επίπεδο δυσκολίας της εκάστοτε σχολής. Στην Οδοντιατρική όπως και στην Ιατρική Σχολή εκτός από την υψηλή βάση εισαγωγής, οι φοιτητές ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με μια σειρά από υψηλές ακαδημαϊκές απαιτήσεις (εργαστηριακή, θεωρητική άσκηση), σε συνδυασμό με ένα αίσθημα ευθύνης, σε πολλές περιπτώσεις ασύμφωνο με την ηλικία μας και επαγγελματικής διεκπεραίωσης μιας θεραπείας απέναντι στους ασθενείς . Έτσι όπως αντιλαμβάνεστε διαφορετική αξία έχει ένα ‘Λίαν Καλώς’ ή ‘Άριστα’ από μια Ιατρική ή Οδοντιατρική Σχολή και διαφορετική από μια σχολή Δημόσιας Υγείας ή από κάποιο τμήμα Φυσικής Αγωγής.
Δεν γνωρίζω αν το πρόγραμμα της αξιολόγησης του ΙΚΥ έχει απλά κάποια ατέλειες, οι οποίες έχουν εντοπιστεί από τους υπευθύνους και σκοπεύουν να τις διορθώσουν στο μέλλον ή αν σκόπιμα κάποιες θέσεις καταλαμβάνονται από συγκεκριμένα άτομα, σκεπτόμενοι ότι κανείς δεν θα αμφισβητήσει ή δεν θα ασχοληθεί παραπάνω.
Είτε στη μία, είτε στην άλλη περίπτωση όμως νιώθω ότι αδικήθηκα από τη διαδικασία όπως και άλλοι συνυποψήφιοί μου, που προσπαθούμε ακόμα ανεξαρτήτως συνθηκών να εξελιχθούμε επιστημονικά, ουσιαστικά και όχι να βολευτούμε στα λίγα, που αγωνιζόμαστε μαζί με τις οικογένειές μας, τις οποίες επιβαρύνουμε οικονομικά, να υλοποιήσουμε τα όνειρά μας και να αποδείξουμε ότι τελικά όλη αυτή η προσπάθεια άξιζε τον κόπο.
Το πρόγραμμα διευκρινίζει ότι δεν δέχεται ενστάσεις, ένας ασφαλής κατά τη γνώμη μου τρόπος για να αποφύγει δυσάρεστες περιπέτειες, ούτε φυσικά προσδοκώ ότι με την δημοσιοποίηση της επιστολής μου (αν γίνει) θα διαφοροποιηθεί το τοπίο. Απλά βαρέθηκα να βλέπω γύρω μου προκλητικές αδικίες, σύγχυση, κοροϊδία, θράσος από ανθρώπους που δεν θα έπρεπε κι ένα θολό τοπίο σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητάς μας, που μας αποπροσανατολίζει ακόμα περισσότερο από την ουσία. Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν μιλάμε γι αυτά που μας ενοχλούν, ότι προσπερνάμε αυτά που μας αγανακτούν, ότι κλείνουμε τα μάτια σε όσα συμβαίνουν δίπλα μας και όλα αυτά με την πρόφαση ότι ‘Δεν βαριέσαι…Έτσι είναι στην Ελλάδα…Δεν τα ξέρεις;… Τί θα κερδίσεις;…’
Ε λοιπόν ούτε βαριέμαι, ούτε δέχομαι άκριτα αυτά που μου σερβίρουν σαν άβουλο όν και όσον αφορά το κέρδος μου από την υπόθεση: Κερδίζω την αξιοπρέπειά μου και είμαι εντάξει με την συνείδησή μου.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας κι ελπίζω να μην κούρασα πολύ, απλά το θέμα μου απέκτησε κι άλλες προεκτάσεις.
