Το παιδί με τα τατουάζ δεν είναι συγγραφέας. «Ημουν, είμαι και θα είμαι μάγειρας» λέει ο Δημήτρης Σκαρμούτσος, ο τηλεοπτικός σεφ που από την πρώτη του επαφή με την τηλεόραση- μέσω του διαγωνισμού μαγειρικής «Μaster Chef»- γνώρισε ευρεία δημοσιότητα. Τον συναντήσαμε στο «Αλάτσι», το εστιατόριο που ο ίδιος λειτουργεί τα τελευταία έξι χρόνια-, «η μόνη δουλειά στην οποία κατάφερα να μείνω πολύδιότι εμείς οι μάγειροι είμαστε τσιγγάνοι». Εκεί μας μίλησε για τη ζωή του στην κουζίνα… και στην τηλεόραση αλλά και για το πώς αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο, το «64 εδώδιμα» (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός), που κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Ξεκινήσαμε με συνταγές και βρεθήκαμε να μιλάμε για τατουάζ. Κανονικά θα έπρεπε να τα είχε μισήσει. «Εχω περάσει πολλά γι΄ αυτά τα τατουάζ. Πριν από έξι μήνες οι άνθρωποι άλλαζαν πεζοδρόμιο.Προτού βγω στην τηλεόραση πήγαινα σε πολυκαταστήματα και με ακολουθούσαν “φουσκωτοί” για να μην κλέψω.Εχω περάσει πολλούς ελέγχους αεροδρομίου, όπου νόμιζαν ότι είμαι φυλακόβιος και με κρατούσαν παραπάνω για να με τσεκάρουν» λέει. Και όμως αυτά τα τατουάζ στάθηκαν η αιτία για να τον προσέξουν παραγωγοί και κοινό.
Ο τύπος με τα τατουάζ, λοιπόν, ως κριτής στο «Μaster Chef» του Μega, αποδείχθηκε λιγότερο άγριος από ό,τι υποδήλωνε όλο αυτό το ατέλειωτο μελάνι στο δέρμα του, ενώ μετά το τέλος του σόου και λίγο προτού ξεκινήσει η νέα σεζόν του «Μaster Chef Junior» αποφάσισε να εκδώσει ένα βιβλίο. Μήπως για να εξαργυρώσει την επιτυχία του, η οποία όσον αφορά τον γυναικείο πληθυσμό φθάνει στα όρια της υστερίας;
«Ας μη γελιόμαστε. Τα βιβλία στην Ελλάδα δεν πουλάνε ιδιαίτερα» λέει. «Αρα, λοιπόν, δεν το έκανα για να πουλήσω.Το έκανα απλά διότι ήθελα να το κάνω. Με την εκδότριά μου Αναστασία Λαμπρία το συζη τούσαμε εδώ και τρία χρόνια και εγώ όλο της γλιστρούσα.Τώρα πιστεύω ότι έχω ωριμάσει πιο πολύ και μπορώ να το κάνω.Σας το λέω, όμως, δεν σκοπεύω να βγάλω λεφτά από το βιβλίο. Το ότι με βοήθησε η τηλεόραση δίνοντάς μου περισσότερες επιλογές, αυτό είναι αλήθεια.Υπάρχουνόμωςκαι άλλοι τρόποι, πιο εύκολοι, για να βγάλω λεφτά». Η λέξη «εδώδιμα» ήταν ιδέα της Αναστασίας Λαμπρία. Ο Δημήτρης Σκαρμούτσος ομολογεί ότι δεν τα πάει και τόσο καλά με τη γλώσσα. Οταν όμως η εκδότριά του τού πρότεινε τη συγκεκριμένη λέξη (κάνοντας ταυτόχρονα και μετάφραση), αυτός «κόλλησε». Και μέσα στις σελίδες του βιβλίου του έκλεισε εύκολες συνταγές ελληνικής κουζίνας με κρητικά στοιχεία και κύριο χαρακτηριστικό την απλότητα.
Η ενασχόληση του σεφ-συγγραφέα με τα εστιατόρια ξεκίνησε την εποχή που σπούδαζε Οικονομικά στις ΗΠΑ, όταν για να βγάζει το χαρτζιλίκι του δούλευε ως σερβιτόρος. Σύντομα ο προερχόμενος από μικροαστική οικογένεια- η οποία δεν μπορούσε να τον συντηρήσει- νεαρός γοητεύθηκε από την τάξη αλλά και την αναρχία της κουζίνας. «Τάξηδιότι πρέπει να βγει η δουλειά και αναρχία διότι προκειμένου να βγει η δουλειάόλα επιτρέπονται» εξηγεί. Ποια… κουζινικά στοιχεία τον γοητεύουν κυρίως; «Οι γρήγοροι ρυθμοί, η δημιουργικότητα,το ότι δεν βαριέσαι ποτέ, το ότι μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, αρκεί να μαγειρεύεις καλά:κανείς δεν σε κρίνει για το τι είσαι, για το τι λες και για το πόσα τατουάζ έχεις».
Επί δώδεκα χρόνια ο Δημήτρης Σκαρμούτσος μαγείρευε σε κουζίνες της Αμερικής κάνοντας στάση σε φαστφουντάδικα με πλαστικά χάμπουργκερ και σε ξενοδοχεία όπως το «Sheraton». Ωσπου κάποιοι προσωπικοί λόγοι τον ανάγκασαν να επιστρέψει στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στα Χανιά. «Εκεί κατάλαβα ότι… καλή η Αμερική,αλλά υπάρχει άλλη αγνότητα στην ελληνική επαρχία όσον αφορά τους ανθρώπους και τα υλικά.Στην κουζίνα,ακόμη και όταν νομίζεις ότι έχεις φτάσει σε ένα επίπεδο, δεν παύεις να ανακαλύπτεις καινούργια πράγματα εκεί που δεν το περιμένεις.Γι΄ αυτό λέω ότι η κουζίνα είναι μεγάλη πουτάνα». Στην Κρήτη ο Δημήτρης Σκαρμούτσος δούλεψε σε δύο από τα καλύτερα εστιατόρια της πόλης, στη «Νυχτερίδα» και στον «Μύλο του Κερατά». Τέσσερα χρόνια αργότερα ο δημοσιογράφος Σταύρος Θεοδωράκης του πρότεινε να έρθει στην Αθήνα και να αναλάβει το «Αλάτσι» φέρνοντας πρώτες ύλες από τα Χανιά. Το εγχείρημα πέτυχε. Και η ζωή του συνεχιζόταν κανονικά ώσπου… η τηλεόραση εισέβαλε στη ζωή του. Θα υπάρξει άραγε συνέχεια στα «64 εδώδιμα»; «Για αρκετό καιρό νομίζω ότι δεν θα το ξανακάνω.Δεν έχω μια άλλη καλή ιδέα που θέλω να πραγματοποιήσω. Αλλωστε εκπλήρωσα το όνειρο που έχει κάθε μάγειρας:να γράψει ένα βιβλίο».
«Ηρθαν και με βρήκαν από το στούντιο παραγωγής.Στην αρχή είπα “όχι” γιατί θεωρούσα ότι δεν ήμουν για τηλεόραση.Εμφανισιακά τα στερεότυπα της τηλεόρασης είναι άλλα.Και εμένα αν με βγάλεις από την κουζίνα είμαι σαν ψάρι έξω από τη γυάλα» λέει ο Δημήτρης Σκαρμούτσος για το επιτυχημένο πέρασμά του από τη μικρή οθόνη. Τελικά αποφάσισε να πάρει το ρίσκο (παρ΄ ότι ως μέλος της κριτικής επιτροπής μπήκε «σφήνα»,την τελευταία στιγμή),έχοντας ωστόσο την ασφαλιστική δικλίδα ότι,ακόμη και αν δεν πετύχαινε το εγχείρημα,ο ίδιος πάλι στην κουζίνα θα κατέληγε.
Το αποτέλεσμα; «Κέρδισα λίγα χρήματα- μη φανταστείτε αυτά τα τρομερά νούμερα που λένε- και μεγάλη αναγνωρισιμότητα.Αυτό ήταν που άλλαξε δραστικά τη ζωή μου.Μέσα από αυτή τη μικρή εμπειρία της μιας σεζόν συνειδητοποίησα ότι η τηλεόραση είναι ένα τέρας που μπορεί να σε “κάψει” με την υπερβολική προβολή από τη μια στιγμή στην άλλη». Φοβήθηκε καθόλου την υπερέκθεση στα φώτα της δημοσιότητας; «Οχι.Ευτυχώς όλο αυτό συνέβη στα 40 μου.Γιατί,αν ήμουν 20,ίσως και να είχα πρόβλημα.Εγώ δεν έχω φοβηθεί το σουξέ διότι δεν σκοπεύω να κάνω καριέρα στην τηλεόραση: έχω ήδη καριέρα στη μαγειρική.Δεν πληρώνω τους λογαριασμούς μου μέσα από την τηλεόραση αλλά μέσα από την κουζίνα».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
