– Ο κόσμος του μπάσκετ σάς αναγνωρίζει ένα συναισθηματικό δέσιμο με την ΑΕΚ,μολονότι ως παίκτης αγωνιστήκατε μόλις δύο χρόνια στην Ενωση.Πώς το αντιλαμβάνεστε εσείς αυτό; «Το δέσιμο δημιουργήθηκε γιατί φεύγοντας από το Περιστέρι είχα τεράστια δίψα για να κάνω πρωταθλητισμό και να κατακτήσω τίτλους. Τότε δεν υπήρχε η ευκολία που υπάρχει τώρα. Οι παίκτες ήταν δέσμιοι των δελτίων και γι΄ αυτό έφυγα από το Περιστέρι 29 ετών με μεσολάβηση του τότε προέδρου Ανδρέα Κορασίδη. Είχα πολύ καλή σχέση μαζί του και με βοήθησε να πάρω τη μεταγραφή. Προτάσεις είχα και νωρίτερα, από τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, αλλά τότε οι παράγοντες συνήθιζαν να λένε “θα σου κρεμάσω το δελτίο στο ταβάνι και πήδα να το πιάσεις”. Με τον Παναθηναϊκό μάλιστα είχα συμφωνήσει, αλλά χάλασε τη μεταγραφή το Περιστέρι».
– Τι εννοείτε λέγοντας ότι είχατε συμφωνήσει; «Είχα συμφωνήσει στα πάντα με τον Παναθηναϊκό, αλλά ο τότε πρόεδρος του Περιστερίου Φίλιππος Κώτσης ζήτησε ένα κλειστό γυμναστήριο για να με αφήσει να υπογράψω, με αποτέλεσμα να… τρελαθεί ο κ. Παύλος Γιαννακόπουλος και να χαλάσει η μεταγραφή. Ηταν το καλοκαίρι του 1996, μετά τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο του Παναθηναϊκού στο Παρίσι. Το θυμάμαι σαν τώρα γιατί ήμουν στο σπίτι του κ. Γιαννακόπουλου και είχα δει το τρόπαιο του πρωταθλητή Ευρώπης. Είχαμε συμφωνήσει σε όλα, αλλά το Περιστέρι έβαλε φρένο στη μεταγραφή».
– Ζηλέψατε αντικρίζοντας το αστραφτερό τρόπαιο; «Εννοείται ότι ζήλεψα! Ενα πράγμα που με κάνει να στενοχωριέμαι, αν μπορώ να το θέσω έτσι, είναι το ότι δεν είχα την ευκαιρία να διεκδικήσω τα τρόπαια που ήθελα. Ηθελα να κατακτήσω πρωταθλήματα και Κύπελλα, αλλά η άρνηση του Περιστερίου να με αφήσει να φύγω νωρίτερα μου στέρησε αυτή την ευκαιρία. Παρ΄ όλα αυτά δεν είμαι αχάριστος και έχω μάθει στη ζωή μου να κοιτάζω και πίσω. Πάντοτε κοίταζα πίσω και έλεγα “δόξα τω Θεώ”. Θα ήταν αχαριστία εκ μέρους μου αν έλεγα ότι το Περιστέρι δεν με βοήθησε. Πιστεύω όμως ότι η σχέση ήταν αμφίδρομη, γιατί και εγώ βοήθησα την ομάδα».
– Η πρώτη επαφή σας με την ΑΕΚ ως προπονητή είχε άδοξο τέλος. Επί προεδρίας Δημήτρη Δρόσου υποβάλατε την παραίτησή σας μετά τον πρώτο κιόλας αγώνα του πρωταθλήματος 2007-08! «Αυτό που πιστεύω ακράδαντα είναι ότι στις συνεργασίες πρέπει να υπάρχουν ρόλοι. Οπως οι παίκτες πρέπει να παίζουν, έτσι και ο προπονητής πρέπει να κοουτσάρει και να κάνει τις επιλογές του. Ο γιατρός να παρακολουθεί την κατάσταση των αθλητών. Ο πρόεδρος να ασχολείται με το πώς θα φέρει έσοδα στο ταμείο. Μια ομάδα αποτελείται από αρκετούς ρολίστες, οι οποίοι συνεργάζονται για να καταστήσουν ισχυρό αυτό το σύνολο. Με λίγα λόγια, από τη στιγμή που κατάλαβα ότι κάποιοι άνθρωποι επεμβαίνουν στη δουλειά μου, θεώρησα καλό να πάρω το καπελάκι μου και να φύγω. Αυτό θεώρησα τίμιο. Αλλοι συμβιβάζονται, εγώ δεν είμαι έτσι».
– Πόσο εφικτό είναι για έναν (κατά γενική ομολογία) απόμακρο παίκτη,όπως εσείς,να γίνει επιτυχημένος προπονητής, που εκτός από ικανότητες χρειάζεται να γνωρίζει το επικοινωνιακό παιχνίδι; «Μπορεί να γίνει και εξάλλου σε όλα υπάρχει μια καινούργια αρχή. Μπορεί να ήμουν απόμακρος ως παίκτης, αλλά δεν είχα πρόβλημα ούτε είχα τσακωθεί με κάποιον δημοσιογράφο. Απλώς πίστευα ότι έπρεπε να μιλάω όταν είχα να πω κάτι. Η δουλειά μου ήταν να μιλάω στο γήπεδο. Δεν ήθελα να βλέπω καθημερινά τον εαυτό μου στις εφημερίδες. Θα με έπαιρνε κανείς στα σοβαρά; Δεν είναι προτιμότερο να μιλάς όταν έχεις να πεις κάτι;».
– Χρειάζεταιπάντωςαρκετό θάρρος για να αναλάβει κανείς μια προβληματική ομάδα, όπως η ΑΕΚ. «Το μπάσκετ είναι προβληματικό. Είναι και η ΑΕΚ προβληματική, αλλά δεν είναι η μόνη. Αν ρίξουμε μια ματιά στις ομάδες, θα διαπιστώσουμε ότι οι μοναδικές που δεν έχουν πρόβλημα είναι ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός. Τι σημασία έχει λοιπόν αν η ΑΕΚ αντιμετωπίζει δυσκολίες; Αυτό εγώ το είδα ως πρόκληση. Και για την προπονητική καριέρα μου, αλλά και για τον άνθρωπο Κορωνιό, δεδομένου ότι η θητεία και οι δύο τίτλοι μου στην ΑΕΚ μού δημιουργούσαν μια ηθική υποχρέωση απέναντι σε αυτή την ομάδα. Δεν σας κρύβω ότι το έκανα και για τον κόσμο της ΑΕΚ. Το λέω και ανατριχιάζω ότι η συμπαράστασή του τον τελευταίο καιρό με πεισμώνει ακόμη περισσότερο».
– Μετά τη συντριβή από τον Παναθηναϊκό εξωτερικεύσατε μια αγανάκτηση για την «ψαλίδα» στο πρωτάθλημα. «Αυτή η κατάσταση με πληγώνει, δεν μου αρέσει. Πώς να αναλύσω ένα παιχνίδι από τη στιγμή που η μία ομάδα έχει 20 εκατομμύρια ευρώ μπάτζετ και η άλλη 300 χιλιάρικα που δεν πληρώνονται κιόλας; Φυσικά, δεν κατηγορώ τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Πάλι καλά που υπάρχουν οι οικογένειες Γιαννακόπουλου και Αγγελόπουλου».
– Αν δεν υπήρχαν αυτές οι οικογένειες, μήπως το «προϊόν» θα ήταν εντελώς ανυπόληπτο; «Γιατί τώρα τι είναι; Αρέσει σε κανέναν το γεγονός ότι βρέξει- χιονίσει Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα διεκδικήσουν το Κύπελλο και το πρωτάθλημα Ελλάδος; Ας μην τους βάζουν να παίζουν και να κουράζονται στην κανονική περίοδο, τι νόημα έχει;».
– Στο χάος που περιγράψατε περίοπτη θέση έχει και η αναβολή του 36ου τελικού του Κυπέλλου Ελλάδος μεταξύ των «αιωνίων». «Είναι ντροπή! Μόνο αυτή η λέξη μού έρχεται. Ντροπή για το ελληνικό μπάσκετ. Λυπάμαι που το λέω, αλλά αυτό δείχνει πόσο χαμηλό είναι το επίπεδό μας και πόσο δύσκολο είναι να βρούμε μια ημερομηνία για να γίνει ο τελικός. Με θλίβει αυτή η εικόνα, για την οποία είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι, παίκτες, προπονητές, διοικήσεις, ομοσπονδίες. Επειδή όμως είμαι αισιόδοξος άνθρωπος, βλέπω φως. Δεν είμαι προφήτης για να προβλέψω το πότε θα γίνει η ανάκαμψη, αλλά είμαι σίγουρος ότι σε μερικά χρόνια η κατάσταση θα βελτιωθεί».
– Δεδομένου ότι η συζήτησή μας γίνεται χωρίς να γνωρίζουμε το αποτέλεσμα του σαββατιάτικου ντέρμπι Ολυμπιακού- Παναθηναϊκού στο ΣΕΦ,εκτιμάτε ότι το πλεονέκτημα της έδρας για τη μία ή την άλλη ομάδα παρέχει ισχυρό προβάδισμα για την κατάκτηση του τίτλου; «Πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός είναι πιο δεμένη ομάδα από τον Ολυμπιακό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εξασφαλίζει τον τίτλο. Ο Ολυμπιακός έχει πολύ καλή ομάδα και κατά τη γνώμη μου διαθέτει έναν εξαιρετικό προπονητή, με τον οποίο έχουμε συνεργαστεί στο παρελθόν, ξέρω πώς δουλεύει και έχει βάλει τη σφραγίδα του. Από την άλλη, στη σειρά των αγώνων με την Μπαρτσελόνα είδαμε τι μπορεί να κάνει ο Παναθηναϊκός όταν χρειάζεται οπωσδήποτε ένα αποτέλεσμα. Γι΄ αυτό θα έδινα ελάχιστο προβάδισμα στον Παναθηναϊκό, με ή χωρίς το πλεονέκτημα έδρας. Οι τελικοί θα είναι αμφίρροποι και ο παράγοντας έδρα θα βοηθήσει μια ομάδα σε ποσοστό μόλις 2%-3%, όχι παραπάνω. Οπως ο Παναθηναϊκός μπορεί να σπάσει την έδρα, έτσι και ο Ολυμπιακός μπορεί να περάσει νικηφόρα από το ΟΑΚΑ».
– Θα συμφωνούσατε με την άποψη ότι στη σειρά με αντίπαλο την Μπαρτσελόναο κ.Ζέλικο Ομπράντοβιτς έδωσε ρεσιτάλ κοουτσαρίσματος νικώντας κατά κράτος τον ομόλογό του κ.Τσάβι Πασκουάλ; «Ναι, συμφωνώ. Θεωρώ ότι ο κόουτς Ομπράντοβιτς έχει μεγάλη ευφυΐα, ξέρει να διαβάζει πολύ καλά το παιχνίδι και να στήνει την ομάδα του ανάλογα με τον αντίπαλο. Αυτό έκανε και απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Ανακάτεψε την τράπουλα, μπέρδεψε τον αντίπαλο, έστησε πολύ καλά την ομάδα του σε άμυνα και επίθεση, εκμεταλλεύθηκε τα προτερήματα των παικτών του και “έκρυψε” τα μειονεκτήματά τους».
– Πιστεύετε ότι, μετά την εκθρόνιση της Μπαρτσελόνα στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας,ο Παναθηναϊκός θα επιστρέψει στην Ελλάδα με τον έκτο ευρωπαϊκό τίτλο του; «Οταν συμμετέχεις στο Φάιναλ Φορ, έχεις μπροστά σου δύο αγώνες. Από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός απέκλεισε την περυσινή πρωταθλήτρια Ευρώπης, η οποία θεωρούνταν το φαβορί για την κατάκτηση και της εφετινής Ευρωλίγκας, αυτομάτως βαπτίζεται φαβορί στη Βαρκελώνη. Πιστεύω λοιπόν ότι ο Παναθηναϊκός είναι το φαβορί για το τρόπαιο».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
