Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι των εφημερίδων που κατέγραφαν τις επιθέσεις κυβερνητικών στελεχών κατά της Δικαιοσύνης και οι δικαστές απάντησαν ανταποδίδοντας τα πυρά.
Δικαιώνοντας μια συμβασιούχο υπάλληλο που εργαζόταν στον ΟΠΑΠ, ο Άρειος Πάγος τάχθηκε στο πλευρό των συμβασιούχων προκαλώντας έναν ισχυρό πόλεμο στην κυβέρνηση που μέχρι τώρα έδειχνε ανυποχώρητη, αλλά τώρα θα πρέπει να σεβαστεί την δικαστική απόφαση.
Έτσι είναι…
Όταν ανοίγεις έναν πόλεμο είναι βέβαιο ότι θα έχεις και απώλειες. Θα έπρεπε να το σκεφτεί καλύτερα ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χ. Καστανίδης όταν μόλις χθες υποστήριζε ότι η δικαστική εξουσία θα πρέπει να υποταχθεί στην νομοθετική, αλλά και ο κ. Σ. Βαλυράκης που κατηγορούσε συλλήβδην τους δικαστικούς για παραλείψεις στη διερεύνηση του σκανδάλου της SIEMENS.
Κι αν δεν μπορούσαν να το σκεφθούν οι ίδιοι, θα έπρεπε να τους έχει συγκρατήσει το επιτελείο του πρωθυπουργού που παρακολουθεί εδώ και τρεις μήνες την σύρραξη να βαθαίνει.
Σε ένα οργανωμένο κόμμα και σε μια κυβέρνηση που ακολουθεί μια υποτυπώδη στρατηγική, ένας πόλεμος ξεκινά όταν το αποφασίσει το στρατηγείο. Δεν ξεκινά να πυροβολεί μόνος του, όποιος έχει στα χέρια του ένα λιανοντούφεκο και νομίζει ότι μπορεί να το παίζει …Παπαφλέσσας!
Μπορεί το δίκιο να είναι με τη κυβέρνηση, καθώς και οι δικαστές έχουν προ πολλού σηκώσει μπαϊράκι ανεξάρτητου κράτους, αλλά επειδή ακριβώς έχουν δύναμη και γνωρίζουν πώς να τη χρησιμοποιήσουν, η άμυνα της κυβέρνησης θα έπρεπε να ήταν πιο οργανωμένη.
Γιατί τώρα πυροβόλησε ο Καστανίδης, αλλά η σφαίρα εξοστρακίστηκε και …χτύπησε τον Ραγκούση…
