Ο Ηomo interneticus,αφού ανακάλυψε- με την ίδια άγρια χαρά με την οποία στάθηκε ο ιθαγενής μπροστά στα καθρεφτάκια των Δυτικών- τα αναρίθμητα πλουμίδια του Διαδικτύου, στάθηκε επιλεκτικά σε ένα: στην απαράμιλλη δυνατότητα που του προσφέρει το τελευταίο για αυτοανακοίνωση.Και εκεί κοκάλωσε.
Τώρα νομίζει πως ζωή είναι οι αναρτήσεις του στο Facebook,και φίλοι καρδιακοί- πάντα ωστόσο χωρίς φωνή- οι διαδικτυακοί συνομιλητές του.Δεν αργεί όμως η ώρα που θα ανακαλύψει,χωρίς χαρά αυτή τη φορά,πως όλα τούτα δεν είναι παρά η παρηγοριά μιας αυτοαφήγησης,η χάρτινη,μεταμοντέρνα του άμυνα μπροστά σε έναν πύργο που καταρρέει.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
