Σύγχρονη ιστορία πάνω στον έρωτα, τη φιλία και την προδοσία αλλά και ένα γοητευτικό ταξίδι στο ελληνικό καλοκαίρι και τα ανεπανάληπτα τοπία της Κρήτης, ο «Κόκκινος ουρανός», τελευταία ταινία της Λάγιας Γιούργου, είναι μια από τις οκτώ νέες ταινίες που από την Πέμπτη 7 Απριλίου θα κάνουν την εμφάνισή τους στις αίθουσες.
«Ο κινηματογράφος χρωστάει μερικές από τις καλύτερες στιγμές του στην πραγμάτευση του θέματος της φιλίας ανάμεσα σε δύο άνδρες και των δοκιμασιών που αυτή περνάει ως την απόδειξη της αντοχής της ή όχι» μας είπε η σκηνοθέτιδα. «Στις καουμπόικες ταινίες ας πούμε, οι ανδρικές φιλίες είναι πολύ ισχυρές, μέχρι την στιγμή, που από την ταχυδρομική άμαξα, θα κατεβεί μια γυναίκα…Αυτό ήθελα να κάνω με τον «κόκκινο ουρανό»: ένα σύγχρονο γούεστερν».
Οι εν λόγω φίλοι στην ιστορία της Γιούργου είναι ο Ορφέας Αυγουστίδης και ο Αποστόλης Τότσικας, δύο νεαροί που θα επιχειρήσουν μια καινούρια αρχή στη ζωή τους στήνοντας ένα θερμοκήπιο μπανάνας κάπου στη Νότια Κρήτη. Διαφορετικοί αλλά και συμπληρωματικοί χαρακτήρες – ο ένας φλογερός και ρωμαλέος, ο άλλος ρομαντικός και καλλιεργημένος – οι δυο νέοι κάνουν τη δουλειά να μοιάζει με παιχνίδι και όλα κυλούν ανέμελα… μέχρι τη στιγμή που εμφανίζεται η Κόρντοβα, μια γερμανίδα με ισπανικό όνομα (Πίλα Βιτάλα). Και η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει…
«Οποιοδήποτε δίλημμα -που σ΄αυτή την περίπτωση είναι η γυναίκα που “μπαίνει ανάμεσα” στους δύο φίλους- οποιαδήποτε κρίσιμη επιλογή, δεν βάζει απλά σε δοκιμασία την ανθεκτικότητα της σχέσης -εδώ της σχέσης δύο ανδρών- αλλά παράλληλα και αλληλοδιαδοχικά δρα ως ο έξωθεν καταλύτης που αποκαλύπτει και κάνει αισθητά τα βαθύτερα θεμελιακά στοιχεία που συγκροτούν τον χαρακτήρα του καθενός απ΄τους δύο άνδρες δίνει το “ψυχολογικό” τους πορτραίτο και φανερώνει τα ψυχικά κίνητρα που υπαγορεύουν, εν τέλει, τη στάση ζωής του καθενός» λέει η Λάγια Γιούργου.
Ο «Κόκκινος ουρανός» γυρίστηκε το καλοκαίρι του 2010 σε ερημικά σημεία της Κρήτης που δεν είχαν πρόσβαση από το άσφαλτο. Ολες οι μετακινήσεις γίνονταν με δυσκολία, ιδιαίτερα για τα μηχανήματα του συνεργείου και για τα απαραίτητα εφόδια όπως για παράδειγμα το νερό. Φεύγοντας από τα Χανιά και φτάνοντας στη Νότια Κρήτη για τις σκηνές της παραλίας, η κινηματογραφική ομάδα ανακάλυψε ότι ο δρόμος που οδηγούσε προς το συγκεκριμένο τόπο είχε υποχωρήσει από τις βροχές των προηγούμενων ημερών, και χρειάστηκε να καλέσουν μπουλντόζες για να προχωρήσουν.
Για την Γιούργου, τα πιο δύσκολα γυρίσματα ήταν αυτά στο θερμοκήπιο μπανάνας στα Μάλλια: οι συντελεστές και οι ηθοποιοί έπρεπε να δουλεύουν κατακαλόκαιρο μέσα σε ένα θερμοκήπιο όλη τη διάρκεια της ημέρας, όταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι του θερμοκηπίου άντεχαν να δουλεύουν μόνο μέχρι τις 11 το πρωί. Όταν μια μέρα όμως σηκώθηκε καυτός αέρας παρασέρνοντας μαζί του την άμμο με απίστευτη δύναμη, όλοι προτίμησαν με διαφορά τις συνθήκες μέσα στο θερμοκήπιο και κλείστηκαν εκεί. Το εξωτερικό του θερμοκηπίου στήθηκε σε μια παραλία στη νότια Κρήτη, και ένα από τα βασικά μελήματα των παραγωγών ήταν να το στερεώσουν στην άμμο. Κι ενώ κατάφεραν να το στήσουν, όταν τέλειωσε η κινηματογράφηση και θέλησαν να το κατεβάσουν, δεν έπεφτε με τίποτα! Χρειάστηκε να τραβηχτούν επίμονα και συντονισμένα για αρκετή ώρα τα σκοινιά με τα οποία ήταν δεμένο, ώστε να επιτευχθεί τελικά η αποκαθήλωσή του.
