O βουλευτής του ΠαΣοΚ κ. Γ. Φλωρίδης, 54 ετών, επί πεντέμισι χρόνια υπουργός στις κυβερνήσεις του κ. Κ. Σημίτη, νομικός, με σύζυγο εφέτη, με αδελφό αντεισαγγελέα Εφετών και με δύο παιδιά που φοιτούν στη Νομική, λέει σήμερα ότι «οι πολιτικοί δεν θα αποκαταστήσουν τη σχέση τους με την κοινωνία αν προηγουμένως δεν υπάρξει διανομή μερίσματος από την εκκαθάριση του πολιτικού τοπίου και μερίσματος Δικαιοσύνης». Το γεγονός ότι στήριξε τον κ. Ευ. Βενιζέλο για την προεδρία του ΠαΣοΚ και το ότι ως τώρα παραμένει εκτός κυβερνήσεως και κομματικών αξιωμάτων, αλλά κυρίως η απόφασή του να αντιταχθεί στο θέμα της περαίωσης έκαναν ορισμένους σε κόμμα και σε κυβέρνηση να τον θεωρήσουν «αιρετικό» . Πριν από λίγες ημέρες, μαζί με άλλους βουλευτές του ΠαΣοΚ, απέστειλε προς τον υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου κανονικό τελεσίγραφο με το οποίο του ζητούσε να αποσύρει τη διάταξη για τη διαγραφή χρεών ύψους 24 δισ. ευρώ, επειδή έκρινε πως στερείτο διαφάνειας, διαφορετικά, όπως προειδοποιούσε, δεν επρόκειτο να ψηφίσει το πολυνομοσχέδιο. Η διάταξη απεσύρθη. Σε περίπτωση που δεν δημοσιοποιηθούν όλα τα ονόματα των οφειλετών του Δημοσίου, τότε και πάλι ετοιμάζεται να αποστείλει και νέο τελεσίγραφο: «Διαφάνεια παντού. Το τελεσίγραφο που έστειλα προς την κυβέρνησηπροειδοποιούσε ότι η διάταξη δεν υπηρετούσε την απόλυτη διαφάνεια, αφού δεν συνοδευόταν με τον κατάλογο των οφειλετών του Δημοσίου και τις εγγυήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου» λέει.

Ούτε αιρετικός ούτε όμως και πρόθυμος να ψηφίσει οποιοδήποτε νομοσχέδιο, χωρίς να υπάρχει σε αυτό διαφάνεια, εμφανίζεται ο κ. Φλωρίδης, ο οποίος, σε συνομιλία του που είχε με «Το Βήμα», δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο «μέρισμα πολιτικήςαλλά και Δικαιοσύνης» που θα πρέπει να διέπει την κεντρική πολιτική σκηνή και κυρίως τα μέλη της κυβερνήσεως: «Το μέρισμα της πολιτικής έχει ως πρώτη προϋπόθεση ότι οι πολιτικοί πρέπει να καταστούν ενώπιον του νόμου ίσοι προς όλους τους πολίτες» υπονοώντας ότι απαιτείται να αλλάξει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. Δεν σταματά όμως σε θέματα ισότητας έναντι του νόμου που πρέπει να έχουν οι πολίτες με τους πολιτικούς, αλλά θέτει και ένα μείζον θέμα, το οποίο ως τώρα αντιμετωπιζόταν ως «ταμπού», όχι μόνον στο κυβερνών κόμμα, αλλά και στα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα.

«Η αυτονομία της πολιτικής πρέπει να αποστασιοποιηθεί από κάθε είδους εξωπολιτικές επιρροές. Αυτό σημαίνει περισσότερη δημοκρατική εσωκομματική λειτουργία και μεγαλύτερη διαφάνεια, αλλά κυρίως και πιο νομιμοποιημένη εκλογή βουλευτών» . Θεωρεί ότι είναι απαραίτητη η εσωκομματική λειτουργία στο κόμμα (να μη λαμβάνει, δηλαδή, τις αποφάσεις του μόνον ο Πρόεδρος), αλλά και η αλλαγή, προς το δημοκρατικότερο, των εκλογικών περιφερειών: «Αυτό σημαίνει στην πραγματικότητα μεγαλύτερη αμεσότητα στις σχέσεις του πολιτικού με τον κόσμο. Οχι στις χαώδεις εκλογικές περιφέρειες. Πρέπει να είναι μικρότερεςαλλά,προς Θεού, όχι μονοεδρικές. Να υπάρξει μια νέα ισορροπία στην εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο» αναφέρει. Με την τοποθέτησή του αυτή ο κ. Φλωρίδης θέτει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τον πρώτο αστερίσκο για τον επερχόμενο εκλογικό νόμο, ο οποίος, όπως έχει διαρρεύσει ως τώρα από κυβερνητικές πηγές, θα προβλέπει ανάμεσα στα άλλα κατάτμηση μεγάλων περιφερειών, δημιουργία πολλών μονοεδρικών, αλλά και κατάργηση του σταυρού προτίμησης στην περιφέρεια. Οσον αφορά το «μέρισμα Δικαιοσύνης» επιμένει ότι «η φοροδιαφυγή συνιστά το βαρύτερο αδίκημα εναντίον του λαού. Με άλλα λόγια, αν υπήρχε στην Ελλάδα η ίδια φορολογική συμπεριφορά με τον ευρωπαϊκό μέσον όρο, το χρέος όχι απλώς δεν θα ήταν δυσβάσταχτο, αλλά δεν θα υπήρχε…».

«Εθνικό κεφάλαιο ο Σημίτης»
Οταν το μνημόνιο ήρθε για ψήφιση στη Βουλή ο κ.Φλωρίδης ήταν εισηγητής της πλειοψηφίας:«Η κρίση χρέους ήταν τόσο μεγάλη που η αποφυγή του μηχανισμού διάσωσης προφανώς ήταν ακατόρθωτη.Το μνημόνιο δεν μπορούμε να το αποφύγουμε,αλλά μόνον να το υπερβούμε.Με δυο λόγια, θα πρέπει να χτίσουμε την Ελλάδα από την αρχή». Και ποιος φταίει για όλα αυτά; Ο κ.Φλωρίδης δίνει αμέσως απάντηση: «Οι ευθύνες δεν επιμερίζονται εξίσου σε όλες τις κυβερνήσεις.Οι προσπάθειες εκσυγχρονισμού της χώρας όταν επιχειρήθηκαν δεν ολοκληρώθηκαν,εξαιτίας των εσωτερικών αντιφάσεωναλλά και των σφοδρών εξωτερικών αντιδράσεων.Από όλους αυτούς που πίστευαν ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να ζει εις το διηνεκές πάνω από τις δυνάμεις της αντλώντας δανεικά από τους πρόθυμους τότε δανειστές της».

Και όταν ερωτάται αν εννοεί τις κυβερνήσεις του κ.Σημίτη,περιορίζεται απλώς να απαντήσει:«Ο Κώστας Σημίτης ήταν και παραμένει σημαντικό κεφάλαιο για τη χώρα…».

«ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΤΡΑΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ,ΟΧΙ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ»

Οι προσωπικές σχέσεις του κ. Γ. Φλωρίδη (αριστερά) με τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου παρά τις πολιτικές τριβές παραμένουν καλές

Ο Κ. Γ. ΦΛΩΡΙΔΗΣ δεν πιστεύει ότι το ΠαΣοΚ «πούλησε την ψυχή του στο μνημόνιο», αλλά, όπως λέει, «το ΠαΣοΚ, ενεργοποιώντας τα πατριωτικά του αντανακλαστικά, αναζητεί τη χαμένη ψυχή της Ελλάδας. Κομμάτι της ψυχής της Ελλάδας είναι το ΠαΣοΚ». Και συμπληρώνει χαμογελώντας: «Μοιάζει αντιφατικό αυτό που είπα, αλλά η ιστορία αυτού του τόπου είναι γεμάτη αντιφάσεις». Αντιφάσεις υπάρχουν όμως και όσον αφορά τις σχέσεις του με τον υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου. Οι πάντες στην Κοινοβουλευτική Ομάδα γνωρίζουν ότι οι κκ. Φλωρίδης και Παπακωνσταντίνου διατηρούν μεν καλές προσωπικές σχέσεις, χωρίς αυτό όμως να εμποδίζει τις έντονες πολιτικές αντιπαραθέσεις που δημιουργούνται μεταξύ τους. Ο ίδιος ωστόσο αποφεύγει να χαρακτηρίσει τη δράση ή τις τυχόν παραλείψεις του υπουργού Οικονομικών: «Σημασία έχουν οι κυβερνητικές επιλογές ως σύνολο και μετά οι ατομικές επιδόσεις των υπουργών» λέει με έμφαση, για να προσθέσει επίσης με νόημα:

«Αντιπαθώ τους εύκολους χαρακτηρισμούς. Με ενδιαφέρει η συνολική εικόνα της πολιτικής στην Ελλάδα που είναι τραυματισμένη και κυρίως το πώς μπορεί αυτή να αποκατασταθεί».

Ο κ.Φλωρίδης αναπολεί τις ημέρες που ήταν υφυπουργός Αθλητισμού και ας είχε τότε αντιμέτωπη κοτζάμ μαφία του ποδοσφαίρου,αλλά θεωρεί ότι το «μεγάλο σχολείο» για αυτόν ήταν το υπουργείο Οικονομικών.Από τη θητεία του εκεί θυμάται το εξής περιστατικό:

«Το 2003 ήταν της μόδας διάφοροι υπουργοί να προσκαλούν στην Ελλάδα, εμπειρογνώμονες από το εξωτερικό για να λύσουν εσωτερικά προβλήματα.Τότε στην Ελλάδα ήρθαν και εκπρόσωποι-επιθεωρητές του βρετανικού υπουργείου Οικονομικών.Σε μια σύσκεψη στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους,η συζήτηση αφορούσε το πώς θα περιορισθούν οι δαπάνες.Σε κάποια στιγμή οι βρετανοί εμπειρογνώμονες μου λένε: “Μπορείτε να μας αποτυπώσετε σε ένα χαρτί τον τρόπο με τον οποίο ελέγχετε τις δαπάνες στην Ελλάδα; “Εδωσα εντολή στις υπηρεσίες να ετοιμάσουν ακριβώς ό,τι γίνεται με τις διοικητικές πράξεις.Υπήρχε ένα μεγάλο τραπέζι στο γραφείο μου και το χαρτί με τις σημειώσεις που μου έφεραν οι υπηρεσίες κάλυπτε όλο το τραπέζι.Μόλις τα είδαν όλα αυτά οι Βρετανοί,είπαν με έναν τόνο ειρωνείας: “Α,εσείς έχετε πάρα πολλή δουλειά”».