Χρόνια Πολλά και Καλά Χριστούγεννα!
* * *
Περισσότερες από διακόσιες πενήντα είναι οι παραστάσεις στην Αθήνα, λίγο προτού το 2010 δώσει τη θέση του στο 2011, οπότε θα έχουμε κι άλλες πρεμιέρες.
* * *
Οχι, δεν γεμίζουν, είναι η απάντηση στην ενδεχόμενη σχετική ερώτηση. Και αν ζητούμενο για όλους τους ανθρώπους του θεάτρου είναι να κόβουν εισιτήρια και να έχουν γεμάτα καθίσματα, καθώς δεν τα καταφέρνουν, συνεχίζουν να παίζουν μόνοι τους… * * *
Τώρα πώς συνδυάζεται αυτό με την οικονομική κρίση; Αναπάντητο το ερώτημα…
* * *
Πέραν όμως του οικονομικού, θέατρο χωρίς θεατές δεν υπάρχειείτε μας αρέσει είτε όχι.
* * *
Ωστόσο η επιλογή έργου και παράστασης μέσα από λίστα θεάτρων αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση για τον σημερινό ενδιαφερόμενο θεατή- εκτός από τους φανατικούς θεατρόφιλους.
* * *
Οι νέοι ηθοποιοί, κυρίως αυτοί, που δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να βρουν δουλειά, μαζεύονται λοιπόν αναμεταξύ τους, διαλέγουν ένα έργο και στήνουν μια παράσταση: Οχι, δεν τους τρώει όλους το μεράκι, απλώς επειδή αυτό σπούδασαν (ή περίπου!), αυτό θέλουν και να υπηρετήσουν.
* * *
Θεατρικός παραγωγός διηγιόταν τις προάλλες πως επινοικίασε τη δεύτερη σκηνή στο θέατρό του σε καθημερινή βάση αλλά και τα Δευτερότριτα σε ομάδα νέων ηθοποιών, οι οποίοι με το επιχείρημα «έχουμε ελεύθερο χρόνο, ας κάνουμε λοιπόν θέατρο», παίζουν αυτή τη στιγμή στην Αθήνα σε δύο έργα! Ο θίασος βέβαια είναι πολυπληθέστερος του κοινού! Σύνηθες πια στην Αθήνα… * * *
Το πρόβλημα εντοπίζεται στον πολλαπλασιασμό των σχολών, που γεννά εκατοντάδες αποφοίτους, οι οποίοι με τη σειρά τους δεν βρίσκουν χώρο να απορροφηθούν… Με την τηλεόραση να έχει κλείσει- προς το παρόν τουλάχιστον- τις πόρτες στους ηθοποιούς, οι έχοντες ή μη ταλέντο καλλιτέχνες αναζητούν εκ των έσω τις λύσεις.
* * *
Δύσκολο να ξεχωρίσουν- ακόμη κι αν το αξίζουν. Πόσοι από αυτούς το αξίζουν; Αλλο ένα ερώτημα χωρίς απάντηση…
* * *
Απογοήτευση προκάλεσε το θέαμα «ΚΚ» του Δημήτρη Παπαϊωάννου- η στήλη δέχθηκε mail με σχετικά σχόλια. Ισως γιατί πολλοί από τους θεατές προσήλθαν στο Παλλάς έχοντας κατά νου τις προηγούμενες δουλειές του σκηνοθέτη/χορογράφου.
* * *
Ο ίδιος πάντως έχει ξεκαθαρίσει ότι πάει παρακάτω στη δουλειά του, εντάσσοντας νέα ή παλαιά στοιχεία. Γι΄ αυτό και το κοινό καλείται εκ νέου να τον γνωρίσει και να τον αποδεχθεί ή όχι. Ενδιαφέρον έχει πάντα για έναν καλλιτέχνη να προκαλεί συζητήσεις και αντιπαραθέσεις.
* * *
Ο μόνος διασωθείς από το εγχείρημα ο ίδιος ο Κ. Π. Καβάφης: Οι στίχοι του πάντως αποδεικνύονται εξαιρετικά δύσκολοι για μελοποίηση- και ακόμη πιο δύσκολοι για να «μεταφραστούν» στην οθόνη. * * *
Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται την προσεχή Τετάρτη (29 Δεκεμβρίου) από τον θάνατο του Μάριου Πλωρίτη. Δύσκολο να μην τον θυμηθεί κανείς όταν μιλά για θέατρο- και όχι μόνον.
* * *
«Ο τυχερός στρατιώτης» (στη φωτογραφία ο θίασος) για μικρούς και μεγάλους, στην Πόρτα, είναι μια καλή ιδέα για τις γιορτές!..
