Σε τούτες τις σκληρές και ανάλγητες μέρες, όπως θα έλεγαν κάποιοι της δογματικής Αριστεράς, όπου θα περίμενε κανείς να βλέπει τους κεφαλαιούχους, κατά τη λαϊκιστική έκφραση, «να πίνουν το αίμα του λαού με το μπουρί της σόμπας», αναπτύσσονται πρωτοβουλίες και πράξεις από τμήματα της εγχώριας επιχειρηματικής τάξης που προσπερνούν το κέρδος και δίδουν πραγματικό παράδειγμα κοινωνικής ευθύνης στους πάντες, όσο και αν αυτό αντιμετωπίζεται με τη συνήθη ιδεοληπτική καχυποψία.
Ελληνική αλυσίδα σουπερμάρκετ λοιπόν, από εκείνες που, παρά την πίεση, αντέχουν τον σκληρό διεθνή ανταγωνισμό και επιμένουν ακόμη να διευθύνονται από τους ιδιοκτήτες της και όχι από απρόσωπους μάνατζερ, επειδή ακριβώς αντιλαμβάνεται το κοινωνικό πρόβλημα της χώρας και την εισοδηματική αδυναμία σημαντικής μερίδας συμπολιτών μας, προσέτρεξε πρώτη και εφαρμόζει από την περασμένη Παρασκευή πολιτική μειωμένων τιμών. Θέλοντας μάλιστα να στηρίξει πραγματικά τους μη έχοντες και εκείνους που κινδυνεύουν να μην μπορούν να αγοράσουν τα απαραίτητα, αξιολόγησε τις καθημερινές βιοποριστικές ανάγκες των φτωχότερων νοικοκυριών, απέκλεισε τις μειώσεις τιμών σε πολυτελή αγαθά και έριξε όλο το βάρος σε βασικά αγαθά. Συγκεκριμένα, μείωσε σημαντικά, ως 15%, τις τιμές βασικών καταναλωτικών αγαθών, τροφίμων και άλλων, με ιδιωτική ετικέτα.
Συγκεκριμένα, επέβαλε τις μεγαλύτερες μειώσεις σε ένα καλάθι κρίσιμων, για τη διατροφή και την υγιεινή, προϊόντων, όπως ζυμαρικά, όσπρια, γάλα, ψωμί του τοστ, πάνες για μωρά και άλλα, με σκοπό ακριβώς να διευκολύνει τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού. Και μαζί δεσμεύθηκε να απορροφήσει την αύξηση του ΦΠΑ από 1ης Ιανουαρίου και να μην κάνει καμία αύξηση σε κανένα προϊόν με δική της υπαιτιότητα.
Η συγκεκριμένη αλυσίδα θα έχει ετήσια απώλεια της τάξεως των 5 εκατ. ευρώ από τη διαμόρφωση του καλαθιού των φτωχών και συνολικά από την πολιτική τιμών που υιοθέτησε, ποσό που αντιστοιχεί σχεδόν στο 40% των προβλεπόμενων κερδών της για το 2011.
Η πράξη της δεν είναι απλή, ούτε αμελητέα. Προτιμά η συγκεκριμένη ελληνική αλυσίδα να διατηρήσει οριακά την κερδοφορία της προκειμένου να συμβάλει στο μέτρο που της αναλογεί στην αντιμετώπιση του κοινωνικού προβλήματος της χώρας, καθώς κρίνει κρισιμότερη τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής από τη δική της άνετη κερδοφορία.
Ουσιαστικά αναλαμβάνει οικονομικό κίνδυνο. Δημιουργεί όμως προηγούμενο, θα παρασύρει και άλλες αλυσίδες σε ανάλογες κινήσεις και εν τέλει μπορεί να διαμορφωθεί ένα περιβάλλον χαμηλότερων τιμών στο σύνολο της αγοράς.
Είναι αυτές πράξεις ευθύνης στον καιρό της κρίσης, οι οποίες χρήζουν προβολής και θετικής δημοσιότητας. Σε ένα περιβάλλον αρνητικών ειδήσεων υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα και επιλογές που ξεπερνούν δόγματα και ιδεοληψίες. Ποτέ άλλωστε η Ιστορία δεν εξελίχθηκε μονοσήμαντα. Και όσοι δογματικά υποτίμησαν τον πλούτο, τον καπιταλισμό και την επινοητικότητα των επιχειρήσεων, η Ιστορία απέδειξε ότι έκαναν λάθος. Μάρτυρες η μακροημέρευσή του, οι αντοχές και οι δυνατότητες επιβίωσης και διαρκούς ανανέωσής του.
