Πολλοί αναζητούν τα αίτια της εφετινής απογοητευτικής πορείας του Παναθηναϊκού στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και της κακής αγωνιστικής εικόνας στο ελληνικό πρωτάθλημα, σε λάθη του περασμένου καλοκαιριού. Πράγματι μέρος του προβλήματος αποτελούν: η απειρία του νεόκοπου (σε επίπεδο συλλόγων) τεχνικού κ.
Νίκου Νιόπλια, η κούραση των εννέα μουντιαλικών παικτών, η κακή προετοιμασία
(και) από τον κύπριο γυμναστή κ. Αντώνη Κέζο και οι μυϊκοί τραυματισμοί που εμφανίστηκαν στη συνέχεια, η μεταγραφική ενίσχυση των Πρασίνων σε λάθος θέσεις με παίκτες που ανέβασαν τον μέσο όρο ηλικίας και η εν γένει αναταραχή που προκλήθηκε στο ποδοσφαιρικό τμήμα από τις θερινές διοικητικές ανακατατάξεις. Παρ΄ όλα αυτά, ρίχνοντας μια προσεκτική ματιά στο πρόσφατο παρελθόν
του ποδοσφαιρικού Τριφυλλιού, μπορεί εύκολα να διαπιστωθεί ότι το πρόβλημα είναι βαθύτερο και πηγάζει κυρίως από τη λογική του εφήμερου που ακολουθούν οι εκάστοτε διοικήσεις των Πρασίνων, οι οποίες- και υπό την οπαδική πίεση για τίτλους εδώ και τώρα- ουδέποτε κατόρθωσαν να εφαρμόσουν ένα ενιαίο μακρόπνοο μοντέλο, βασιζόμενο σε μια συγκεκριμένη ποδοσφαιρική φιλοσοφία.
Προ τετραετίας, τον Ιανουάριο του 2006, ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός κ. Γιάννης Βαρδινογιάννης θέλοντας να καταδείξει με εμφατικό τρόπο ότι σκοπεύει να στηρίξει μέχρις εσχάτων τον τότε τεχνικό του Τριφυλλιού Ιταλό κ. Αλμπέρτο Μαλεζάνι είχε δηλώσει ότι «ο προπονητής δεν είναι γαλατάκι με ημερομηνία λήξης για να αποσύρεται» . Προφανώς όμως τέσσερις μήνες αργότερα το γαλατάκι… έληξε, καθώς υπό την πίεση ακόμη μιας αποτυχημένης σεζόν ο «αλενατόρε» απομακρύνθηκε κοινή συναινέσει.
Είχε προηγηθεί ανάλογη δήλωση του πρώην τεχνικού διευθυντή του Τριφυλλιού κ. Βέλιμιρ Ζάετς, ο οποίος υψώνοντας ασπίδα προστασίας στον βαλλόμενο από παντού ισραηλινό κόουτς κ. Γιτζάκ Σουμ είχε πει: «Θα τον στηρίξουμε μέχρι θανάτου». Ο άσημος κ. Σουμ λίγους μήνες αργότερα κατέκτησε το νταμπλ με τον Παναθηναϊκό για πρώτη φορά έπειτα από επτά χρόνια, αλλά στο ξεκίνημα της επόμενης σεζόν απολύθηκε με συνοπτικές διαδικασίες χάριν της «προληπτικής ιατρικής» όπως είχε τονίσει ο τότε πρόεδρος της ΠΑΕ κ. Αργύρης Μήτσου.
Αναζητώντας… ταχυδακτυλουργούς
Τα χρόνια πέρασαν, τα πρόσωπα διαφοροποιήθηκαν, αλλά η φιλοσοφία στον Παναθηναϊκό δεν άλλαξε. Μολονότι ο ολλανδός προπονητής κ. Χενκ τεν Κάτε προσελήφθη το καλοκαίρι του 2008 με προοπτική εξαντλήσεως του διετούς συμβολαίου που υπέγραψε, έπειτα από 17 μήνες απολύθηκε προκειμένου να διασωθεί η χρονιά (όπως πράγματι συνέβη). Αντ΄ αυτού προσελήφθη το αποκαλούμενο next best thing του ελληνικού ποδοσφαίρου σε επίπεδο προπονητικής, ο 44χρονος κ. Νίκος Νιόπλιας , ο οποίος όμως αν και κατέκτησε το νταμπλ είχε την τύχη του κ. Σουμ, καθώς λίγους μήνες αργότερα απομακρύνθηκε.
Ενδεικτικό της ασφυκτικής πίεσης που ασκείται από τις διοικήσεις της ΠΑΕ Παναθηναϊκός- οι οποίες προφανώς αναζητούν ταχυδακτυλουργούς και όχι προπονητές- είναι ότι τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν περάσει από τον πάγκο του Τριφυλλιού 15 προπονητές! Εξ αυτών μόλις τέσσερις κατόρθωσαν να επιβιώσουν για μία ολόκληρη σεζόν: ο κ. Σουμ το 2003-2004, ο κ. Μαλεζάνι το 2005-2006, ο Πορτογάλος κ. Ζοζέ Πεσέιρο το 2007-2008 και ο κ. Τεν Κάτε το 2008-2009. Ολοι οι υπόλοιποι αποδείχθηκαν περαστικοί διότι δεν είχαν την απαιτούμενη πίστωση χρόνου.
Η εν λόγω νοοτροπία πάντως φαίνεται ότι κρατάει δεκαετίες στο Τριφύλλι, καθώς τα τελευταία 35 χρόνια μόνον ο παλαίμαχος αργεντινός άσος της ομάδας κ. Χουάν Ραμόν Ρότσα (βάσει αποτελεσμάτων θεωρείται ο πλέον επιτυχημένος στην ιστορία του συλλόγου) κατόρθωσε να επιβιώσει στην τεχνική ηγεσία για περίπου δυόμισι χρόνια (1994-1997), ενώ παραμένουν μακροβιότεροι οι θρυλικοί Στέφαν Μπόμπεκ (1963-1967) και Φέρεντς Πούσκας (1970-1974). Διαφορετικές σχολές γυμναστών
Ανάλογο μοντέλο εφαρμόζεται και στους γυμναστές, οι οποίοι επίσης εναλλάσσονται σαν τα πουκάμισα από τους Πράσινους. Μολονότι κατά καιρούς καταβλήθηκαν προσπάθειες για τη διατήρηση σε βάθος χρόνου ενός προπονητή εκγύμνασης (ο καταξιωμένος έλληνας trainer κ. Γιώργος Βαμβακάς παρέμεινε στο πόστο του από το 2001 ως το 2003 και ο εγνωσμένης φήμης Αγγλος κ. Ρότζερ Σπράι από το 2004 ως το 2006), την τελευταία δεκαετία έχουν γίνει εννέα αλλαγές. Τουτέστιν ένας γυμναστής ανά σεζόν!
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την τρέχουσα περίοδο οι Πράσινοι, που παρουσιάζουν προβλήματα κόπωσης και έλλειψης φρεσκάδας, έχουν προπονηθεί από τρεις διαφορετικούς γυμναστές, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν και τρεις διαφορετικές σχολές. Εύλογα οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού αυτοαποκαλούνται… λάστιχα, διότι πραγματοποίησαν τη θερινή προετοιμασία υπό τις οδηγίες του Κύπριου κ. Αντώνη Κέζου , εν συνεχεία έκαναν μια δεύτερη μίνι προετοιμασία με τον Ολλανδό κ. Λόρενς Εμπεν, ο οποίος προσελήφθη τον Σεπτέμβριο για να διορθώσει τα κακώς κείμενα, ενώ τις τελευταίες εβδομάδες προπονούνται με τον Πορτογάλο κ. Νούνο Εσπίριτο Σάντο, στενό συνεργάτη του νεοπροσληφθέντος τεχνικού κ. Ζεσουάλδο Φερέιρα.
Ασυνέχεια και προσωπικά κριτήρια
Ακόμη και σε επίπεδο τεχνικών διευθυντών, μολονότι ο Παναθηναϊκός υπήρξε πρωτοπόρος με την εφαρμογή του εν λόγω μοντέλου στις αρχές του 2000, δεν έχει κατορθώσει να ακολουθήσει ένα ενιαίο ποδοσφαιρικό πλάνο, καθώς η εναλλαγή των προσώπων στο συγκεκριμένο πόστο επέφερε κατά περίπτωση σχεδόν με ρυθμό χιονοστιβάδας μια σειρά σημαντικών αλλαγών, οι οποίες όμως δεν αποτελούσαν τη συνέχεια του έργου του προηγούμενου τεχνικού διευθυντή αλλά κάτι καινούργιο.
Ως εκ τούτου, οι κατά καιρούς football manager (ορισμένοι έστω και ατύπως) κκ. Σπύρος Λιβαθηνός, Βέλιμιρ Ζάετς, Γιάσμινκο Βέλιτς, Κώστας Αντωνίου και Κάρλος Φρέιτας δεν πορεύθηκαν βάσει ενός κεντρικού σχεδίου και της μακροχρόνιας στρατηγικής του συλλόγου αλλά έχοντας σαν μπούσουλα (κυρίως) τα δικά τους ποδοσφαιρικά κριτήρια σε άμεση συνάρτηση με την οικονομική πολιτική των διοικούντων την ΠΑΕ ΠΑΟ.
ΑΠΟΚΤΗΘΗΚΑΝ 90 ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ!
Η (σχεδόν) μηδενική ανοχή που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια στον Παναθηναϊκό σε επίπεδο τεχνικών διευθυντών,προπονητών και γυμναστών, ισχύει στον απόλυτο βαθμό και στους παίκτες που αποκτώνται και καλούνται άμεσα να αποδείξουν την ποδοσφαιρική αξία τους και- κατά το κοινώς λεγόμενο – «να βγάλουν τα λεφτά τους». Την τελευταία δεκαετία το Τριφύλλι έχει αποκτήσει 90 (!) παίκτες,οι οποίοι έχουν κοστίσει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.Κατά μέσο όρο οι Πράσινοι ενισχύονται με εννέα ποδοσφαιριστές ανά σεζόν,γεγονός που (προφανώς) αποτρέπει τη δημιουργία μιας ομάδας με χημεία,συνοχή και συγκεκριμένη αγωνιστική ταυτότητα,καθώς ανάλογος αριθμός αποχωρεί ετησίως από την ομάδα.
Είναι άκρως εντυπωσιακό το ότι από το καλοκαίρι του 2001 μέχρι τις ημέρες μας 12 παίκτες έχουν αποτελέσει παρελθόν έπειτα από μόλις έξι μήνες παρουσίας στον Παναθηναϊκό,με πιο χαρακτηριστικές τις περιπτώσεις του πολυδιαφημισμένου βραζιλιάνου αμυντικού μέσου Φλάβιο Κονσεϊσάο (φωτογραφία) και του συμπατριώτη του σέντερ φορ Ροντρίγκο Σόουζα, οι οποίοι αποκτήθηκαν μετά βαΐων και κλάδων,αλλά… έφυγαν νύχτα.
Επίσης,άλλοι 16 ποδοσφαιριστές αποχώρησαν από το Τριφύλλι δίχως να αγωνιστούν για δεύτερη σεζόν,ενώ σύμφωνα με πληροφορίες στις συγκεκριμένες λίστες αναμένεται να προστεθεί και ο πορτογάλος γκολκίπερ των Πρασίνων Ντάνιελ Φερνάντεζ, που από το περασμένο καλοκαίρι δεν έχει αγωνιστεί ούτε λεπτό και θα αποτελέσει παρελθόν.Μάλιστα δεν θεωρείται απίθανο να συμβεί το ίδιο και με τον γάλλο μεσοεπιθετικό Σίντνεϊ Γκοβού, ο οποίος μέχρι στιγμής έχει κοστίσει περί τα 2,5 εκατ. ευρώ στη διοίκηση της ΠΑΕ.
