Υπάρχουν και ευτυχισμένοι μύκητες (του γένους Saccharomyces cerevisiae).Που ζουν περισσότερο από άλλους ομοίους τους και μάλιστα πίνοντας κόκκινο κρασί κάθε ημέρα! Ω,οι ευτυχισμένες ημέρες τους ήταν πολλές,περισσότερες από εκείνες που ζούσαν όσοι μύκητες ανήκαν στην άλλη ομάδα και τρέφονταν με κανονική τροφή.Οι ερευνητές του Χάρβαρντ προχώρησαν στη συνέχεια τα πειράματά τους με μικρά σκουλήκια (Caenorabdites elegans),μετά πήγαν στην κλασική (φρουτό)μυγα,την Drosophila Μelanogaster, και τέλος σε ένα σπονδυλωτό,το ψαράκι Νothobranchius furzeri.Ολες τις φορές οι…πότες ζούσαν περισσότερο,ως και 56% τα ψαράκια.Ηδη στην περίπτωση των μυκήτων είχε βρεθεί ότι οι μαθουσάλες,δηλαδή οι μακροβιότεροι μύκητες, μπορούσαν να παράγουν ένα ένζυμο,τη σιρτουίνη,με την ικανότητα να επισκευάζει τις αβαρίες που εμφανίζονταν στο DΝΑ τους.Το παράδοξο ήταν ότι το γονίδιο που κουβαλούσε τον κώδικα γι΄ αυτό το ένζυμο,το SΙR2,ήταν γνωστό από πιο παλιά πως ενεργοποιείται όταν επικρατούσε έλλειψη τροφής.Τώρα πια αυτό δεν είναι παράδοξο,ξέρουμε ότι όταν δεν υπάρχει φαγητό μειώνεται η ικανότητα αναπαραγωγής ενός οργανισμού και αυτό αντισταθμίζεται με το να ζήσει περισσότερο για να υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα κάποια στιγμή να αναπαραχθεί.Μετά άρχισαν να ψάχνουν για κάποια άλλη ουσία που να φέρνει το ίδιο αποτέλεσμα.Και βρήκαν ότι η ρεσβερατρόλη,ένα είδος πολυφαινόλης,συστατικό του κόκκινου κρασιού,είχε το ίδιο αποτέλεσμα.Και επειδή πιο εύκολα πείθεις κάποιον να πίνει λίγο κόκκινο κρασάκι παραπάνω αντί να τρώει 30% λιγότερο φαγητό φάνηκε ότι είχαν κάνει τη μεγάλη ανακάλυψη.Την ίδια περίπου εποχή,το 2008, στο Ισραήλ μια ερευνητική ομάδα έδινε σε μια ομάδα ποντικών κόκκινο κρέας και σε μιαν άλλη κόκκινο κρέας μαζί με κόκκινο κρασί.Μιάμιση ώρα αργότερα εξετάζοντας το περιεχόμενο του στομαχιού τους διαπίστωναν ότι όποιο πειραματόζωο είχε καταναλώσει και κρασί αυτό είχε εμποδίσει την οξείδωση των λιπών και, όπως είχαμε αναλύσει την περασμένη Κυριακή,αυτό έχει θετική επίδραση επιβραδύνοντας το φράξιμο των αρτηριών.Πολλά έντυπα άρχισαν να παραληρούν εκθειάζοντας τα καλά του κόκκινου κρασιού,μη δίνοντας σημασία στο ότι όλα τα αποτελέσματα που έχουμε πάρει ως τώρα δεν προέρχονται από πειράματα με ανθρώπους.
Στη Γαλλία όμως σήμερα αρχίζει να δημιουργείται μια αντίθετη τάση προς αυτήν των υμνητών του κόκκινου κρασιού.Ξεκίνησε με αφορμή ένα ενημερωτικό φυλλάδιο φτιαγμένο από το Εθνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο.Εκεί υπήρχε η σύσταση οι άνθρωποι να απέχουν από την κατανάλωση κάθε αλκοολούχου ποτού,ακόμη και εκείνο το κλασικό (για τη Γαλλία)
«δύο ποτήρια κρασί (των 10 cl) για τις γυναίκες και τρία για τους άνδρες».Οι Αμερικανοί δίνουν αντίστοιχα 10-15 γραμμάρια για τις γυναίκες και 20-30 γραμμάρια για τους άνδρες.
Επιπλέον κάποιοι «προδότες» του γαλλικού έθνους άρχισαν να μουρμουρίζουν ότι και το «γαλλικό παράδοξο» (το γεγονός,δηλαδή,ότι οι Γάλλοι πάσχουν λιγότερο από καρδιαγγειακά νοσήματα παρά την αγάπη τους για το κρασί) ερμηνεύεται χάρη στο διαιτολόγιό τους που είναι πιο υγιεινό (μικρότερες μερίδες,περισσότερο ελαιόλαδο,λιγότερα λίπη) σε σχέση με εκείνο του μέσου Αμερικανού.
Υπέρ του κόκκινου κρασιού είναι και μια έρευνα σε ιατρική σχολή της Νέας Υόρκης με ποντικούς που πρώτα τους προκάλεσαν μια συσσώρευση της ουσίας β-αμυλοειδές,υπεύθυνης για την εμφάνιση συμπτωμάτων Αλτσχάιμερ,στη συνέχεια τους έβαλαν σε δίαιτα με επιπλέον ποσότητα κρασιού,ισοδυνάμου με δύο ποτηράκια την ημέρα,και παρατήρησαν ότι οι αποθέσεις της ουσίας αυτής είχαν ελαττωθεί.Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε προς το παρόν ότι:
* Το κόκκινο κρασί,με βάση τα πειράματα,όχι όμως με ανθρώπους,μπορεί να βοηθάει στο να μένουν ανοιχτές οι αρτηρίες.
* Οι ογκολόγοι έχουν αμφιβολίες για τις αντικαρκινικές ιδιότητές του.
* Οι εγκυμονούσες γυναίκες πρέπει να απέχουν από το καθημερινό αλκοόλ,ενώ παρατηρήθηκαν ήδη διπλάσιος κίνδυνος λευχαιμίας για τα βρέφη και μειωμένη γονιμότητα αργότερα για τα αρσενικά παιδιά.
* Υπάρχουν ελπιδοφόρα μηνύματα για την πρόληψη της νόσου Αλτσχάιμερ.
* Οι πότες παχαίνουν κυρίως διότι παραμελούν τη διατροφή τους.
