«Οποιος κι αν είναι ο σκοπός που υπερασπιζόμαστε, θα παραμείνει πάντα ατιμασμένος από το τυφλό μακελειό ενός αθώου πλήθους» τονίζει ο πάντα επίκαιρος Αλμπέρ Καμύ στις δικές του «Σκέψεις για την τρομοκρατία» (Καστανιώτης, 2003). Αυτά τα λόγια για τη μηδενιστική τρομοκρατική βία μοιάζουν να αντηχούν στις σελίδες της «Ιστορίας της τρομοκρατίας» του σουηδού δημοσιογράφου και συγγραφέα Μπιορν Κουμ.
Δεν πρόκειται για μια συστηματική επιστημονική έρευνα που μελετά το τρομοκρατικό φαινόμενο, αλλά για μια επιλογή των πιο εμβληματικών και ποικίλων μορφών που αυτό προσέλαβε σε δύο και πλέον χιλιετίες. Το βιβλίο είναι γραμμένο σε ρυθμούς καταιγιστικούς, που τοποθετούν κάθε φορά τον αναγνώστη στο κέντρο μιας «αναβίωσης» της απόλυτης βίας, με τον συγγραφέα να κεφαλαιοποιεί την ιστορική γνώση μέσα από την πολυετή εμπειρία του, την επιτόπια έρευνα και το ρεπορτάζ στους τόπους της ανάφλεξης. Τα αφηγούμενα είναι τρομακτικά από μόνα τους, δεν επιδέχονται περαιτέρω δραματοποίηση. Βόμβες εκρήγνυνται παντού και τα χαντάκια της Ιστορίας υπερχειλίζουν με αίμα ένοχων και (δυστυχώς) αθώων θυμάτων.
Ο Κουμ προσπαθεί να κατανοήσει τους τρομοκράτες, όχι όμως και να τους δικαιολογήσει. «Οποια επιδίωξη και να έχει η τρομοκρατία, το αποτέλεσμα μιας τρομοκρατικής ενέργειας είναι κάτι
άλλο» διαπιστώνει ο συγγραφέας τοποθετώντας κάθε φορά τη βίαιη τρομοκρατική έξαρση και την εξέλιξή της μέσα στο πολιτικό και κοινωνικό της πλαίσιο. Η τρομοκρατία έχει τη δική της ιστορία και η μακροχρόνια ύπαρξή της πραγματικά εκπλήσσει.
Ο συγγραφέας προσπαθεί να προσδώσει ένα ιστορικό βάθος σε αυτό που αποκαλεί «γραμματική της βίας», ξεκινώντας από τους πρώτους τρομοκράτες της Ιστορίας, τους εβραίους ζηλωτές που στα χρόνια κοντά στη γέννηση του Χριστού αγωνίζονταν εναντίον της ρωμαϊκής επικυριαρχίας. Μεταξύ άλλων, περνά στο αναρχικό κίνημα των τελών του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα αναδεικνύοντας πώς μια κατά τα άλλα μη βίαιη ιδεολογία (Προυντόν) έβγαλε από τα σπλάχνα της φοβερούς μηδενιστές όπως ο Νετσάγεφ και συνδέθηκε άκριτα (εν μέρει και εξαιτίας της ρητορικής) με δολοφονίες προσώπων της άρχουσας τάξης. Ωστόσο, το κύριο βάρος δίνεται στα κινήματα και στις αυτόνομες τρομοκρατικές παραφυάδες τους που εμφανίστηκαν στη δεκαετία του ΄60 ή λίγο αργότερα. Στο μικροσκόπιο του Κουμ μπαίνουν πολλές sui generis περιπτώσεις, όπως οι Ερυθρές Ταξιαρχίες στην Ιταλία, αλλά και η Φράξια Κόκκινος Στρατός (RΑF) στην (τότε) Δυτική Γερμανία. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στο Μεσανατολικό, στους εβραίους εθνικιστές, αλλά και στις προσπάθειες των Παλαιστινίων που με αεροπειρατείες προσπάθησαν να κάνουν γνωστή την ανάγκη τους για ένα ανεξάρτητο κράτος. Δεν θα μπορούσαν βεβαίως να λείπουν το χρονικό του ισλαμικού φονταμενταλισμού και η βρώμικη εξωτερική πολιτική της Δύσης, η οποία άφησε παντού στον κόσμο ανοιχτές πληγές που κακοφορμίζουν.
Η πλέον σημαντική συνεισφορά του Κουμ είναι η κριτική προς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (κυρίως την τηλεόραση) τα οποία παρουσιάζουν την εκάστοτε τρομοκρατική δράση απογυμνωμένη από τα ιστορικά και πολιτικοκοινωνικά συμφραζόμενά τηςσαν μια συνεχή ταινία μυθοπλασίας με σκοπό τον εντυπωσιασμό και όχι την κατανόηση των προβλημάτων.
Ο αντικειμενικός Σουηδός
Ο Μπιoρν Κουμ,δημοσιογράφος για περίπου μισό αιώνα,έχει γράψει κάμποσα βιβλία.Εχει ζήσει και εργαστεί στη Βόρεια και Νότια Αμερική αλλά και στην Αφρική.Είναι εξαίρετος γνώστης της εξωτερικής πολιτικής και ασχολείται με πολύ συνεπή τρόπο με τα διεθνή θέματα που έχουν σημαδέψει τις παγκόσμιες εξελίξεις.Από το 1979 μένει στη Νότια Σουηδία και εργάζεται επιπλέον ως ραδιοφωνικός παραγωγός.Στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «Dagens Αrbete»,μέσα από τη στήλη του «Η υφήλιος του Κουμ»,παρουσιάζει τις προσεγγίσεις του για επίκαιρα γεγονότα,προσπαθώντας πάντα να είναι αντικειμενικός,χωρίς ιδεολογικές προκαταλήψεις.Εχει γράψει βιβλία για τα προβλήματα της υποσαχάριας Αφρικής,τον Ψυχρό Πόλεμο,τον Τίτο αλλά και την «Κούβα (1963).
Το προσωπείο του αντάρτικου: η Λατινική Αμερική της πείνας και της επανάστασης».Το 2004 εξέδωσε το βιβλίο «Ελλάδα,η χώρα της Ολυμπιάδας».Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους της εξωτερικής πολιτικής ειδησεογραφίας με μεγάλο κύρος στη Σουηδία και διεθνώς.
