Στης οικονομικής κρίσης τον καιρό, έγινε και αυτό. Η (βάσει τίτλων) κορυφαία ποδοσφαιρική ομάδα της Ουγγαρίας, η ιστορική Φερεντσβάρος, η οποία το 2006 λόγω χρεών δεν πήρε άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα Α’ Εθνικής από την ομοσπονδία της χώρας της (επέστρεψε το 2009 και στο τωρινό πρωτάθλημα είναι επικεφαλής της βαθμολογίας), αναζητεί στη ρωσική αγορά επενδυτή πρόθυμο να προσφέρει 25 εκατ. ευρώ! Η ουγγρική ομάδα βλέποντας του άραβες σεΐχηδες και τους ρώσους ολιγάρχες να αγοράζουν αγγλικές ομάδες, δημοσιοποίησε το «πρόβλημά» της, ελπίζοντας ότι θα βρεθούν ενδιαφερόμενοι να επενδύσουν στο ποδόσφαιρο της Ουγγαρίας το οποίο την τελευταία εικοσαετία δεν έχει να επιδείξει απολύτως τίποτε σε διεθνές επίπεδο.
Η Φερεντσβάρος σε πληρωμένη καταχώρηση στον ρωσικό Τύπο παραθέτει τις διακρίσεις που πέτυχε στα 111 χρόνια από την ίδρυσή της. «Ο κορυφαίος ποδοσφαιρικός σύλλογος της Ουγγαρίας αναζητεί επενδυτή που θα συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό της πιο διάσημης ουγγρικής ομάδας, η οποία έχει κατακτήσει 28 πρωταθλήματα και 20 κύπελλα Ουγγαρίας, είναι η μοναδική ουγγρική ομάδα που κατέκτησε ευρωπαϊκό Κύπελλο και συμμετείχε στο Τσάμπιονς Λιγκ, έχει 600.000 πιστούς οπαδούς, τους αγώνες της παρακολουθούν από την τηλεόραση 12-15 εκατ. θεατές, ο ετήσιος τζίρος της ανέρχεται σε 4 εκατ. ευρώ και διαθέτει ιδιόκτητο γήπεδο 18.000 θέσεων το οποίο απέχει 4 χλμ. από το κέντρο της Βουδαπέστης» αναφέρεται στην καταχώρηση.
Η Φερεντσβάρος η οποία κατά το παρελθόν ανέδειξε σπουδαίους ποδοσφαιριστές, όπως ο Φλόριαν Αλμπερτ (έλαμψε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1962 και το 1967 τιμήθηκε με τη Χρυσή Μπάλα ως κορυφαίος ευρωπαίος ποδοσφαιριστής της χρονιάς), οι γνωστοί στο ελληνικό κοινό Μάρτον Μπούκοβι (θρυλικός προπονητής Ολυμπιακού) και Μάρτον Εστερχάζι (ΑΕΚ, Παναθηναϊκός), αλλά και τον Λάζλο Κουμπάλα (τη δεκαετία του 1950 διέπρεψε με τα χρώματα της Μπαρτσελόνα), δεν απευθύνθηκε τυχαία στη ρωσική αγορά.
Τα 25 εκατ. ευρώ είναι το μπάτζετ των ομάδων του ρωσικού πρωταθλήματος οι οποίες παλεύουν να αποφύγουν τον υποβιβασμό. Ισως κάποιος ρώσος επιχειρηματίας σκεφθεί ότι είναι προτιμότερο αντί για το Βλαδικαβκάζ ή τη Σιβηρία να «επενδύσει» τα χρήματά του σε μία ομάδα η οποία αγωνίζεται σε μια μεγαλούπολη όπως η Βουδαπέστη, έχει την έδρα της στο κέντρο της Ευρώπης, διεκδικεί το πρωτάθλημα στη χώρα της, αγωνίζεται στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και το ετήσιο κόστος συντήρησής της είναι στα όρια της αγοράς ενός καλού ποδοσφαιριστή.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ