Η αναμενόμενη έκδοση νεότερων αναλογιστικών μελετών βιωσιμότητας των Φορέων Κύριας, Επικουρικής και Προνοιακής Ασφάλισης (ΦΑ) είναι περισσότερο από βέβαιο πως θα θέσει εν όψει των ευθυνών τους το σύνολο των ασφαλισμένων, τους πολιτικούς προϊσταμένους, τις διοικήσεις, τους εργοδότες. Ενα μεγάλο μέρος από τους ενσωματωμένους στα «Υπερ-Ταμεία» φορείς, ιδιαίτερα ελευθέρων επαγγελματιών, θα βρεθούν αντιμέτωποι με άμεσους κινδύνους κυριολεκτικής «διάλυσης» και «καταστροφικών επισκευών» εάν και εφόσον:
_ Δεν υπάρξει κοινή αντίληψη εισφορών συνδεδεμένων με τις _ πραγματικές _ αποδοχές και τα εισοδήματα από την άσκηση του επαγγέλματος.
_ Δεν «εκκαθαρισθούν» τα μητρώα των δικαιούχων από εγγεγραμμένους χωρίς έμπρακτη ενασχόληση με το αντικείμενο, δηλ. μελλοντικούς διπλο-συνταξιούχους.
_ Δεν συνδεθεί το ποσοστό αναπλήρωσης του εισοδήματος με το προ της συνταξιοδότησης δηλούμενο.
Βεβαίως, οι θιγόμενοι διά των εκπροσώπων τους, θα αντιτάξουν το επιχείρημα της υπέρμετρης αύξησης των εισφορών σε περίπτωση που, είτε λόγω πιέσεων των ελεγκτικών μηχανισμών της ΕΕ και του ΔΝΤ αλλά κυρίως λόγω της εκ προοιμίου ιταμής πρόκλησης προς το δημόσιο περί δικαίου αίσθημα, δεν θα καταστεί εκ νέου δυνατή η παραπομπή της επίλυσης του όλου προβλήματος στις καλένδες.
Τολμώ να θέσω τα ακόλουθα ερωτήματα σε όλους όσοι θα ήθελαν να απαντήσουν στα προηγούμενα ενδεχόμενα:
_ Πόσο δίκαιο είναι το ποσό π.χ. των 121,75 ευρώ/μήνα (Χ 12 μήνες ετησίως) για έναν δικηγόρο με 20 έτη στο επάγγελμα (μόνο για κύρια σύνταξη); Υπενθυμίζω ότι το αντίστοιχο ποσό καταβάλλει ένας αμειβόμενος με χαμηλότερες από τα κατώτατα όρια αποδοχές (μαζί με τον εργοδότη του) και μάλιστα επί 14 μήνες ετησίως.
_ Αντίστοιχα, ποιο το ποσοστό αναπλήρωσης του εισοδήματος ενός π.χ. ελεύθερου επαγγελματία με πλήρη συνταξιοδοτικά δικαιώματα (35 χρόνια ασφάλισης και ηλικίας τουλάχιστον 60 ετών); Υπενθυμίζεται ότι ο τελευταίος καταβάλλει μηνιαίως στον ΟΑΕΕ περισσότερα από έναν γιατρό ελεύθερο επαγγελματία με επαγγελματική εγκατάσταση πλησίον της πλ. Συντάγματος και απολαμβάνει περίπου την ίδια σύνταξη…
Συμπερασματικά, η ιστορία των «χαμένων ευκαιριών» του ασφαλιστικού ζητήματος, με την εκδίωξη ουσιαστικά όλων όσοι στην πρόσφατη πολιτική ιστορία επεχείρησαν να ρυθμίσουν τις απαράδεκτες χαριστικές διατάξεις δεκαετιών (Σπράος, Γιαννίτσης κ.ά.), θέτει εκ νέου την προ 20ετίας πρόταση του Ξ. Ζολώτα περί σύνδεσης εισφορών με εισοδήματα από επαγγελματική δράση. Σαφώς και ως κίνητρο ειλικρινέστερης φορολογικής συμπεριφοράς η, έστω και εν μέρει, υιοθέτηση αυτής της αντίληψης ως νομοθετημένου μέτρου θα είχε αποδώσει πολλά. Αντιθέτως, η πεισματική αντίθεση των θιγομένων από ένα τέτοιο ενδεχόμενο, με την «ευγενική συμβολή» των κοινοβουλευτικών τους αντιπροσώπων και την ανοχή της «κοινής γνώμης», οδήγησε τα πράγματα εδώ όπου βρισκόμαστε σήμερα.
*Ο κ. Δ. Ν.Πατσάκης είναι οικονομολόγος.
ΑΡ/ ΜΑΜΜΟΤΗ GΕΝΟΜΕ ΡRΟJΕCΤ, SΤΕVΕΝ W. ΜΑRCUS ,ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
