Συνομιλία της 27.11.2010 λίγο μετά τις 8 το βράδυ μεταξύ του Δ.
Μιχαήλ και του Κ. Σακκά (καλών)
Μιχαήλ: Ναι
Σακκάς: Ελα ρε Μήτσο.
Μιχαήλ: Ελα ρε, τι γίνεται;
Σακκάς: Ελα φίλε, τι γίνεται; Τι λέει;
Μιχαήλ: Καλά μωρέ, μια χαρά.
Σακκάς: Πού είσαι, κάτω;
Μιχαήλ: Ε κάτω, κάτω.
Σακκάς: Τι θα κάνεις, θα βγεις;
Μιχαήλ: Θα κάνω… τώρα θα δεις τι θα κάνω. Μόλις κόλλησα ένα.
Σακκάς: Χα, χα.
Μιχαήλ: Μόλις κόλλησα ένα, λέω.
Σακκάς: Τώρα θα δεις, τι θα κάνω, χα, χα, χα.
Μιχαήλ: Κοίτα να βρω τον Στάθη, είναι στις πάπιες κάτω, βλέπει την ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό.
Σακκάς: Πού το παίζει, στη nova;
Μιχαήλ: Nova, nova, ναι.
Σακκάς: Τα μ… ωραίος! Ωραίος ο Μήτσος, λεβέντης.
Μιχαήλ: Ασε ρε φίλε, γιατί εντάξει. Αν σου πω τι πέρασα από χθες, ένα ολόκληρο 24ωρο, θα με συμπονέσεις!
Σακκάς: Τι έγινε;
Μιχαήλ: Είχα πει στον πρόεδρο, ρε παιδί μου. Να μου φέρει ρούχα, ρε παιδί μου, ξέρεις;
Σακκάς: Ναι.
Μιχαήλ: Κατάλαβες;
Σακκάς: Ναι, ναι, ναι.
Μιχαήλ: Αυτό, ναι ΟΚ ξέρω ‘γώ. Κομπλέ ρε παιδί μου. Πάει το απόγευμα ο πρόεδρος. Με παίρνει τηλέφωνο, μου λέει όλα ΟΚ, ξέρω ‘γώ. Εντάξει λέω ΟΚ. Πάω και εγώ, το βραδάκι, ξέρω ‘γώ, χαρούμενος λέω, πού είναι λέω, δεν ήρθε. Μου λέει, όχι μου λέει, έχουν απεργία, έχουν κλείσει οι αγρότες τους δρόμους, ξέρω ‘γώ και ξαναγύρισε πίσω.
Σακκάς: Σοβαρά;
Μιχαήλ: Ναι, εν τω μεταξύ μ… δεν είχε βάλει και όνομα ξέρω ‘γώ πάνω και μου λέει έλα αύριο το πρωί ξέρω ‘γώ. Ε πάω και εγώ σήμερα το πρωί, ήρθε; Οχι. Πάω το μεσημέρι, ήρθε; Οχι. Τέλος πάντων πάω 2-3 φορές ρε παιδί μου και παίρνει ένα τηλέφωνο και μου λέει «Ακου να δεις τι έχει γίνει. Εχει μπει σε όνομα. Το έχουν αφήσει στον Αγιο Νικόλαο, την τσάντα».
Σακκάς: Σοβαρά;
Μιχαήλ: Ναι και ήταν κιόλας ψιλοέτοιμοι να τη στείλουν πάλι πίσω, Ηράκλειο ρε παιδί μου και τους πήρε από εδώ μια κοπέλα τηλέφωνο και αυτά, του λέει στείλτε την εδώ πέρα και τέτοια.
Σακκάς: Ποιον; Καλά, γιατί δεν έβαλε όνομα παραλήπτη ο άλλος; Ρε φίλε; Παίζει να…
Μιχαήλ: Αφού είναι γκάου μπίου ρε φίλε και του το είχα πει κιόλας. Είχαμε πει και τι θα βάλει. Είναι γκάου μπίου και αυτός.
Σακκάς: Τον πήρα, πότε, προχθές και μιλήσαμε.
Μιχαήλ: Α!
Σακκάς: Και του ‘πα και αυτουνού για απάνω για Σαλόνικα, ξέρω ‘γώ, αν ψηθεί. Του ‘πα τι κανονίζουμε.
Μιχαήλ: Χμ, ναι. Εγώ με την Κατερίνα είχα μιλήσει που γιόρταζε και αυτά. Την είχα πάρει τηλέφωνο. Και μου έλεγε για Θεσσαλονίκη μην το γα…, μην το μπουμπουνίσουμε και τα σχετικά. Ε ναι εντάξει, εννοείται πάμε, δεν παίζει περίπτωση.
Σακκάς: Ναι, ναι.
Μιχαήλ: Αυτό ξέρω εγώ. Ε μου λέει είχε μιλήσει και με τον Σ.Τ. ξέρω ‘γώ και της είπε ότι ψήνεται να ανέβει.
Σακκάς: Ναι, ναι, του είπα και του Σ., τον είδα ξέρω ‘γώ, πήγαμε με το ταξί μια βόλτα ξέρω ‘γώ. Του είπα ρε παιδί μου, θα πει και στην κοπέλα του ξέρω ‘γώ.
……………………………………………………………
Μιχαήλ: Ναι ρε.
Σακκάς: Εντάξει μην τρελαθεί ο άλλος ρε παιδί μου, αν μπορεί καλώς, αλλιώς τα λέμε. Μην του βάλεις, ο άλλος είπε να σε δει και δεν ξέρεις, χαλαρά. Απλά μην πει για Τρίτη και ξέρω ‘γώ, γιατί θα λείπω γι’ αυτό.
Μιχαήλ: Εντάξει ρε συ.
Σακκάς: Εντάξει.
Μιχαήλ: Δεν κρατιέμαι όπως καταλαβαίνεις, πρέπει να πάω να βρω τους άλλους και πέρασα μια ολόκληρη ταλαιπωρία μια μέρα ολόκληρη.
Σακκάς: Ελα σκάσ’ τον, σκάσ’ τον ξανά. Ελα ρε, τα λέμε.
Μιχαήλ: Τα λέμε, ciao.
ΑΡ/SCΙΕΝCΕ ,ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
