Η ερωτική αλληλογραφία του Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ με τη σύζυγό του Βέρα ετοιμάζεται προς έκδοση. Για τους βιογράφους είναι χρυσωρυχείο. Οπως η αλληλογραφία του νομπελίστα Σολ Μπέλοου, που μόλις κυκλοφόρησε στα αγγλικά, και οι επιστολές του ερημίτη Τζ. Ντ. Σάλιντζερ, που άρχισαν να βγαίνουν στη δημοσιότητα μετά τον θάνατό του. Η αλληλογραφία των λογοτεχνών ήταν πάντοτε βασική πηγή εσωτερικής πληροφόρησης για τη ζωή και το έργο τους. www.independent.co.uk

Αλλάζουν τα δεδομένα στην εποχή των emails; Πρακτικά, μπαίνουν στον κόπο οι λογοτέχνες να τα αποθηκεύσουν;

Ουσιαστικά, έχουν το ίδιο ενδιαφέρον;

αναρωτιέται η βιβλιοκριτικός των «Νew Υork Τimes» Ρέιτσελ Ντονάντιο:

«Προορισμένα για γρήγορη επικοινωνιακή ανταλλαγή, αναπόφευκτα έχουν άλλον χαρακτήρα από τις επιστολές, που δίνουν στους αλληλογράφους την άνεση να στοχαστούν και να αναφερθούν στη ζωή τους με κριτική διάθεση. Γραμμένες βιαστικά, οι σκέψεις στα e-mails μοιάζουν άνοστες, σαν να βγήκαν από φούρνο μικροκυμάτων».

www.nytimes.com

«Η εποχή της λογοτεχνικής αλληλογραφίας έχει παρέλθει, πεθαίνει αργά αλλά σταθερά από ηλεκτροπληξία μέσα στους αγωγούς της μεταμοντέρνας επικοινωνίας» γράφει γλαφυρά ο βρετανός μυθιστοριογράφος Μάρτιν Εϊμις. «Και μπορεί συγγραφείς όπως ο Γουίλιαμ Τρέβορ και ο Β. Σ. Νάιπουλ να μας αποζημιώνουν ακόμη με επιστολές, αλλά δεν πρόκειται- και δεν θέλουμε- να δούμε τόμους με συλλογές φαξ, e-mails, sms, tweets από τους διαδόχους τους».

www.guardian.co.uk