Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
«Δεν θα αρχίσουμε ξανά το πάρτι της σπατάλης»
Ο κόσμος της οικονομίας θα συνεχίσει να βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα «μείωση μισθών ή μείωση θέσεων εργασίας» που τέθηκε από την πρωτοφανή κρίση που βιώνει η χώρα μας,
σημειώνει ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και προβλέπει ότι η επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2012 «θα έχει ορατό αποτέλεσμα στην αγορά και σε θέσεις δουλειάς». Ο υπουργός προετοιμάζεται για ένα «θερμό» τρίμηνο όπου θα γίνουν επτά μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές που θα αλλάξουν όχι μόνο το Δημόσιο,αλλά συνολικά τη δομή και τη λειτουργία της οικονομίας. «Οι διαρθρωτικές αλλαγές θα σημαίνουν κλυδωνισμούς και αναστάτωση στους τομείς που πρέπει να αλλάξουν,αλλά κυρίως οδηγούν σε νέες ευκαιρίες» υπογραμμίζει μιλώντας στο «Βήμα» και ξεκαθαρίζει ότι η προσπάθεια για την ανάκτηση της χαμένης ανταγωνιστικότητας θα πάρει χρόνια, δεν τελειώνει το 2013 με την εκπνοή του μνημονίου.
_ Κύριε υπουργέ,
έφθασε η ώρα των διαρθρωτικών αλλαγών. Πρόκειται για αλλαγές μόνο στο δημόσιο _ όπως π.χ. η αναδιάρθρωση των ΔΕΚΟ _ ή για γενικευμένες αλλαγές στην οικονομία;
«Το πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών δεν αφορά μόνο το κράτος. Εχουμε ήδη εξαγγείλει σειρά από παρεμβάσεις στις ΔΕΚΟ, στον χώρο της Υγείας, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και σε άλλους δημόσιους φορείς με στόχο τη μείωση των δαπανών, καθώς και στην οικονομία και στην αγορά.
Το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, η απελευθέρωση της αγοράς υπηρεσιών, η απλοποίηση της αδειοδότησης για επιχειρήσεις και για την άσκηση επαγγέλματος, η άρση εμποδίων στην επιχειρηματική δραστηριότητα και στις επενδύσεις, το νέο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων, το πλαίσιο αποκρατικοποιήσεων και αναδιαρθρώσεων στις δημόσιες επιχειρήσεις, η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας είναι παρεμβάσεις που έχουν προγραμματιστεί για τους επόμενους μήνες με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας».
_ Η συζήτηση έχει επικεντρωθεί όμως στη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα.
Ποιες είναι οι προθέσεις σας; Γίνεται μόνο για την αντιμετώπιση της κρίσης ή κατ’ ουσίαν τελειώνουν οι κλαδικές συμβάσεις και ίσως ο ρόλος των συνδικάτων…
«Θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά κρίσιμο να υπάρξει ένας διαχωρισμός μεταξύ των επιπτώσεων που αποδίδονται στις διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να υλοποιηθούν στη χώρα μας και των επιπτώσεων που οφείλονται στην ευρύτερη οικονομική κατάσταση, την οποία προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε.
Εδώ και μήνες βλέπουμε ότι πολλές επιχειρήσεις, προκειμένου να μην προβούν σε απολύσεις, επιχειρούν να έρθουν σε συνεννόηση με τους εργαζομένους για μειώσεις μισθών. Δεν είναι ούτε εύκολες ούτε και ευχάριστες αυτές οι καταστάσεις, αλλά απαντούν στο δίλημμα πολλών επιχειρηματιών και εργαζομένων “μείωση μισθών ή μείωση θέσεων εργασίας;”.
Αυτές οι εξελίξεις δεν σχετίζονται με κανέναν τρόπο με το νέο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων, το οποίο δεν έχει καν κατατεθεί ως νομοσχέδιο στη Βουλή. Το νέο πλαίσιο θα θεσπιστεί τις επόμενες εβδομάδες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ούτε το τέλος των κλαδικών συμβάσεων ούτε το τέλος των συνδικάτων, τα οποία προφανώς θα συνεχίσουν να έχουν τον ρόλο τους στη διαμόρφωση των εργασιακών σχέσεων».
_ Πρέπει να ομολογήσετε ότι υπάρχουν δυσκολίες συνεργασίας σε αρκετούς τομείς,
και αναφέρομαι στη σχέση με την κυρία Κατσέλη, με τον κ. Ρέππα…
«Δύσκολη είναι η κατάσταση στην οποία βρέθηκε η χώρα και για να την ξεπεράσουμε πρέπει να ληφθούν αποφάσεις, να υλοποιηθούν δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει, να γίνουν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα τομές και αλλαγές που έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί εδώ και δεκαετίες.
Στην κυβέρνηση δεν απαγορεύονται ούτε οι διαφορετικές απόψεις ούτε ο διάλογος. Αυτό δεν σημαίνει δυσκολία, σημαίνει συνεργασία. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ο καθένας να αναλαμβάνει με συνέπεια να υλοποιήσει τις αποφάσεις που εμπίπτουν στον τομέα του».
_ Αν ξεφύγουμε από τις εσωκομματικές τριβές,
το μεγαλύτερο πρόβλημα στην οικονομία είναι η ύφεση, η πρωτοφανής ανεργία, θα φθάσει στις 800.000 ανέργους το 2011, εξελίξεις που ασφαλώς πυροδοτούν κοινωνικές εκρήξεις.
«Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπάρχουν εσωκομματικές τριβές. Στις καταστάσεις που ζούμε δεν υπάρχει ούτε κομματικό ούτε προσωπικό συμφέρον. Υπάρχει μόνο το συμφέρον της χώρας και η αφοσίωση στον στόχο της διάσωσης και ανάταξης της οικονομίας. Η ύφεση και κατά συνέπεια η ανεργία είναι το μέτωπο στο οποίο πρέπει να δώσουμε μια μεγάλη μάχη τους επόμενους μήνες.
Ξέρουμε όλοι ότι η οικονομία μας δεν αποδυναμώθηκε μόνο από τις εξωγενείς συνθήκες. Το αναπτυξιακό μας πρόβλημα είναι διαρθρωτικό και για να επιστρέψουμε σε ανάπτυξη χρειάζονται επενδύσεις σε νέες δομές, σε νέες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Για να έρθουν αυτές οι επενδύσεις χρειάζεται εμπιστοσύνη των επενδυτών και χρηματοδότηση από τις αγορές. Για να μπορέσουμε να ανοίξουμε ξανά την πόρτα των αγορών και των επενδύσεων έχουμε εφαρμόσει αυτό το τόσο αυστηρό και εμπροσθοβαρές πρόγραμμα. Πρώτο μας μέλημα είναι να απελευθερώσουμε πόρους από δραστηριότητες και τομείς που δεν συνεισφέρουν στην ανάπτυξη και να ανοίξουμε ευκαιρίες σε νέους. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι οι παρεμβάσεις που έχουν προγραμματιστεί για αυτό και για το επόμενο τρίμηνο. Επιχειρούμε να επιταχύνουμε τις εξελίξεις, ώστε να επιστρέψουμε το συντομότερο σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης που σημαίνουν και νέες θέσεις εργασίας».
_ Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι κανένας δεν γνωρίζει πότε θα βγούμε από αυτή την περιπέτεια.
Μόλις προχθές ο καθηγητής Σιόπα είπε ότι θα χρειαστούμε 10 χρόνια προσπάθειας…
«Πιστεύετε ότι υπάρχει πολίτης αυτής της χώρας που θεωρεί ή που θα ήθελε στο τέλος του προγράμματος, μόλις ολοκληρώσουμε τις δράσεις του μνημονίου, να ξαναρχίσουμε το πάρτι σπατάλης και κακοδιαχείρισης;».
_ Δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο….
«Η μακροχρόνια προσπάθεια που χρειάζεται για να γίνει η χώρα μας αυτό που μπορεί και αξίζει να είναι, για να αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητες που έχει και να βγάλουμε από τη ζωή μας εκείνες τις δομές που μας κρατούν πίσω δεν σημαίνει φυσικά μακροχρόνια ύφεση, μιζέρια και έλλειψη προοπτικής. Προφανώς οι διαρθρωτικές αλλαγές θα σημαίνουν κλυδωνισμούς και αναστάτωση στους τομείς που πρέπει να αλλάξουν, αλλά κυρίως οδηγούν σε νέες ευκαιρίες. Οι αλλαγές που κάνουμε σήμερα στο κράτος θα έχουν ορατό αποτέλεσμα σε καλύτερες υπηρεσίες προς τους πολίτες μέσα στα επόμενα δύο-τρία χρόνια· η επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης από το 2012 θα έχει ορατό αποτέλεσμα στην αγορά και σε θέσεις δουλειάς.
Αρα, ναι, η προσπάθεια σίγουρα δεν σταματά και δεν πρέπει να σταματήσει με το τέλος του προγράμματος το 2013».
_ Αν το προσεχές τρίμηνο δεν κατορθώσουμε να επιτύχουμε τους στόχους που συμφωνήθηκαν με την τρόικα,
οδηγούμαστε σε απόλυτο αδιέξοδο;
«Δεν έχουμε περιθώριο να μείνουμε πίσω όχι μόνο το προσεχές, αλλά και κανένα άλλο τρίμηνο. Και αυτό όχι μόνο γιατί θέτουμε σε κίνδυνο τη χρηματοδότηση της χώρας, αλλά κυρίως γιατί η χώρα και η κοινωνία δεν αφήνουν άλλο χρόνο και περιθώριο να μείνουμε πίσω σε αυτά που πρέπει να γίνουν για να βγούμε από τα σημερινά αδιέξοδα».
«Καθαρές
λύσεις
στην Ευρώπη»
_ Οι αποφάσεις για την Ιρλανδία και τον μόνιμο μηχανισμό βοήθειας της ευρωζώνης δεν φαίνεται να έχουν πείσει τις αγορές. Ποια πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα;
«Η κατάσταση στην ευρωζώνη είναι εξαιρετικά ρευστή. Εχουν ληφθεί σημαντικές αποφάσεις για τη δημιουργία του μόνιμου μηχανισμού στήριξης, οι αγορές όμως αυτή τη στιγμή δεν λειτουργούν ορθολογικά και πιέζουν τις χώρες της περιφέρειας. Επείγει να συγκεκριμενοποιήσουμε πλήρως το πλαίσιο που θα ισχύει τα επόμενα χρόνια με τρόπο που να επαναφέρει εμπιστοσύνη. Επείγει ταυτόχρονα να συνοδεύσουμε τη συζήτηση για τη σταθεροποίηση με μια συγκροτημένη πολιτική ρύθμισης του χρηματοπιστωτικού τομέα, αλλά και αναπτυξιακής προοπτικής σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης».
Ι. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ
«Επέλεξα να σιωπήσω στις εσωκομματικές επιθέσεις»
Μείωση των δημοσίων υπαλλήλων κατά 200.000 ως το τέλος της τετραετίας και μειώσεις μισθών σε υπουργεία όπου εξακολουθούν να χορηγούνται σκανδαλώδη επιδόματα
προαναγγέλλει μέσω του «Βήματος» ο υπουργός Εσωτερικών και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Στην πρώτη συνέντευξή του μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές ο κ. Ι. Ραγκούσης επιτίθεται ταυτόχρονα σε όσους αμφισβήτησαν το δίλημμα των εκλογών που έθεσε ο Πρωθυπουργός και απαντά στους επικριτές του, τονίζοντας ότι ποτέ δεν δίστασε να αναλάβει τις ευθύνες του. Χαρακτηρίζει «πολιτικό για τα εύκολα» τον κ. Αντ. Σαμαρά, ενώ σχολιάζοντας τη διακυβέρνηση Καραμανλή υπογραμμίζει ότι προκάλεσε την εξόδιο ακολουθία της μεταπολίτευσης.
_ Κύριε υπουργέ,
τελικώς θα υπάρξουν ή όχι απολύσεις στο Δημόσιο;
«Δεν θα απολυθεί κανένας μόνιμος δημόσιος υπάλληλος. Αλλά στο τέλος της τετραετίας ο αριθμός όσων μισθοδοτούνται από το Δημόσιο θα έχουμε πετύχει να είναι σημαντικά μικρότερος από τον σημερινό. Θα μισθοδοτούνται, 125.000 μόνιμοι και συμβασιούχοι λιγότεροι, οι οποίοι συναθροιζόμενοι με άλλες κατηγορίες θα είναι συνολικά, περίπου 200.000 λιγότεροι».
_ Πώς ακριβώς θα το επιτύχετε αυτό
αν δεν απολυθούν οι υπεράριθμοι;
«Με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς. Κατά 75.000 λιγότεροι μονίμως μισθοδοτούμενοι θα προέλθουν από το πάγωμα των προσλήψεων εφέτος και την αναλογία “μία πρόσληψη προς πέντε αποχωρήσεις” που θα ισχύσει τα επόμενα χρόνια, ενώ 50.000 από τη μείωση των συμβασιούχων. Από τον “Καλλικράτη” προκύπτουν 25.000 λιγότερες θέσεις ευθύνης και με τον τερματισμό των stage αφαιρέσαμε το λιγότερο 50.000 μισθοδοτουμένους, οι οποίοι _ μην έχετε καμία αμφιβολία _ προορίζονταν για μονιμοποίηση. Το πρόβλημα του Δημοσίου δεν θα είναι πλέον ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων. Επί των πρωτογενών δαπανών του κράτους, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το κόστος μισθοδοσίας είναι της τάξεως του 32%. Ποσοστό σαφώς ικανοποιητικό ακόμη και συγκριτικά με τα ποσοστά μισθοδοσίας στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά για να ολοκληρώσω την εικόνα, το 80% αυτής της μισθοδοσίας αφορά τέσσερις τομείς: Υγεία, Παιδεία, Αμυνα και Προστασία του Πολίτη».
_ Αρκεί όμως μόνο η μείωση του προσωπικού για ένα καλύτερο Δημόσιο;
«Κατά τη γνώμη μου η μεγαλύτερη απόδειξη του παλαιοκομματισμού στο κράτος δεν ήταν τόσο οι ρουσφετολογικές προσλήψεις όσο οι επί δεκαετίες αναξιοκρατικές και πελατειακές προαγωγές 25.000 στελεχών. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για επί δεκαετίες κακομεταχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού στο Δημόσιο που εκκόλαψε τις χειρότερες συνήθειες, οι οποίες στη συνέχεια μετεξελίχθηκαν σε νοοτροπία καταστρεπτική για το δημόσιο συμφέρον. Αυτό ήταν το διαρκές πολιτικό έγκλημα που “σκότωσε” την παραγωγικότητα στο Δημόσιο, αφαιρώντας από κάθε υπάλληλο ό,τι πολυτιμότερο, που είναι το κίνητρο αξιοκρατικής ανέλιξης και προόδου.
_ Επιτρέψτε μου να παρατηρήσω ότι και οι προκάτοχοί σας έλεγαν τα ίδια…
«Με προκαλείτε να χρησιμοποιήσω φράσεις που δεν θα ήθελα να θεωρηθούν βαρύγδουπες. Η αλήθεια όμως είναι ότι πρώτη φορά στην Ιστορία του ελληνικού κράτους πράγματι εφαρμόζεται ένας τέτοιος νόμος για αξιοκρατικές προαγωγές, και μάλιστα παρά τις ιδιοτελείς αντιδράσεις. Αξίζει να σας αναφέρω ότι, για παράδειγμα, ήδη στο υπουργείο Εσωτερικών έχουν επιλεγεί γενικοί διευθυντές χωρίς καμία πολιτική ή κομματική ανάμειξη. Είναι δε η πραγματικότητα τόσο καινούργια ώστε ένας εξ αυτών, μη πιστεύοντας αυτό που συντελέσθηκε, αισθάνθηκε την ανάγκη να μου πει: “Μολονότι έχω όλα τα προσόντα, δεν μπορούσα ποτέ να διανοηθώ ότι επί ΠαΣοΚ θα εξελισσόμουν σε γενικό διευθυντή”».
_ Και θα συμπληρωθεί,
υποθέτω, με την καθιέρωση ενός νέου ενιαίου μισθολογίου;
«Μπορούμε να μην προχωρήσουμε σε ένα νέο μισθολόγιο; Μπορούμε να μην άρουμε τις μισθολογικές ανισότητες; Υπάρχουν στελέχη που διαθέτουν τα ίδια ακριβώς τυπικά προσόντα και τις δεξιότητες αλλά λόγω του διορισμού τους σε άλλο υπουργείο αμείβονται με τεράστιες διαφορές. Ενδεικτικά θα σας πω: ο νεοεισερχόμενος πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στο υπουργείο Παιδείας, συμπεριλαμβανομένων των επιδομάτων που προβλέπονται για το συγκεκριμένο υπουργείο, λαμβάνει περί τα 1.365 ευρώ μηνιαίως, τη στιγμή που ο ίδιος υπάλληλος θα ελάμβανε, εφόσον διοριζόταν στο υπουργείο Οικονομικών, 2.309 ευρώ. Ο ίδιος υπάλληλος ύστερα από 17 χρόνια υπηρεσίας θα λαμβάνει στο μεν υπουργείο Παιδείας 1.726 ευρώ, στο δε υπουργείο Οικονομικών 3.194 ευρώ. Και αυτή η ανισότητα υπονομεύει ακόμη περισσότερο αυτό που ανέφερα και πριν, το κίνητρο για πρόοδο και παραγωγικότητα.
Το νέο μισθολόγιο αποτελεί την προϋπόθεση για την κινητικότητα των υπαλλήλων μεταξύ των υπηρεσιών, την άρση αδικιών και την εξάλειψη των φαινομένων “συνωστισμού” σε καλά αμειβόμενες υπηρεσίες και ερήμωσης των υπολοίπων».
_ Εχει δίκιο η τρόικα που θέλει να θεωρηθούν προσλήψεις και οι μετατάξεις;
«Η κοινή λογική και όχι η τρόικα είναι που υπαγορεύει να θεωρηθούν προσλήψεις οι μετατάξεις από τις δημόσιες επιχειρήσεις προς το Δημόσιο. Αν, για παράδειγμα, στο υπουργείο Εσωτερικών υπάρχουν δέκα κενά και καλυφθούν με δέκα μετατάξεις, τότε ποιος προϊστάμενος Διοικητικού μπορεί να εισηγηθεί στον υπουργό την πρόσληψη δέκα νέων υπαλλήλων;».
_ Με τις μετατάξεις του ΟΣΕ τι θα κάνετε;
«Θα ολοκληρωθούν εντός του Δεκεμβρίου. Κυρίαρχο κριτήριο, όμως, θα είναι οι ανάγκες των υπηρεσιών και όχι οι επιθυμίες των ενδιαφερομένων. Μακάρι αυτά τα δύο να συμπέσουν. Αν δεν συμπέσουν, η απόφαση θα ληφθεί με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες των υπηρεσιών».
_ Πώς θα διαπιστώσετε ποιοι υπάλληλοι πλεονάζουν;
«Θα εκδοθεί εγκύκλιος τις επόμενες ημέρες, βάσει της οποίας και σε συνέχεια της προσπάθειας που άρχισε με την απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων, θα ζητηθεί η καταγραφή των ελλείψεων του προσωπικού και η αποτύπωση της ύπαρξης αξιόλογου προσωπικού που δεν αξιοποιείται στις υπηρεσίες όπου υπηρετεί. Επιπλέον, σε συνδυασμό με όσα σάς προανέφερα για το νέο μισθολόγιο, προωθούμε τη συνολική αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου της κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων, με στόχο την αξιοποίησή τους».
_ Και θα απολυθούν όλοι οι συμβασιούχοι…
«Απόλυση συμβασιούχου μπορεί να συντελεστεί μόνο αν διακοπεί η σύμβασή του, γεγονός που δεν πρόκειται να συμβεί. Απαγορεύσαμε με νόμο τη βιομηχανία ρουσφετολογικών προσλήψεων και μονιμοποιήσεων των συμβασιούχων. Σας θυμίζω ότι ως την ψήφιση του νόμου για την απόλυτη αξιοκρατία στις προσλήψεις, οι συμβασιούχοι προσλαμβάνονταν από το “παράθυρο”, εκτός διαδικασιών ΑΣΕΠ. Είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι πραγματοποίησε έστω και μία ρουσφετολογική πρόσληψη. Οπως εύστοχα επισήμανε πολίτης στο Διαδίκτυο “το πρώτο κλειστό επάγγελμα που άνοιξε ήταν αυτό των συμβασιούχων”».
«Αποφασίζουμε εμείς,
όχι η τρόικα»
_ Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα που έχετε συμφωνήσει με την τρόικα για τις αλλαγές στο Δημόσιο;
Θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί για να εκταμιευθεί και η τέταρτη δόση της οικονομικής βοήθειας;
«Είναι σημαντικό ότι οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις για την αναμόρφωση του κράτους άρχισαν, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη, πολύ προτού προσφύγουμε στον μηχανισμό στήριξης, πολύ πριν από την έλευση της τρόικας δηλαδή. Είναι μέρος της υποχρέωσης που έχουμε απέναντι στον ελληνικό λαό και στη συνείδησή μας.
Δεν αποφάσισε η τρόικα. Εμείς αποφασίσαμε την κατοχύρωση της αξιοκρατίας στις προσλήψεις με την καθολική υπαγωγή τους στο ΑΣΕΠ, τον Δεκέμβριο του 2009, την καθιέρωση πρώτη φορά στο ελληνικό κράτος αντικειμενικών και αμερόληπτων κανόνων για την επιλογή διευθυντικών στελεχών τον Μάρτιο, το πρόγραμμα “Καλλικράτης” και τόσα άλλα.
_ Και πότε θα βγούμε από το τούνελ;
Aρχικώς η κυβέρνηση μάς έλεγε σε τρία χρόνια. Τώρα με την επιμήκυνση δεν θα βγούμε ούτε σε δέκα…
«Προσωπική μου πεποίθηση είναι ότι πρέπει για πάντα να παραμείνουμε πια στον δρόμο της αξιοκρατίας, της διαφάνειας, της πειθαρχημένης και έντιμης οικονομικής διαχείρισης καθώς και της Δικαιοσύνης. Νυν και αεί, λοιπόν».
_ Τι εννοείτε της Δικαιοσύνης;
«Εννοώ δικαιοσύνη στο κράτος. Ενα απλό παράδειγμα: Εργάζεται ήδη ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή για την αλλαγή του πειθαρχικού δικαίου των δημοσίων υπαλλήλων. Αρχές του 2011, έπειτα από ουσιαστικό διάλογο, θα προχωρήσουμε στην αναμόρφωσή του. Δεν μπορεί να έχουν θέση στο κράτος οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι. Γνωρίζετε ότι ως τον Μάρτιο του 2010, που καταργήσαμε τη σχετική διάταξη η οποία ίσχυε επί δεκαετίες, μπορούσε ένας δημόσιος υπάλληλος να προαχθεί ακόμη και αν του είχε επιβληθεί πειθαρχική ποινή για σοβαρό παράπτωμα;».
«Δεν μου ανατέθηκε ο συντονισμός,
αλλά ο σχεδιασμός»
_ Μα πώς φθάσαμε ως εδώ;
Μη μου πείτε και εσείς ότι για όλα φταίει η Νέα Δημοκρατία.
«Αναξιοκρατία στις προσλήψεις. Κομματισμός και ευνοιοκρατία στην ανέλιξη. Αδιαφάνεια και διαφθορά. Αγνωστος αριθμός υπαλλήλων. Πειθαρχικός έλεγχος, ουσιαστικά ανύπαρκτος. Απίστευτες μισθολογικές ανισότητες. Στην Αυτοδιοίκηση 6.000 δημοτικές επιχειρήσεις χωρίς κανέναν έλεγχο. Γενικές διευθύνσεις χωρίς τμήματα και τμήματα χωρίς εργαζομένους μόνο για να υπάρχουν θέσεις – μισθοί γενικών διευθυντών και προϊσταμένων. Ελάχιστη παραγωγικότητα. Δεν ήταν θέμα χρόνου να χρεοκοπήσει το ελληνικό κράτος; Ποια επιχείρηση, μικρή ή μεγάλη, θα άντεχε τόσες δεκαετίες; Γι’ αυτό θεωρώ, κύριε Χιώτη, ότι την ημέρα που η Ελλάδα ενεργοποίησε τον μηχανισμό στήριξης ουσιαστικά πραγματοποιήθηκε η εξόδιος ακολουθία της γκρίζας πλευράς της Μεταπολίτευσης, όπως αυτή συμπυκνώθηκε στα πεντέμισι χρόνια της διακυβέρνησης Καραμανλή».
_ Να υποθέσω ότι αυτή είναι απάντηση της κυβέρνησης διά στόματος συντονιστή;
«Είναι η προσωπική μου απάντηση. Τα καθήκοντα που μού έχει αναθέσει ο Πρωθυπουργός δεν αφορούν τον συντονισμό της κυβέρνησης. Αφορούν τον πολιτικό και επικοινωνιακό σχεδιασμό που είναι τελείως άλλο πράγμα. Και ποτέ δεν πρόκειται να αρνηθώ να αναλάβω τις ευθύνες μου, αλλά για τα καθήκοντα που μου έχουν ανατεθεί. Βεβαίως, και αυτών των βαρύτατων καθηκόντων του χαρτοφυλακίου του υπουργού Εσωτερικών».
_ Αρα παραδέχεστε ότι και το δίλημμα των πρόωρων εκλογών ήταν και δική σας ευθύνη.
Δεν ήταν επικίνδυνο (το δίλημμα) αυτό έπειτα από όσα συμβαίνουν στην Ιρλανδία;
«Απεναντίας. Ακριβώς το αντίθετο ισχύει. Ο αγώνας μας σε τελική ανάλυση δεν αφορούσε τον συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων και τα ποσοστά των κομμάτων αλλά την αποτροπή πολιτικής αποσταθεροποίησης της χώρας. Ο Πρωθυπουργός, θέτοντας στους Ελληνες το δίλημμα, στην πραγματικότητα έθεσε το υπέρτερο ζήτημα της διάσωσης και της αναμόρφωσης της χώρας.
Οπως αναντίλεκτα προκύπτει και από τις διεθνείς εξελίξεις των τελευταίων ημερών πετύχαμε το σημαντικότερο. Πετύχαμε να ενεργοποιηθούν οι υγιείς δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις της χώρας.
_ Σας ενόχλησε που ορισμένοι συνάδελφοί σας,
υπουργοί και βουλευτές, «σας περίμεναν στη γωνία»; Γνωρίζετε, φαντάζομαι, ότι αν τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά για το ΠαΣοΚ θα ζητούσαν την κεφαλή σας επί πίνακι.
«Χωρίς αμφιβολία, επρόκειτο για τη δυσκολότερη εκλογική αναμέτρηση, από την οποία πετύχαμε να βγούμε, τρίτη συνεχή φορά, με ιδιαίτερα θετικό αποτέλεσμα. Ακόμη και στον πρώτο γύρο των εκλογών κανείς στην πραγματικότητα δεν αμφισβήτησε στα σοβαρά ότι μόνο αρνητικό δεν ήταν το αποτέλεσμα, παρά την πρωτοφανή προσπάθεια να θεωρηθεί ως τέτοιο. Κυρίως όμως πετύχαμε να διασφαλίσουμε το μέγα κεκτημένο της πολιτικής σταθερότητας που ήταν και η απώτερη επιδίωξή μας.
»Η διάσωση και η ανόρθωση της πατρίδας μας έχει όσο ποτέ ανάγκη την ενότητα, τη σοβαρότητα, την υπευθυνότητα καθώς και την αφοσίωση στον στόχο μας.
Επέλεξα να σιωπήσω αντί να ακολουθήσω τον επιβλαβή δρόμο της δημόσιας αντιπαράθεσης.
Οι περιστάσεις είναι εθνικά κρίσιμες και με κανέναν τρόπο δεν επιτρέπεται να περιέλθουμε σε εσωστρεφή κατάσταση που θα επιφέρει την αποδυνάμωση του κυβερνητικού έργου».
«Τιμωρήθηκε το γκρίζο πολιτικό σύστημα»
_ Εσείς στο ΠαΣοΚ δεν διαπιστώσατε στα μηνύματα των εκλογών κάποιο που να σας αφορά;
Δεν αφορά και το ΠαΣοΚ η τόσο μεγάλη αποχή;
«Κοιτάξτε, προσωπικά θεωρώ ότι η αποχή επιλέγεται από μέρος των πολιτών ως μορφή τιμωρίας της γκρίζας πλευράς του κομματικού συστήματος στο σύνολό του. Στις συγκεκριμένες εκλογές πιστεύω ότι η τιμωρία αυτή συμπεριέλαβε την γκρίζα πλευρά της Αυτοδιοίκησης και όσους σε επίπεδο κορυφής συμβόλισαν αυτή την γκρίζα πλευρά, πολεμώντας τον “Καλλικράτη”, δηλαδή τη μετάβαση σε ένα κυριολεκτικά νέο μοντέλο διακυβέρνησης και λειτουργίας του κράτους. Ασφαλώς όμως η αποχή μάς απασχολεί, επειδή η συμμετοχή είναι το θεμέλιο για την έξοδο της χώρας από την κρίση».
«Πολιτικός για τα εύκολα ο Σαμαράς»
_ Ο κ.
Σαμαράς έχει ψηφίσει τα μισά νομοσχέδια που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή.
«Ποια νομοσχέδια; Τα εύκολα νομοσχέδια ψήφισε. Τα δύσκολα, αυτά που αλλάζουν δομές και νοοτροπίες δεκαετιών, όπως αυτά που σας προανέφερα, δεν τα ψήφισε. Καταψήφισε τον “Καλλικράτη”, τις αξιοκρατικές προσλήψεις, μάλιστα αποχώρησε από τη Βουλή όταν γινόταν συζήτηση για το νομοσχέδιο με το οποίο επιτυγχάνονται η αποκομματικοποίηση και η αντικειμενικότητα των προαγωγών. Ο κ. Σαμαράς δυστυχώς αποδεικνύεται πολιτικός μόνο για τα εύκολα».
_ Με άλλα λόγια,
μου λέτε ότι δεν μπορεί να υπάρξει συνεννόηση με τον κ. Σαμαρά…
«Η βούληση και η αποφασιστικότητα του κ. Σαμαρά να υπηρετήσει πρωτίστως την πατρίδα και όχι το κόμμα του και τον εαυτό του θα κριθεί στα δύσκολα και σοβαρά θέματα που έχουμε μπροστά μας. Μακάρι να διαψεύσει τον εαυτό του. Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση πάντως θα συνεχίσουν να βαδίζουν στον δρόμο της νηφαλιότητας, της συνεννόησης και της συναίνεσης».
_ Ούτε με την κυρία
Μπακογιάννη μπορεί να επιτευχθεί συνεννόηση;
«Πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο _ σχεδόν αδύνατον _ να καταφέρει η κυρία Μπακογιάννη από μέρος του προβλήματος να πείσει τους πολίτες ότι είναι μέρος της λύσης».
