Με μια δήλωση της κυρίας Χίλαρι Κλίντον που απαξιώνει τη σημασία των «αποκαλύψεων» της WilkiLeaks και διαβεβαιώνει _ άγνωστο ποιους _ ότι η αμερικανική διπλωματία παραμένει άτρωτη η αμερικανική κυβέρνηση επιχειρεί να καλύψει δύο σημαντικά προβλήματα τα οποία, μοιραία, θα αντιμετωπίσει το αμέσως προσεχές μέλλον. Η υπουργός ασφαλώς αισθάνεται κάπως ένοχη για τις διαρροές. Με δική της εντολή μόλις ανέλαβε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έδωσε εντολή και δημιουργήθηκε ειδική ηλεκτρονική πύλη για τα «απόρρητα» και «άκρως απόρρητα» έγγραφα που στέλνουν οι πρεσβείες των ΗΠΑ στο υπουργείο. Αλλά στην πύλη έχουν πρόσβαση 2.350.000 άτομα! Πώς να μη διαρρεύσουν, λοιπόν, τα «άκρως απόρρητα».

Το πρώτο πρόβλημα αφορά τα αποκαλυπτήρια της ποιότητας των στελεχών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με τις εκτιμήσεις των οποίων καθορίζεται ως έναν βαθμό η εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών. Απορεί η γαλλική «Le Monde» για την «ελαφρότητα» με την οποία αμερικανοί διπλωμάτες αποδέχονται φήμες, υποψίες, «πληροφορίες» τρίτων και τροφοδοτούν την Ουάσιγκτον. Το γεγονός ότι το υπουργείο τούς ζητεί «να ενημερωθούν» ακόμη και για τις αεροπορικές εταιρείες τις οποίες χρησιμοποιούν στελέχη του ΟΗΕ στις μετακινήσεις τους ασφαλώς δεν δικαιολογεί τον αμερικανό διπλωμάτη που πληροφορεί την υπουργό ότι απέτυχε η πλαστική εγχείρηση που έκανε η σύζυγος του αζέρου προέδρου Ιλχάμ Αλίγιεφ σε βαθμό που «αδυνατεί να γελάσει, ακόμη και να μιλήσει».

Το δεύτερο πρόβλημα, που ήδη έκανε την εμφάνισή του, αφορά τις σχέσεις των αμερικανών αξιωματούχων με ηγετικές φυσιογνωμίες ξένων χωρών. Με «τι μούτρα» μπορεί να συναντήσει αύριο – μεθαύριο ο αμερικανός πρεσβευτής στο Βερολίνο την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ όταν σε τηλεγράφημά του της 9ης Σεπτεμβρίου 2009 την αποκαλεί «σιγουρατζού» και «άτολμη»; Πώς θα συζητήσει ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βέστερβελε με την κυρία Κλίντον όταν ο αμερικανός πρεσβευτής στο Βερολίνο Φίλιπ Μέρφι ονομάζει τον υπουργό «ψεύτη»! Και τι μπορεί να αποδώσει μια συνάντηση του υπουργού Αμυνας Καρλ-Τέοντορ τσου Γκούτεμπεργκ _ του πλέον δημοφιλούς γερμανού υπουργού _ με τον αμερικανό ομόλογό του όταν σύμβουλος της πρεσβείας των ΗΠΑ τον θεωρεί «επιφανειακό» σε γνώσεις και «επικίνδυνα φιλόδοξο».

Ανάλογα προβλήματα θα έχει και ο τούρκος υπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου τον οποίο στέλεχος της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αγκυρα χαρακτηρίζει «εντόνως επικίνδυνο» ισλαμιστή και ονειροπαρμένο με στόχο την «επανίδρυση των (Οθωμανικών) Βαλκανίων». Ο τούρκος υπουργός Αμυνας Μεχμέτ Γκιουνούλ τον κατηγορεί ως «άνθρωπο που επηρεάζεται από το ισλαμικό» ιερατείο και ο αμερικανός πρεσβευτής το μεταδίδει στην Ουάσιγκτον χωρίς καμία επιφύλαξη.

Ενδιαφέρον έχουν και τα «άκρως απόρρητα» που αναφέρονται σε ηγέτες και καταστάσεις στη Μέση Ανατολή. Ο ένας μετά τον άλλον οι αμερικανοί αξιωματούχοι, αρχίζοντας από τον πρόεδρο Ομπάμα και τον υπουργό Αμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς, χαιρετίζουν και προσκυνούν τους ηγεμόνες της περιοχής, για τους οποίους όμως πρέπει να έχουν ακούσει «τι σόι» πρόσωπα είναι. Ολοι τους θέλουν «να κοπεί το κεφάλι του φιδιού», δηλαδή το Ιράν, αλλά αν κινηθεί το Ισραήλ, είτε η Αμερική και «εμείς», διαβεβαιώνει τον αμερικανό πρεσβευτή ο σαουδάραβας βασιλιάς Αμπντουλάχ, «θα σας καλύψουμε». Πιο σαφής ο πρόεδρος της Υεμένης Αλί Αμπντουλάχ Σάλεχ _ θεωρούμενος από (ανώνυμη) αμερικανική πηγή «κλεπτοκράτης» _ διαβεβαιώνει τον στρατηγό Ντέιβιντ Πετρέους ότι θα δηλώσει δημόσια ότι είναι υεμενικές οι βόμβες που θα ρίξουν τα αμερικανικά αεροπλάνα στους αντιπάλους του τρομοκράτες. Ανώτερος διπλωματικός υπάλληλος στην πρεσβεία της Ριάντ «προειδοποιεί» την Ουάσιγκτον ότι η Σαουδική Μοναρχία «δεν εμπιστεύεται» τον ιρακινό πρωθυπουργό Νούρι αλ Μαλίκι. Ο πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ είναι «αφελής, ζει στον κόσμο του και ουδόλως ενδιαφέρεται για τους εκτός Αιγύπτου Αραβες», τον εκτιμά όμως ο αμερικανός διπλωμάτης όταν δηλώνει _ και μάλιστα το υπογραμμίζει _ «ξεχάστε τη δημοκρατία στο Ιράκ (…), η ειρήνη θα επιβληθεί με στρατιωτικό πραξικόπημα».

Ο Χαμίντ Καρζάι και το Αφγανιστάν, δικαιολογημένα, διαθέτουν τον ογκωδέστερο «φάκελο απορρήτων» _ πάνω από 9.500 τηλεγραφήματα. Μια σειρά αμερικανοί διπλωμάτες οι οποίοι διαδοχικά τον σκιαγραφούν τον θεωρούν «άνθρωπο που ενδιαφέρεται για τον εαυτό του και το σόι του», «πραγματικά παρανοϊκό», ο οποίος κάνει τα στραβά μάτια όταν ο αδελφός του με τον ανιψιό του «μεταφέρουν 52 εκατ. δολάρια, μετρητά» στο Ντουμπάι. Αντίθετα, ο Μοάμαρ Καντάφι «δείχνει τετραπέρατος», μολονότι «εκκεντρικός και άστατος», ένας «καλός μουσουλμάνος που φοβάται να πετά πάνω από θάλασσες και ταξιδεύει συνοδεία μιας ξανθιάς Ουκρανής που τον περιποιείται».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ