Wim Μertens- «Ζee Versus Ζed»
ΕΜΙ
Η τελευταία δουλειά του φλαμανδού δημιουργού ίσως να είναι και η καλύτερη που έχει παρουσιάσει την τελευταία 15ετία, ένα έργο που πατά με το ένα πόδι στον μινιμαλισμό και το άλλο στην κλασική παράδοση. Με την κόντρα τενόρο φωνή του να βρίσκεται σε φόρμα παρουσιάζει συνθέσεις που έχουν γραφτεί για πιάνο, ωστόσο η πληθώρα των οργάνων που χρησιμοποιεί στη συνέχεια, τους δίνει άλλη δυναμική. Τις περισσότερες από τις συνθέσεις του «Ζee Versus Ζed» τις ακούσαμε στο Μέγαρο Μουσικής κατά την πρόσφατη εμφάνισή του – τους αφιέρωσε σχεδόν ολόκληρο το πρώτο μέρος της συναυλίας. Εκεί φάνηκε ότι μπορεί να λειτουργήσει πολύ όμορφα και με πιο μικρό σύνολο. Συνεπής όπως πάντα, με αυτό το άλμπουμ ο Μέρτενς ανανεώνει το ενδιαφέρον των φίλων του.
Βrian Wilson- «Reimagines Gershwin»
Disney Records
Το άλμπουμ ανοίγει και κλείνει με μια ακαπέλα εκτέλεση του «Rhapsody Ιn Βlue».
Ενδιαμέσως, ανάμεσα σε άλλα, ακούμε μια σχεδόν λάτιν εκδοχή του «΄S Wonderful», μια α λα Βeach Βoys ερμηνεία του «Τhey Can΄t Τake Τhat Αway From Μe» και μια πιο ροκ-εν-ρολ εκδοχή του «Ι΄ve Got a Crush Οn Υou» αλλά και δύο νέες συνθέσεις βασισμένες σε ιδέες που είχε αφήσει πίσω του ο Τζορτζ Γκέρσουιν και τις οποίες τελειοποίησε κατά τη δική του λογική ο Μπράιαν Γουίλσον. Ο Μπράιαν Γουίλσον είναι ένα από τα σπουδαιότερα μυαλά στον χώρο της ποπ μουσικής από τη γέννησή της ως σήμερα- ο άνθρωπος που έχει γράψει το «Good Vibrations» και το «God Οnly Κnows» δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο. Εδώ διασκευάζει πολύ έξυπνα τραγούδια κλασικά και χιλιοδιασκευασμένα, αποστάγματα μιας άλλης μουσικής ιδιοφυΐας. Και, όπως πάντα, πετυχαίνει.
Ηarper Simon- «Ηarper Simon»
Ρias
Το έχουμε δει ξανά και ξανά μέσα στα χρόνια: πλην ελαχίστων εξαιρέσεων οι απόγονοι γνωστών μουσικών και τραγουδιστών ποτέ δεν κατάφεραν να βγουν από τη σκιά των γονιών τους. Μου έρχονται στο μυαλό οι περιπτώσεις των Τζεφ Μπάκλεϊ και Νόρα Τζόουνς ως εξαιρέσεις, αλλά η αλήθεια είναι ότι η δισκογραφία είναι γεμάτη από αποτυχημένους γόνους σπουδαίων μουσικών. Ο γιος του Πολ Σάιμον, χωρίς να μπορούμε ακόμη να πούμε ακόμη αν θα τα καταφέρει, έφτιαξε, με τη βοήθεια του πατέρα του, ένα όμορφο άλμπουμ. Οντως, τραγούδια όπως τα «Cactus Flower Rag» και «Shooting Star» έχουν κάτι να πουν. Ως εκεί όμως.
Τhe Βlack Βox Revelation- «Silver Τhreats»
Τ For Τunes
Το συγκρότημα των Γιαν Πατερνόστερ και Ντράις βαν Ντικ ενθουσίασε κοινό και κριτικούς προ τριετίας με το παρθενικό άλμπουμ του «Set Υour Ηead Οn Fire». Τώρα επιστρέφει με πιο ολοκληρωμένες ιδέες, πιο στιβαρή παραγωγή και πιο πολλές… εν δυνάμει επιτυχίες. Ο γκαράζ ροκ ήχος τους παραμένει το σήμα κατατεθέν και σε αυτό το άλμπουμ ενώ ήδη στην Αμερική το όνομά τους έχει αρχίζει να φιγουράρει σε όλα τα έντυπα που ασχολούνται με το εναλλακτικό ροκ. Ενα καλό ροκ άλμπουμ. Δεν είναι λίγο.
