Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ του αθλητισμού-άθλησης στην άρτια λειτουργική μορφή και όχι σε παραπόταμους, μολυσμένους, σε μεγάλο ποσοστό, από τα τοξικά απόβλητα, υπό την στέγη του υπουργείου- υπουργού Υγείας, ελπίζουμε να εκφράζει μέριμνα για το γεγονός ότι πάσχει από σοβαρά προβλήματα και σύνδρομα. Αν, πράγματι, υπάρχει αυτή η πρόθεση οφείλει με γενναίες αποφάσεις να ανταποκριθεί στις προσδοκίες. Φυσικά, ο μέγας στόχος είναι να χαραχθεί σαφώς διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον δημιουργικό αθλητισμό, την άθληση ως κοινωνικό παράγωγο και αγαθό και στον αθλητισμό της κερδοσκοπίας και την επίτευξη διακρίσεων διεθνών με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο. Αυτή η περίφημη διαχωριστική γραμμή δεν σημαίνει ότι η πολιτεία πρέπει να ενδιαφερθεί μόνο για την άθληση δημιουργίας και να αδιαφορήσει ή να κάνει τα στραβά μάτια ή να ενισχύει επίτευξη στόχων που χαϊδεύουν τ΄ αφτιά του οπαδισμού, ακόμη και του εθνικισμού- (προς Θεού ουδεμία συνάφεια με τον «αθλητικό πατριωτισμό»).
***
Ο ΝΕΟΣ υπουργός Υγείας κ. Α. Λοβέρδος έχει τις φιλαθλητικές προοπτικές που ξεπερνούν ασφαλώς τα συμβατικά πλαίσια και αξίζει να αποκτήσουν επένδυση εξυγίανσης. Οσον αφορά τον αρμόδιο υφυπουργό κ. Χρ. Αηδόνη, άριστο γνώστη του χώρου, ευχόμεθα και ευελπιστούμε ότι θα περάσει επιτυχώς τη δοκιμασία τολμηρών εξυγιαντικών χειρισμών και μέτρων. Τα προβλήματα βουνό. Πρώτο και πάνω απ΄ όλα πώς το «σωματείο» θα έχει την επαρκή οξυγόνωση για να λειτουργεί και να δίνει έργο ως πρωτοκύτταρο της άθλησης στην κοινωνική διάστασή της. Τα όποια χρήματα διαθέτει η πολιτεία για έργα αθλητισμού, προτού πέσουν οι υπογραφές, πρέπει να περνούν από την κρησάρα της αποδοτικής και έντιμης επένδυσης.
***
Η ΚΛΙΜΑΚΑ των προβλημάτων και θεμάτων είναι τεράστια. Π.χ. δεν μπορούμε να πενθούμε γιατί η Εθνική καλαθοσφαίρισης απέτυχε στην παγκόσμια δοκιμασία και την ίδια στιγμή τα παιδιά δύο νησιών των Κυκλάδων- Μήλου και Ιου (Νιο)- να έχουν ως έδρα των ποδοσφαιρικών ομάδων τους άλλα νησιά! Το Καμάρι της Σαντορίνης και την Παροικιά Πάρου, γιατί τα δικά τους γήπεδα δεν διαθέτουν χορτοτάπητα. Κόστος των δύο γηπέδων στην Ιο και του Παμμηλιακού όσο η μεταγραφή μέτριου ξένου ποδοσφαιριστή.
***
Η ΒΙΑ στους αγωνιστικούς χώρους και έξω από αυτούς είναι οξύτατης μορφής νόσημα σε χρόνια βάση (όσο και αν υπάρχει γραμματολογική αντίφαση στον χαρακτηρισμό της νόσου). Ισως σε κάποιο ερμάριο ή αποθήκη (λέτε βιβλιοθήκη;) να υπάρχει τόμος 350 σελίδων των εισηγήσεων ειδικών (πανεπιστημιακών, αστυνομικών, νομικών, κοινωνιολόγων, αθλητικών στελεχών κ.ά.) από οκτώ ευρωπαϊκές χώρες που έλαβαν μέρος στο διεθνές σεμινάριο του υφυπουργείου Αθλητισμού του 2004. Εχουν περάσει έξι χρόνια. Ασφαλώς, αλλά οι ιδέες και τα μέτρα έχουν την ισχύ τους. Ας ρίξουν μια ματιά ο νέος υφυπουργός και ο γεν. γραμματέας Αθλητισμού.
***
Η ΤΟΞΙΚΟΛΟΓΙΑ του Αθλητισμού ως αντιμετώπιση μοιάζει μ΄ έναν ατέρμονα κοχλία. Στην Ελλάδα ασχολούμεθα κάθε φορά που θα σκάσει κάποιο σκάνδαλο. Οπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα η υποδομή ελέγχου να είναι απενεργοποιημένη. Η προληπτική και ενημερωτική εκστρατεία ανύπαρκτη. Ταυτόχρονα λιμνάζουν υποθέσεις και η ενοχή ξεθωριάζει.
***
ΣΤΟΝ τομέα του επαγγελματοποιημένου αθλητισμού η έννοια της Ανώνυμης Εταιρείας (ΠΑΕ-ΚΑΕ) καταστρατηγείται και τα ολιγοπώλια στα πιο δημοφιλή αθλήματα έχουν δημιουργήσει «κόσμους» και «λαούς» που έχουν ως έμβλημα τον οπαδικό φανατισμό, με όλα τα συνεπακόλουθα. Αυτά τα ολίγα περί της υγείας και της παθογένειας και των συνδρόμων και των συμπτωμάτων στην όλη διαστρωμάτωση του ελληνικού αθλητισμού.
