Στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 γυριζόταν ένα κωμικό πεντάλεπτο για την τηλεόραση βασισμένο στον «Ισοβίτη» του Αρκά. Σκηνοθετούσε ο Μάνθος Σαντοριναίος (ο οποίος σήμερα διδάσκει νέες τεχνολογίες στην Καλών Τεχνών). Στο πλατό υπήρχε ένα βρώμικο τσουκάλι, στο οποίο μαγείρευε o ρυπαρός μάγειρας. Από το τσουκάλι λοιπόν πετάγονταν μύγες. Το εφέ δεν γινόταν από κάποιον μηχανισμό νέας τεχνολογίας. Τις πετούσε η Ελεάννα, η τετράχρονη κόρη του σκηνοθέτη. Ηταν τόσο μικρή που όταν ακουγόταν η εντολή «φύγαμε» για να αρχίσει ο γύρισμα, το παιδί απλώς έφευγε από το πλατό. Δύο χρόνια αργότερα η μητέρα της Ελεάννας ίδρυσε το θέατρο «Φούρνος» στην οδό Μαυρομιχάλη. «Το θέατρο ήταν σαν παιδότοπος και σπίτι μαζί» λέει σήμερα, αναπολώντας τα χρόνια όπου έπαιζε με τα σκηνικά και τα κοστούμια. Ηταν σχεδόν αναπόφευκτο να ασχοληθεί με το θέατρο.

Εφέτος έγραψε και σκηνοθετεί το έργο «Μάρκος ο γάτος».

Αρκούν λοιπόν η ώσμωση και το ευεπίφορο περιβάλλον για να αναλάβει κάποιος την ευθύνη για μια παιδική παράσταση; «Στο θέατρο “Φούρνος” υπάρχει μια πολύ έμπειρη ομάδα που αγκαλιάζει, κρίνει και ελέγχει το νέο μου εγχείρημα. Για να μπορέσω όμως να σταθώ στα πόδια μου και να είμαι αυτόνομη και επαρκής θα σπουδάσω σκηνοθεσία στη Νέα Υόρκη. Τώρα ακριβώς είμαι στη φάση που στέλνω τα χαρτιά μου.

Αυτό που επιζητώ από την ακαδημαϊκή μόρφωση είναι η εξοικείωση με τις τεχνικές και η ένταξη όσων ήδη γνωρίζω σε πιο θεωρητικό καλλιτεχνικό πλαίσιο».

Η Ελεάννα Σαντοριναίου είναι επί πτυχίω φοιτήτρια στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αν κάποιος δει την καρτέλα με τις βαθμολογίες της θα εικάσει ότι πρόκειται για σπασικλάκι που ασχολείται μόνο με τη σχολή της. Εχει μόνο εννιάρια και δεκάρια. «Δεν γίνεται αλλιώς, θέλω να πάρω υποτροφία. Παρά το γεγονός ότι φαίνεται να τα έχω βρει όλα έτοιμα στο θέατρο της μαμάς, στην πραγματικότητα αυτονομήθηκα με την ενηλικίωσή μου. Υπάρχουν τρόποι για να κερδίζει κανείς χρήματα χωρίς να χάνει πολύ χρόνο. Για παράδειγμα όταν κάνω μπέιμπι σίτινγκ και τα παιδιά κοιμούνται, διαβάζω τα μαθήματά μου».

Το καινούργιο έργο της Ελεάννας Σαντοριναίου θα παίζεται εκ παραλλήλου με το προηγούμενο, το «Μήλα, ζάχαρη, κανέλα», που ανεβαίνει για τρίτη χρονιά. Η επιτυχία της παράστασης οφείλεται εν πολλοίς στον διαδραστικό χαρακτήρα της. «Τα παιδιά συμμετέχουν στο έργο, ανεβαίνουν στη σκηνή μαζί με τους ηθοποιούς. Το στοίχημα κάθε φορά είναι η οργανωμένη συμμετοχή, να μην επικρατεί αναρχία με παιδάκια που απλώς περιφέρονται στην αίθουσα. Η παιδαγωγική αξία αυτών των έργων είναι ακριβώς ότι συμβάλλει στη συγκέντρωση στο θέαμα. Το παιδί πρέπει να παρακολουθήσει την ιστορία που του αφηγούνται για να πάρει μέρος στα δρώμενα». Πόσο συγκεντρωμένο μπορεί να είναι ένα παιδί που ακόμη δεν έχει περπατήσει καλά καλά; «Τα βρέφη και τα μωρά χαίρονται με τον δικό τους τρόπο, με τη μουσική, με τα χρώματα. Τα μεγαλύτερα έχουν πιο ενεργό ρόλο».

Το νέο έργο «Μάρκος ο γάτος» είναι εμπνευσμένο από το παραμύθι «Αχ, γιατί να είμαι γάτα» του Κόλιν Χόκινς (εκδ. Αμμος, 1993). «Το αγαπούσα πολύ αυτό το βιβλίο, θυμάμαι ήταν διασκευασμένο από τη Μαριανίνα Κριεζή. Από εκεί πήρα την ιδέα του γάτου που δεν τα έχει καλά με τον εαυτό του. Αυτό που προσέθεσα στην υπόθεση είναι ότι ο γάτος αρχίζει να νιώθει ανασφαλής όταν η αφεντικίνα του υιοθετεί ένα σκυλάκι. Είναι μια ιστορία που απευθύνεται στα παιδιά που νιώθουν άβολα επειδή απέκτησαν αδελφάκι». Ο Μάρκος ο γάτος φεύγει από το σπίτι και συναντά έναν ψαρά που του προτείνει να γίνει καρχαρίας, μετά συναντά ένα παιδάκι που του προτείνει να γίνει καραμέλα. Κατόπιν γνωρίζεται με μια μέλισσα που του λέει να μετατραπεί σε μπουκέτο λουλουδιών. Στο τέλος θα καταλάβει ότι δεν έχει χάσει την αγάπη της κυράς του και αρκεί να είναι ο εαυτός του.

Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας για την 22χρονη δημιουργό; Το «Μήλα, ζάχαρη, κανέλα» γέμιζε το θέατρο τα Σαββατοκύριακα ενώ τις καθημερινές παιζόταν σε ορφανοτροφεία και ιδρύματα, με χορηγία του Ιδρύματος Νιάρχου. «Νομίζω ότι πρέπει να συγκεντρώνεται κανείς στο μήνυμά του, να μην προσπαθεί να πει πολλά πράγματα μαζεμένα. Η αφήγηση για τα παιδιά αυτής της ηλικίας πρέπει να είναι προσηλωμένη στον στόχο της. Υπάρχουν όμως και άλλα μικρά μυστικά. Ενα από αυτά είναι να αρχίζει η παράσταση ακριβώς στην ώρα της. Ενα μικρό παιδί που περιμένει στο φουαγέ για μισή ώρα χάνει το ενδιαφέρον του και κουράζεται. Για αυτόν τον λόγο δεν περιμένουμε τους θεατές, που ενώ έχουν κάνει την κράτηση καθυστερούν στην προσέλευση».

* Το παιδικό έργο «Μάρκος ο γάτος» παίζεται Σάββατο στις 17.00 και Κυριακή στις 11.30 στο θέατρο «Φούρνος» (Μαυρομιχάλη 168, τηλ.210 6460.748)