Σε τρεις μεγάλες συμβάσεις της Siemens που αφορούσαν τον ΟΤΕ και τους ΟΣΕ- ΗΣΑΠ συνολικού ύψους περίπου 1,2 δισ. ευρώ ενεπλάκη ο κ. Τάσος Μαντέλης , από τις θέσεις που κατείχε ως πρόεδρος του ΟΤΕ και υπουργός Μεταφορών και παρά την ομολογία του για τη «χορηγία» που του έγινε από τη γερμανική εταιρεία τα σχετικά αδικήματα με τα οποία θα μπορούσε να κατηγορηθεί ήδη έχουν παραγραφεί.

Ο πρώην υπουργός και εν συνεχεία γενικός γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου στην κυβέρνηση Σημίτη ομολόγησε χθες την αποδοχή των «χορηγιών» από τη Siemens και στη συνέχεια αναχώρησε ανενόχλητος για το Μπακού για να συνεχίσει τις επαγγελματικές του δραστηριότητες, καθώς δεν μπορεί να διωχθεί, παρά την ομολογία της δωροληψίας.

Οι πόρτες του ΟΤΕ ανοίγουν για τη Siemens την περίοδο 1986- 1988, όπου ο κ. Μαντέλης βρίσκεται στη θέση του προέδρου. Οι πρώτες εισηγήσεις για να ξεκινήσει η ψηφιοποίηση του δικτύου του ΟΤΕ ξεκινούν εκείνη την περίοδο και η εταιρεία που θα καταφέρει να πάρει την πρώτη προμήθεια θα έχει δικαίωμα να πρωτοστατεί για χρόνια στις προμήθειες του ΟΤΕ με ψηφιακές γραμμές. Ο κ. Μαντέλης βέβαια δεν ήταν αυτός που υπέγραψε τελικά την περίφημη σύμβαση για τα 470.000 ψηφιακά ύψους τότε περίπου 95 εκατ. ευρώ (32,5 δισ. δρχ.), αλλά «το νερό είχε μπει στο αυλάκι» επί της προεδρίας του και εκείνος είχε παίξει ενεργό ρόλο.

Οι συμβάσεις επί υπουργίας του
Θα περάσουν αρκετά χρόνια και ο κ. Μαντέλης τον Σεπτέμβριο του 1997 θα γίνει υπουργός Μεταφορών στη θέση του Χάρη Καστανίδη. Ο σημερινός υπουργός Δικαιοσύνης παραιτήθηκε στις 30 Αυγούστου του 1997, αφήνοντας αιχμές για τη μη εφαρμογή σχεδίου διαφάνειας στις προμήθειες του υπουργείου αλλά και του δημόσιου τομέα με την ίδρυση ανεξάρτητης αρχής, σύμφωνα με πρόταση που είχε κάνει στον τότε πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη.

Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης είχε λάβει προθεσμία να αναθέτει προγραμματικές συμφωνίες ως και τις 31 Δεκεμβρίου 1997. Από την πρώτη ημέρα του 1998 γίνονταν υποχρεωτικοί οι διεθνείς διαγωνισμοί.

Ο κ. Μαντέλης κατάφερε μέσα σε μερικούς μήνες και ως τον Δεκέμβριο του 1997 να υπογράψει την ανάθεση έργων για τον ΟΤΕ στις εταιρείες Ιntracom και Siemens που τελικά με τις επεκτάσεις που έγιναν έφθασαν τα 850 εκατ. ευρώ.

Το 1997 όμως και προτού λήξει η προθεσμία της ΕΕ υπεγράφησαν συμβάσεις με τη Siemens και την ΑDtranz (ερευνάται και αυτή η εταιρεία για μίζες σε κρατικούς αξιωματούχους) για την προμήθεια ντιζελαμαξών και τροχαίου υλικού σε ΟΣΕ και ΗΣΑΠ, με το μερίδιο της Siemens να φθάνει τα 300 εκατ. ευρώ. Το «αστέρι» του κ. Μαντέλη σβήνει τελικά αφού μεσολαβούν δύο αεροπορικές τραγωδίες, του Φάλκον και του Γιάκοβλεφ, και έπειτα από την αποτυχία της αναδιοργάνωσης της Ολυμπιακής μέσω των βρετανών μάνατζερ της εταιρείας Speedwing, καθώς και μιας περίεργης υπόθεσης πώλησης και επαναμίσθωσης αεροσκαφών της ΟΑ. Ζήτησε να τον προσλάβει ο Χριστοφοράκος!
Ο κ. Μαντέλης δηλώνει εδώ και χρόνια ως τόπο διαμονής του το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο χρησιμοποιεί ως έδρα για να ταξιδεύει στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ ως ανεξάρτητος σύμβουλος παροχής υπηρεσιών. Μετά τις χθεσινές εξελίξεις δεν φαίνεται πλέον και πολύ παράξενο το γεγονός ότι ο κ. Μαντέλης είχε αποστείλει βιογραφικό του σημείωμα στις 2.6.2004 στο γραφείο του κ. Μιχ. Χριστοφοράκου για να προσφέρει τις υπηρεσίες του εργαζόμενος στη Siemens, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Μετά την ήττα του ΠαΣοΚ το 2004 και αφού δεν έχει βγει πια βουλευτής, ο κ. Μαντέλης ψάχνει για δουλειά. Προσλαμβάνεται από την εταιρεία Εuropean Ρrofile, η οποία ειδικεύεται στη διαχείριση ευρωπαϊκών προγραμμάτων για τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες. Ο κ. Μαντέλης πηγαίνει αρχικά στο Ουζμπεκιστάν και στη συνέχεια στη Ρωσία, στη Μολδαβία και στο Αζερμπαϊτζάν, το οποίο πλέον δηλώνει ως μόνιμη κατοικία του.