Το βαθύτερο μήνυμα και η απώτατη σημασία αυτού του καθημαγμένου Βράχου δεν είναι η αρμονία του, το κάλλος και το φως του, η ιδέα του αιώνιου και του απαράμιλλου. Ο Βράχος δεν βρίσκεται εκεί για να μας θυμίζει απλώς την εικόνα μιας δημοκρατίας-ουτοπίας, ούτε το κλέος ενός περασμένου πολιτισμού. Ο κύριος λόγος για τον οποίο στέκει ακόμα αυτός ο Βράχος, λεηλατημένος, ακρωτηριασμένος, υβρισμένος από ξένους και Ελληνες, δοσμένος στους ρύπους και στην προσβολή μας, είναι ακριβώς για να μας δείχνει με τρόπο ανελέητο και σπαρακτικό τη φθορά μας. Είναι το σύμβολο ενός υβρισμένου λαού, η οφθαλμοφανής απόδειξη της πολλαπλής αλλοίωσής μας.
Υπό την έννοια αυτή όσοι τον τελευταίο καιρό «στολίζουν» τον Βράχο μαγαρίζοντάς τον, όσοι διαδηλώνουν την πολιτική τους πραγμάτεια σκαρφαλωμένοι στις πλάτες του, όσοι παζαρεύουν τα συμφέροντά τους καθισμένοι αναιδώς πάνω στα απροστάτευτα, θρυμματισμένα μέλη του, στην ουσία συνεχίζουν την ατέρμονη ιστορία της ελληνικής ύβρεως. Παρά τα λεγόμενα του Ποιητή πως «Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει», αυτοί, εμείς δηλαδή, επιμένουμε να δείχνουμε γενναίοι στο αποτροπιαστικό. Επιμένουμε στη φθορά Του. Επιμένουμε στη φθορά μας.
Ο Γιώργης Γιατρομανωλάκης είναι καθηγητής της Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
