Εντάχθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή στο διαγωνιστικό πρόγραμμα, μία ημέρα δηλαδή προτού σηκωθεί η αυλαία του 63ου Φεστιβάλ Καννών. Και πολύ πιθανόν να φύγει με κάποιο βραβείο. Μεγάλο βραβείο. Ο έμπειρος Κεν Λόουτς, εδώ και χρόνια ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της Βρετανίας, ξαναχτύπησε. Και ξαναπέτυχε διάνα.
Στην τελευταία ταινία του, «Route Ιrish», ο Λόουτς εστιάζει μεν στις θηριωδίες των Δυτικών κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, αλλά δεν τον ενδιαφέρει το φτηνό «πορνογραφικό» θέαμα του θανάτου στα χαρακώματα ή στους δρόμους της Βαγδάτης. Τον ενδιαφέρει η ουσία. Και η ουσία στο «Route Ιrish» είναι η «μπίζνα» του πολέμου. Επίσης, τον ενδιαφέρει το ανθρώπινο στοιχείο, καθώς άξονας του σεναρίου της ταινίας (γραμμένο από τον Πολ Λάβερτι, εδώ και αρκετά χρόνια πιστό συνεργάτη του σκηνοθέτη) είναι μια δυνατή φιλία.
Δύο παιδικοί φίλοι από το Λίβερπουλ, ο Φράνκι και ο Φέργκους, χωρίζουν διά παντός όταν ο πρώτος σκοτώνεται στον πόλεμο του Ιράκ όπου πολέμησε μαζί με τον δεύτερο. Πεπεισμένος ότι κάτι ύποπτο βρίσκεται κρυμμένο πίσω από τον θάνατο του φίλου του, ο Φέργκους ( Μαρκ Γουόμακ ) αποφασίζει να ψάξει εξονυχιστικά την υπόθεση και η έρευνά του τον φέρνει αντιμέτωπο με μια τεράστια συνωμοσία των ιδιωτικών στρατιωτικών οργανισμών που έχουν πλουτίσει με το αίμα των αθώων θυμάτων.
Ο Κεν Λόουτς δεν θα ήταν όμως αυτός που είναι αν αρκούνταν στις εύκολες λύσεις. Ευθύνες έχουν όλοι. Δεν υπάρχουν «καλοί» και «κακοί», παρά μόνο οι μισθοφόροι, οι νεκροί και, βεβαίως, το χρήμα. Ο Φέργκους ποτέ δεν αγιοποιείται- αντιθέτως, έχει την πιο βαριά συνείδηση απ΄ όλους.
Στο στόχαστρο των Λόουτς- Λάβερτι βρίσκονται επίσης οι εταιρείες μισθοφόρων που πλουτίζουν πουλώντας θάνατο. Η έρευνά τους είναι αποκαλυπτική: πακτωλοί δολαρίων κατέληξαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς «εταιρειών θανάτου» όπως η Ηalliburton, η CΑCΙ και η Τitan, ενώ περίπου 160.000 «ιδιωτικοί στρατιώτες» πολέμησαν στο Ιράκ.
Τόσο ο πόλεμος όσο και η κατοχή που ακολούθησε θα ήταν αδύνατον να πραγματοποιηθούν χωρίς τη συμμετοχή τους.
Το θαυμάσιο με το «Route Ιrish» είναι ότι, χάρη στη σκηνοθετική μαεστρία του Λόουτς, η πολιτική συνδυάζεται με την αφήγηση μιας ταινίας μυστηρίου που σε προκαλεί να την παρακολουθήσεις με αγωνία. Γι΄ αυτό και το φιλμ, το οποίο έχει ήδη αγοραστεί από τη Σπέντζος Φιλμ, έχει τις προδιαγραφές για να γίνει μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες ενός σκηνοθέτη ο οποίος έχει ήδη τιμηθεί με Χρυσό Φοίνικα (για το «Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι») και ενδεχομένως ήρθε η ώρα και για έναν δεύτερο.
Βλέμματα στην Πόλη
Ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης θα αναλάβει την εποπτεία του σεναρίου έξι μικρού μήκους ταινιών με θέμα την Κωνσταντινούπολη, σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού «Screen Daily» που εκδίδεται κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ. Ο γενικός τίτλος των μικρού μήκους ταινιών θα είναι «Μη με ξεχνάς» («Do not forget me») και όλες οι εταιρείες παραγωγής τουρκικές. Οι σκηνοθέτες θα είναι Βαλκάνιοι και Αραβες. Ο σκηνοθέτης Στέργιος Νιζήρης πρόκειται να εκπροσωπήσει την ελληνική πλευρά της εξάδας των δημιουργών, ενώ ένας από τους σκηνοθέτες που θα συμμετάσχουν θα είναι ο Χάνι Αμπί Ασαντ, ο διακεκριμένος άραβας δημιουργός της ταινίας «Παράδεισος τώρα». Την καλλιτεχνική εποπτεία του όλου εγχειρήματος θα έχει ο τούρκος παραγωγός Χουσεΐν Καραμπέι. Το «Screen Daily» αναφέρει ότι στόχος του «Μη με ξεχνάς» θα είναι η πολιτισμική επιρροή που έχει ασκήσει σε όλον τον κόσμο η Κωνσταντινούπολη στο πέρασμα του χρόνου.
