Είναι θαυμαστής της Ρόζα Λούξεμπουργκ, στα νιάτα του ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής, ακούει μανιωδώς Σοστακόβιτς και είναι αχόρταγος αναγνώστης βιβλίων. Αν και μιλάει ελάχιστα ελληνικά, επισκέπτεται τακτικά την Ελλάδα και δηλώνει θιασώτης του Εθνικού Κήπου, των Πρεσπών και του Εθνικού Δρυμού Βίκου- Αώου. Στη Γερμανία όμως δεν είναι τόσο γνωστός για την ελληνική καταγωγή του όσο για την επίμονη θέση του για την εθνικοποίηση των μεγάλων εταιρειών ενέργειας. Είναι ο κ. Μιχαήλ Αγγελίδης, βουλευτής του Κόμματος της Αριστεράς (Die Linke) στην περιβόητη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία.

«Το ελληνικό χρέος θα γίνει ακόμη μεγαλύτερο απ΄ ό,τι είναι τώρα. Το κόστος της κρίσης θα το πληρώσουν οι μη έχοντες, οι υπάλληλοι, οι εργάτες και οι απολυμένοι, οι οποίοι και δεν το προκάλεσαν» σχολιάζει, αναφερόμενος στην ελληνική κρίση. «Οι έλληνες εφοπλιστές δεν πληρώνουν κανέναν φόρο και το ελληνικό κράτος, μεταξύ των ετών 1990 και 2008, κατέβαλε 75 δισ. ευρώ για στρατιωτικές δαπάνες στη Γερμανία, στη Γαλλία και στις ΗΠΑ. Αυτό το ποσό αντιστοιχεί ακριβώς στο μεγαλύτερο μέρος του εγκεκριμένου ποσού του δανείου» τονίζει μιλώντας προς «Το Βήμα».

«Οι διαδηλώσεις εναντίον των άγριων εντολών του διεθνούς χρηματοοικονομικού κεφαλαίου που στρέφονται κατά των συμπατριωτών μουμε ενθαρρύνουν να συνεχίσω τον αγώνα μου εδώ στη Γερμανία, γιατί και εμείς βιώνουμε την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους» σχολιάζει, μιλώντας για το «ελληνικό πρόβλημα». «Δεν πρέπει να προσβλέπουμε στις Βρυξέλλες ή στην Ουάσιγκτον για να οικοδομήσουμε μια οικονομική πολιτική προσανατολισμένη στα εθνικά συμφέροντα. Σε κάθε περίπτωση εύχομαι στους συμπατριώτες μου δύναμη, κουράγιο και αντοχή για τους αγώνες των επόμενων μηνών και χρόνων» επισημαίνει. «Εχω πειστεί ότι στο τέλος η χώρα θα προοδεύσει. Η Ιστορία έχει δείξει ότι η Ελλάδα έχει τη δική της εθνική κυριαρχία, όσο κι αν διήρκεσαν οι αγώνες της και όσο ισχυρός κι αν ήταν ο αντίπαλος:η χώρα μπορεί να νικήσει» σημειώνει. «Πλέονπαρατηρεί κανείς ότι τα σύνορα δεν μπαίνουν μεταξύ των κρατών, αλλά μεταξύ των πάνω και των κάτω στην κοινωνική πυραμίδα. Σε κάθε περίπτωση, το κόμμα μας έχει απορρίψει αυτό το “πακέτο σωτηρίας” στη Βουλή- και καλά έκανε» λέει. «Πρόκειται για ένα αμφίβολο “δώρο” προς την Ελλάδα, και αυτό διότι αποτελεί ουσιαστικά βοήθεια για τις ελληνικές τράπεζες και την ελληνική ανώτερη τάξη» συμπληρώνει.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1962 στο Ντόρμαγκεν της Γερμανίας από έλληνα πατέραμετανάστη από την Ορεστιάδα- και γερμανίδα μητέρα. Σε αντίθεση με τους μετανάστες δεύτερης γενιάς, δεν μεγάλωσε με κέντρο αναφοράς την ελληνική κοινότητα, αλλά, αντίθετα, έλαβε τη γερμανική παιδεία. Στα νιάτα του έλαβε μέρος στο αντιπυρηνικό και αντιπολεμικό κίνημα και πολιτικοποιήθηκε στις τάξεις του SΡD, σε μια εποχή όπου η Γερμανία ήταν διχοτομημένη και αποτελούσε το επίκεντρο συγκρούσεως δύο ολόκληρων κόσμων. Αργότερα εγκατέλειψε το SΡD, διαμαρτυρόμενος για τη στάση του στον γιουγκοσλαβικό πόλεμο. Ηταν η εποχή που ερχόταν σε επαφή με τα αναδυόμενα κινήματα υπέρ του περιβάλλοντος. Είναι δικηγόρος και έχει έναν γιο. Σπούδασε Νομικά στο Βερολίνο και στην Κολονία και ειδικεύεται στο Οικογενειακό Δίκαιο. Είναι υπεύθυνος Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής του Die Linke στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία.

«Να ενωθεί η ελληνική Αριστερά»

«Οι διαδηλώσεις εναντίον των άγριων εντολών του διεθνούς χρηματοοικονομικού κεφαλαίου που στρέφονται κατά των συμπατριωτών μου με ενθαρρύνουν να συνεχίσω τον αγώνα μου εδώ στη Γερμανία, γιατί και εμείς βιώνουμε την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους» σχολιάζει ο κ. Μιχαήλ Αγγελίδης, μιλώντας για το «ελληνικό πρόβλημα»

Ο κ. Μιχαήλ Αγγελίδης, βουλευτής του Κόμματος της Αριστεράς στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, υποστηρίζει ότι «η ελληνική Αριστερά θα έπρεπε, παρά τις διαφορές της στις αντιλήψεις και στις παραδόσεις, να επιδιώξει την ενότητα, η οποία θα μπορούσε να ενώσει τους ανθρώπους» λέει. «Γνωρίζω αυτά τα θεμελιώδη προβλήματα και ξέρω ότι είναι και παλιά και πιεστικά. Ωστόσο χωρίς ενότητα στην Αριστεράο αγώνας θα είναι πολύ δύσκολο να κερδηθεί. Πιστεύω ότι είναι θεμελιώδους σημασίας όλες οι προοδευτικές δυνάμεις στην Ελλάδα να επεξεργαστούν ένα μεταβατικό πρόγραμμα, με το οποίο θα προσελκύσουν μεγάλα τμήματα του κοινωνικά σκεπτόμενου “στρατοπέδου” της κοινωνίας» επισημαίνει. «Ετσι, θα μπορούσε να προκύψει μια διέξοδοςμε την οποία θα ήταν δυνατόν να εξασφαλιστούν και πλειοψηφίες» καταλήγει. Ευκαιρία οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας
«Η Ελλάδα είναι πλούσια σε φυσικούς πόρους.Εχει αέρα, ήλιο και θαλάσσια ενέργεια. Θα ευχόμουν κάθε κυβέρνηση που θέλει να αναπτύξει τη χώρα να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για συμπράξεις στον κλάδο της ενέργειας, με στόχο την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Αυτό θα δημιουργούσε μια μαζική αγορά και θα ενίσχυε την οικονομία της χώρας μέσα από τις εξαγωγές ρεύματος» λέει. Στη Γερμανία μάχεται για την κοινωνικοποίηση των εταιρειών ενέργειας. «Είναι αναγκαία, διότι αυτές οι επιχειρήσεις διαθέτουν εξαιρετικά μεγάλη οικονομική δύναμη και ελέγχουν απευθείας την πολιτική ζωή. Τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιάσει κέρδη 10 δισ. ευρώ, λόγω των υπερτιμολογήσεων που ασκούν,τη στιγμήμάλιστα που η Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία έχει βυθιστεί στην κρίση» λέει, μιλώντας προς «Το Βήμα» ο κ. Αγγελίδης. «Η πλειονότητα των κατοίκων της περιοχής υποστηρίζουν αυτή την πρόταση. Συν τοις άλλοις, οι εν λόγω επιχειρήσειςπαρεμποδίζουν την ανάπτυξη των ΑΠΕ και συνεχίζουν τη χρήση άνθρακα και ατομικής ενέργειας. Ετσι καταστρέφουν το περιβάλλον» τονίζει. «Η ανεύθυνη συμπεριφορά των νομοθετών διευκολύνει την κατάχρηση της οικονομικής δύναμης. Το Die Linke λέει ότι στο Σύνταγμα θα πρέπει να προβλεφθεί η κοινωνικοποίηση των επιχειρήσεων, όταν αυτές θα κάνουν κατάχρηση της δύναμής τους» υπογραμμίζει.

«Ενθαρρύνεται η συνέχιση της κερδοσκοπίας»

Ο κ. Αγγελίδης ασκεί έντονη κριτική κατά της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της κυρίας Ανγκελα Μέρκελ (φωτογραφία). «Η κυβέρνηση χωλαίνει ιδιαίτερα στον χειρισμό της οικονομικής κρίσης. Υπάρχει μια μεγάλη αγανάκτηση από τους ανθρώπους διότι πετιούνται δισεκατομμύρια, τη στιγμή που γίνονται κοινωνικές περικοπές. Ξοδεύονται λεφτά δεξιά και αριστερά και ενθαρρύνεται η συνέχιση της κερδοσκοπίας» τονίζει. «Οι γερμανικές επιχειρήσεις με τις στρατηγικές του “παγώματος” των μισθών στη Γερμανίαέχουν ανεβάσει την ανταγωνιστικότητά τους απέναντι στις χώρες του Νότου σε δραματικά ύψη. Η Ελλάδα πληρώνει πρώτη αυτόν τον λογαριασμό. Η Πορτογαλία, η Ισπανία και ίσως σύντομα η Γαλλία θα ακολουθήσουν» προειδοποιεί. Δεν ξεχνά και το ευρώ: «Βρίσκεται στην άβυσσο γιατί δεν έχει ως πρωταρχικό στόχο την οικονομική ενότητααλλά τα εξαγωγικά συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών. Αν κάποιος έχει ένα κοινό νόμισμααλλά δεν έχει κοινή οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική πολιτική, αυτό το νόμισμα είναι καταδικασμένο να αποτύχει» καταλήγει.