Ποδόσφαιρο και θρησκεία. Τα – κατά πολλούς μελετητές- δύο κυρίαρχα ρεύματα της Ισπανίας, και δη της αποκαλούμενης συντηρητικής, συνδυάστηκαν με τον πιο συμβολικό τρόπο με το προσκύνημα που πραγματοποίησαν οι θριαμβευτές του τελικού του Γιουρόπα Λιγκ- παράγοντες, προπονητές και παίκτες της Ατλέτικο Μαδρίτης- στον καθεδρικό ναό της πόλης, ο οποίος είναι αφιερωμένος στην Παρθένο της Αλμουδένα, μεταφέροντας το τρόπαιο που διακρίνονται να σηκώνουν στη φωτογραφία ο αρχηγός της ομάδας Αντόνιο Λόπεθ (δεξιά) και ο πρόεδρος του συλλόγου Ενρίκε Σερέζο (αριστερά). Μία ακόμη απόδειξη της δύναμης του καθολικισμού και της θρησκοληψίας στην Ισπανία και ειδικότερα στην πρωτεύουσά της, Μαδρίτη. Πάντως για να κατακτήσουν το τρόπαιο οι Ερυθρόλευκοι της Μαδρίτης, χρειάστηκε να κάνει το… θαύμα του ο ουρουγουανός φορ Ντιέγο Φορλάν (δεξιά), ο οποίος πέτυχε τα δύο γκολ της Ατλέτικο στον τελικό με τη Φούλαμ, και όχι η Παρθένος Μαρία της Αλμουδένα.
Από τις «courtside seats» (έτσι λέγονται οι θέσεις που σχεδόν εφάπτονται στο παρκέ του γηπέδου) του «Παλέ ντε Μπερσί» οι διοικητικοί ηγέτες και αναμορφωτές του μπασκετικού Ολυμπιακού κκ. Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος είχαν την καλύτερη ορατότητα. Μάτια έχουν, λοιπόν, και βλέπουν. Και μυαλό για να κρίνουν, όχι μόνο τη διαιτησία του γάλλου ρέφερι κ. Νταβίντ Σαμπόν, η οποία ήταν υπέρ της Μπαρτσελόνα (δύο φορές τού άλλαξαν τα φαλτσοσφυρίγματα που τον εξέθεταν οι εμπειρότεροι κκ. Σμούελ Μπαχάρ και Ρομουάλντας Μπραζάουσκας ), αλλά κυρίως την εικόνα της απόλυτης απειθαρχίας στον πάγκο των Ερυθρολεύκων. «Πώς θα πάρουμε την Ευρωλίγκα όταν από όλους τους παίκτες πιο κύριος ήταν ο Σχορτσανίτης;» ειπώθηκε μεταξύ σοβαρού και αστείου μετά την ηχηρή σφαλιάρα (86-68) από την Μπάρτσα στον τελικό.
vvv
Γκρίνια, εκνευρισμός, χειρονομίες έδωσαν το στίγμα των Ερυθρολεύκων στον πάγκο αλλά και στο παρκέ με αποδέκτες προπονητές και συμπαίκτες. Αν ο κόουτς κ. Παναγιώτης Γιαννάκης ευθύνεται για κάτι περισσότερο από όλα, αυτό δεν είναι η λανθασμένη αντιμετώπιση του Χουάν «La Βomba» Ναβάρο, ο οποίος αφέθηκε να αλωνίζει το «Μπερσί», αλλά η απειθαρχία- στα όρια της ασυδοσίας- στο παρκέ και στον πάγκο. Μόνο με τον Σχορτσανίτη (τον Μάρτιο του 2009) ο κόουτς «Δράκος» είχε εξαντλήσει την αυστηρότητά του διώχνοντάς τον από μια προπόνηση και κάνοντας εισήγηση για να τιμωρηθεί. Στις βεντέτες της ομάδας δεν… τράβηξε ποτέ το αφτί. Και όταν λέμε βεντέτες, δεν εννοούμε τον Γιάννη Μπουρούση , ο οποίος μπορεί και να είχε τους λόγους του για κάποιες (υπερβολικές ομολογουμένως) αντιδράσεις, αλλά για τον μονίμως νευρικό Λίνας Κλέιζα και για τον ΜVΡ της Ευρωλίγκας Μίλος Τεόντοσιτς. Αν ο κόουτς είχε επέμβει εγκαίρως, ούτε ο ένας θα ξεσπούσε στους διαιτητές ούτε ο άλλος θα σούταρε από όπου και όποτε γούσταρε… Ολα αυτά κάνουν τους Πράσινους να… τρίβουν τα χέρια τους. Οι τελικοί της Α1 πλησιάζουν, εκτός απροόπτου οι «αιώνιοι» θα αναμετρηθούν για τον τίτλο του πρωταθλητή, ωστόσο η εικόνα που εκπέμπει ο Ολυμπιακός vvv
του Παρισιού δεν πείθει ότι μπορεί οι Ερυθρόλευκοι να κατακτήσουν το πρωτάθλημα εκθρονίζοντας τον Παναθηναϊκό, και μάλιστα με μειονέκτημα έδρας. Υπάρχει όμως καιρός ως τότε και ενίοτε οι ήττες και τα προβλήματα συσπειρώνουν τις ομάδες. Τις ομάδες όμως με «Ο» κεφαλαίο, όπου υπάρχει αλληλοσεβασμός, ομοψυχία και ο νόμος που είχαν οι… Τρεις Σωματοφύλακες («όλοι για έναν και ένας για όλους»). Στον Ολυμπιακό υφίστανται αυτές οι έννοιες; Οσοι βρέθηκαν στο «Μπερσί», όχι μόνο οι διοικητικοί ηγέτες του Ολυμπιακού που τα είδαν όλα, αλλά και οι απλοί φίλαθλοι-ταξιδιώτες που ήταν πίσω από τον πάγκο και έπεσαν από τα σύννεφα, δεν βάζουν πια το χέρι τους στη φωτιά…
vvv
Μεγαλύτερη επιβεβαίωση για τον κ. Ντούσαν Μπάγεβιτς ότι κάποιοι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ κάνουν του κεφαλιού τους και δεν συμμορφώνονται με την τακτική που ο ίδιος επιλέγει δεν θα μπορούσε να υπάρξει από όσα συνέβησαν στον αγώνα της περασμένης Κυριακής απέναντι στον Αρη. Επί 70 λεπτά, περίπου, συγκεκριμένοι παίκτες της Ενωσης εμφάνιζαν τις συνήθεις παιδικές ασθένειες: δεν έτρεχαν, δεν μάρκαραν, δεν έδιναν βοήθειες, δεν έψαχναν τον αμαρκάριστο συμπαίκτη. Και ως διά μαγείας όταν έμειναν εννέα έτρεξαν περισσότερο από κάθε άλλη φορά! Περισσότερο και από όταν ήταν ένδεκα μέσα στον αγωνιστικό χώρο στους λιγοστούς καλούς αγώνες της εφετινής σεζόν! Η έλλειψη διάθεσης συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών που έκαναν τις μισές δουλειές από αυτές που τους ζητούσε ο προπονητής ήταν μία από τις δύο βασικές αιτίες που η ΑΕΚ έμεινε νωρίς εκτός διεκδίκησης του τίτλου. Η άλλη ήταν η διαιτησία, που «έκλεψε» πολλούς βαθμούς από τους Κιτρινόμαυρους στη διάρκεια του α΄ γύρου.
vvv
Ο ερυθρόλευκης απόχρωσης οπαδικός Τύπος (αν και ελάχιστη σημασία έχει ο χρωματισμός, διότι παρόμοια νοοτροπία υπάρχει και στα πρασινοκίτρινα έντυπα) ξαναχτύπησε. Με αφορμή τις κλήσεις του ομοσπονδιακού τεχνικού κ. Οτο Ρεχάγκελ εν όψει του Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής, ο γερμανός κόουτς κατηγορήθηκε ότι φορούσε πράσινα γυαλιά λόγω των δέκα διεθνών του Παναθηναϊκού που συμπεριέλαβε στην προεπιλογή. Μάλιστα στον κ. Ρεχάγκελ ασκείται έντονη κριτική για τη μη κλήση του φορ του Ολυμπιακού Κώστα Μήτρογλου, ο οποίος όμως καλά καλά δεν αποτελεί βασική επιλογή στην επίθεση της ομάδας του.
vvv
Ωστόσο το ερώτημα που εύλογα τίθεται είναι ποιοι Ερυθρόλευκοι μπορεί να κληθούν στην Εθνική πέραν των Βασίλη Τοροσίδη και Αβραάμ Παπαδόπουλου, οι οποίοι είναι μονίμως στο γαλανόλευκο ρόστερ τα τελευταία χρόνια; Ο 39χρονος Αντώνης Νικοπολίδης αποσύρθηκε οικειοθελώς, ο 35χρονος Ιεροκλής Στολτίδης ούτε στα καλά ποδοσφαιρικά χρόνια του δεν ήταν στις επιλογές του χερ Οτο, ενώ ο ηρωικός Τάσος Πάντος – στα 34 κι αυτός – δεν παίζει πλέον ούτε αλλαγή στον Ολυμπιακό. Ποιοι λοιπόν είναι οι Ελληνες του Ολυμπιακού που δεν καλούνται στην Εθνική γιατί δεν τους βλέπει, λέει (φορώντας πράσινα… μυωπικά γυαλιά) ο κ. Ρεχάγκελ;
