ΛΟΝΔΙΝΟΠέμπτη, 6 Μαΐου, Χάιντ Παρκ. Είναι μεσημέρι, βρίσκομαι στο ξενοδοχείο Dorchester και έχω μόλις ενημερώσει έναν ακόμη ξένο συνάδελφο για την κατάσταση στην Ελλάδα. Τα τραγικά γεγονότα των διαδηλώσεων στην Αθήνα την προηγουμένη έχουν ήδη ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο, αλλά η εμπεριστατωμένη ενημέρωση των συναδέλφων σε ξαφνιάζει. Ο Ολλανδός έκανε χιούμορ ( «Σε άφησαν τελικά να φύγεις από τη χώρα;» ), η Ιταλίδα έδειχνε ανήσυχη («Τerrible, Τerrible» έλεγε και ξανάλεγε)
και ο Σκωτσέζος ήταν απλώς αυστηρός ( «Η χώρα σου είναι ένα χάλι» ). «Αν είναι να συμβεί κάτι τέτοιο στην Ισπανία» μου είπε ο Ισπανός, «τότε όλη η Ευρώπη θα καταρρεύσει» .
Τα πρόσωπα των συναδέλφων ήταν σκυθρωπά και ανήσυχα από τη γενικότερη οικονομική κρίση και ήταν κάπως περίεργο το ότι την ημέρα των εκλογών στη Βρετανία βρισκόμασταν όλοι εκεί για να μιλήσουμε με τους συντελεστές μιας άκρως ψυχαγωγικής αμερικανικής υπερπαραγωγής που σκηνοθετήθηκε από Αγγλο, που έχει φόντο τη Μέση Ανατολή περασμένων εποχών και που είναι στηριγμένη σε επιτυχημένο… video game. Τίτλος της «Τhe prince of Ρersia- Τhe sands of time», δηλαδή «Ο πρίγκιπας της ΠερσίαςΗ άμμος του χρόνου» (ο τίτλος θα μείνει αμετάφραστος στην Ελλάδα όπου θα προβάλλεται από την ερχόμενη Πέμπτη). Σκηνοθέτης ο Μάικ Νιούελ των ταινιών «Τέσσερις γάμοι και μια κηδεία», «Ντόνι Μπράσκο» και μιας ταινίας Χάρι Πότερ («Ο Χάρι Πότερ και το κύπελλο της φωτιάς»). Οσο για τον δημιουργό του video game, το όνομά του Τζόρνταν Μέτσνερ.
Ακόμη και ο Νιούελ, ένας θεόρατος, παχύς άντρας με μπάσα φωνή, έδειξε ενδιαφέρον για την κατάσταση στην Ελλάδα όταν του συστήθηκα. «Κοιτάζουμε τα γεγονότα με τρόμο και τρέμουλο» είπε. «Νομίζω ότι είναι απαραίτητο να έχετε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας- δεν έχετε το περιθώριο για κομματικές διαφορές σε περιπτώσεις όπως αυτή. Και δυστυχώς σε αυτό το σημείο των κομματικών διαφορών βρίσκεται η Βρετανία σήμερα.Θα έχει πάντως τεράστιο ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνει με τα μέτρα της οικονομίας,γιατί με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο το ίδιο σκηνικό θα επαναληφθεί σε όλες τις χώρες της Ευρώπης».
Κλασικό ψυχαγωγικό ρομάντζο
Σε ό,τι αφορά το σύγχρονο Χόλιγουντ, η αρχαία Περσία είναι μια περιοχή παρθένα και τα μυστήριά της ανεξερεύνητα. Αν και οι περιπέτειες του Ιντιάνα Τζόουνς και της «Μούμιας» ανιχνεύουν τη Μέση Ανατολή, ο «Πρίγκιπας της Περσίας» θέλει να συνδυάσει αυτό το στυλ περιπέτειας «αλληθωρίζοντας» προς τη μεριά ταινιών διαφορετικού πνεύματος. Ταινιών όπως ο «Κλέφτης της Βαγδάτης» ή ο «Αλή Μπαμπά και οι 40 κλέφτες» που ανήκουν στο μακρινό κινηματογραφικό παρελθόν και που οι περισσότερες φλερτάρουν έντονα με το στοιχείο της φαντασίας και του ανατολίτικου παραμυθιού. Αυτός ο ανεξερεύνητος πολιτισμός της αχανούς χώρας ήταν που κέντρισε το ενδιαφέρον του μεγαλοπαραγωγού Τζέρι Μπρουκχάιμερ, ο οποίος αφού συμφώνησε με την ιδέα του Τζόρνταν Μέτσνερ να γίνει σενάριο το video game του δεύτερου, αποφάσισε να στηρίξει τη δημιουργία του «Ρrince of Ρersia».
Εν ολίγοις στα βάθη της μαγευτικής Περσίας ο Ντάσταν ( Τζέικ Τζίλενχααλ ), υιοθετημένος γιος ενός βασιλιά και ο ίδιος πρίγκιπας, ενώνει τις δυνάμεις του με τη μυστηριώδη πριγκίπισσα ενός άλλου κράτους ( Τζέμα Αρτερτον ) προκειμένου να στραφεί εναντίον των δυνάμεων του σκότους που προέρχονται από ένα αρχαίο στιλέτο με την ιδιότητα να απελευθερώνει την Αμμο του Χρόνου: ένα δώρο από τους θεούς που μπορεί να αναστρέψει τον χρόνο και να επιτρέψει σε όποιον το έχει στην κατοχή του να γίνει ο κυ ρίαρχος του κόσμου. Ενας από αυτούς που θέλει το ξίφος είναι ο Νιζάμ ( Μπεν Κίνγκσλεϊ ), θείος του Ντάσταν…
«Δεν μας ενδιέφερε η ιστορική ακρίβεια» είπε ο Μάικ Νιούελ. «Αν ήταν να φτιάξω μια ταινία που θα απεικόνιζε με ακρίβεια την εποχή της Περσικής Αυτοκρατορίας, θα μπορούσα να το κάνω,αλλά δεν θα είχε πλάκα.Θα ήταν βαρετό.Ο στόχος αυτής της ταινίας είναι να περάσει κάποιος καλά.Το “Ρrince of Ρersia” είναι ένα κλασικό ρομάντζο και συνάμα ένα ατέλειωτο πάρκο ψυχαγωγίας από το οποίο δεν λείπει ο γνήσιος τρόμος» .
Γυρίσματα στο Μαρόκο
Παραπάνω από 7.000 κοστούμια κατασκευάστηκαν για τις ανάγκες του «Ρrince of Ρersia». Η περισυλλογή του υλικού έγινε από κάθε γωνιά του κόσμου: Αφγανιστάν, Κίνα, Μαλαισία, Βρετανία, Παρίσι, Ρώμη, Τουρκία, Ταϊλάνδη και βεβαίως Μαρόκο, όπου πραγματοποιήθηκε το μεγαλύτερο μέρος των γυρισμάτων. Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι τα κοστούμια «ανακατεύτηκαν» με σκόνη τσιμέντου σε ειδικό μίξερ για να φαίνονται χρησιμοποιημένα, ταλαιπωρημένα και όσο το δυνατόν πιο αληθινά. Ολα τα σχεδιαστικά τμήματα υπολόγισαν στις μοναδικές ικανότητες των μαροκινών χειροτεχνών, μαστόρων και κτιστών και σχεδόν όλα τα αντικείμενα που φαίνονται στην ταινία δημιουργήθηκαν ειδικά για τις ανάγκες της σε εργαστήρια του Μαρακές.
Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στα τέλη του προπέρσινου Ιουλίου, στην περιοχή Ουκαϊμντέν, 75 χιλιόμετρα έξω από το Μαρακές, σε υψόμετρο 2.500
μέτρων. Το καλοκαίρι ήταν απαγορευτικά καυτό, με τη θερμοκρασία να κυμαίνεται μεταξύ 45 και 50 βαθμών Κελσίου. Μάλιστα χρειάστηκε να κατασκευαστεί δρόμος ως το ιδανικό σημείο για τις σκηνές της Μυστικής Κοιλάδας. Τα γυρίσματα διήρκεσαν οκτώ μήνες και η εξάμηνη προετοιμασία δεν στάθηκε αρκετή για την αντιμετώπιση των δυσκολιών που έφεραν οι κλιματολογικές συνθήκες. Γυρίσματα επίσης πραγματοποιήθηκαν στο Ουαρζαζάρτε, το αυτοαποκαλούμενο «Χόλιγουντ της Βόρειας Αφρικής», την οχυρωμένη πόλη Αΐτ Μπεν Χαντού (αναγνωρίστηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UΝΕSCΟ το 1987) και τους Αμμόλοφους της Μερζούγκα που υψώνονται 140 μέτρα πάνω από το βραχώδες έδαφος. Θεωρείται το κλασικό τοπίο που περιβάλλει κάθε αραβική φαντασία, αν και την τελευταία ημέρα των γυρισμάτων το θερμόμετρο άγγιξε τους 52 βαθμούς Κελσίου.
Για τον Μάικ Νιούελ πάντως το δυσκολότερο μέρος των γυρισμάτων ήταν η σκηνή της «στρουθοκαμηλοδρομίας», για την οποία χρειάστηκαν τέσσερις ολόκληρες ημέρες γυρισμάτων και τεράστια αποθέματα υπομονής για τον χειρισμό των «πιο ηλίθιων πτηνών στον κόσμο», όπως αποκάλεσε τις στρoυθοκαμήλους ο σκηνοθέτης…
Από το video game στην οθόνη
«ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ διαβάζει ένα βιβλίο ή παίζει ένα παιχνίδι στο κομπιούτερ ή στο βίντεο,έχει διαμορφώσει μια συγκεκριμένη άποψη για αυτό στη φαντασία του»μας είπε ο Τζόρνταν Μέτσνερ,δημιουργός του video game στο οποίο στηρίχθηκε το (δικό του) σενάριο του «Ρrince of Ρersia».«Είναι λοιπόν αναπόφευκτο μια κινηματογραφική εκδοχή του παιχνιδιού να μην αφήσει ικανοποιημένους όλους τους χρήστες που έχουν αγαπήσει το παιχνίδι.Αν είχα κάνει μια σεναριακή μεταφορά αυτούσιας της ιστορίας του παιχνιδιού δεν θα λειτουργούσε.Οταν γράφω ένα σενάριο σκέφτομαι τον θεατή και όταν φτιάχνω ένα video game σκέφτομαι τον παίκτη».
Η πρώτη εκδοχή του βιντεοπαιχνιδιού παρουσιάστηκε το 1989 και ήταν το αποτέλεσμα τριετούς δουλειάς του Μέτσνερ.Η επιτυχία του παιχνιδιού έφερε αρκετές συνέχειες και αυτή τη στιγμή το «Ρrince of Ρersia» θεωρείται ένα από τα πιο αγαπημένα βιντεοπαιχνίδια στην Αμερική.Ας σημειωθεί ότι ο Τζόρνταν Μέτσνερ είναι ο πρώτος δημιουργός video game που διαμόρφωσε το δικό του παιχνίδι σε σενάριο.Ο βασικός πόλος για το σενάριο της ταινίας ήταν η εκδοχή του 2003.Με αυτήν ως βάση έφτιαξε ένα βίντεο-τρέιλερ στο κομπιούτερ του και το έδειξε στον ευφυή Μπρουκχάιμερ,εμπνευστή ταινιών όπως οι «Πειρατές της Καραϊβικής» και «Αρμαγεδδών» (οι ταινίες αυτές,στις οποίες ήταν παραγωγός ο Μπρουκχάιμερ,έχουν αποφέρει παραπάνω από 15 δισεκατομμύρια δολάρια).Εκείνος συμφώνησε με την ιδέα και έτσι η ταινία πήρε μπροστά.
