Βίκυ Βασιώτη
35 ετών, δημόσιος υπάλληλος
«Προκλητικές αμοιβές»
«Από τα μέτρα χάνω ετησίως περίπου 4.000 ευρώ, με την περικοπή επιδομάτων και δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα. Οι πάγιες υποχρεώσεις της οικογένειάς μου ανέρχονται μηνιαίως σε 1.750 ευρώ και οφείλονται σε καταναλωτικό και στεγαστικό δάνειο, τα κοινόχρηστα και τους πάγιους λογαριασμούς. Κατέβηκα στον δρόμο επειδή οι απώλειες των εισοδημάτων μου εκμηδενίζουν τις δυνατότητες της οικογένειάς μου καθώς ο σύζυγός μου δεν έχει σταθερό εισόδημα, και υποθηκεύουν το μέλλον της την ώρα που διατηρούνται προκλητικές αμοιβές, όπως εκείνες των αιρετών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης».

Δημήτρης & Ευτυχία Ραπτάκη
63 και 65 ετών, συνταξιούχοι του ΝΑΤ και του ΙΚΑ, αντίστοιχα
«Διέψευσαν τις ελπίδες»

«Το λιγότερο 5.000 ευρώ χάνουμε τον χρόνο με τις μέχρι στιγμής περικοπές. Τα έξοδά μας, μηνιαίως, μόνο για το ενοίκιο στο δυάρι που μένουμε μαζί με τα κοινόχρηστα φθάνουν τα 400- 420 ευρώ, ενώ η συμμετοχή για τα φάρμακα που χρειαζόμαστε αγγίζει τα 160- 180 ευρώ.

Κάθε μήνα καταβάλλουμε επίσης δόση 250 ευρώ για ένα δάνειο που πήραμε για να ανακατασκευάσουμε το σπίτι στη Βιάννο. Στη διαδήλωση κατεβήκαμε επειδή η κυβέρνηση διέψευσε τις ελπίδες του λαού και σκεφτόμαστε με δυσαρέσκεια και αγωνία πόσο άδικο και δυσοίωνο, εργασιακό και οικονομικό, μέλλον περιμένει τα τέσσερα παιδιά μας, που εργάζονται σε διάφορες ιδιωτικές εταιρείες».

Αλεξάντερ Ζέφι
37 ετών, μετανάστης από την Αλβανία, εργατοτεχνίτης σε εταιρεία τοποθέτησης ανελκυστήρων
«Ανησυχώ για τη θέση μου»

«Αγωνιώ για το μέλλον της οικογένειάς μου. Ηρθα στη διαδήλωση μαζί με τον μεγαλύτερο γιο μου, τον Ματθαίο, που τελειώνει εφέτος την Α΄ Τάξη Δημοτικού, για να του δείξω ότι πρέπει να αγωνίζεται κανείς για την αξιοπρέπειά του. Η γυναίκα μου είναι άνεργη, εγώ αμείβομαι με 1.200 ευρώ και σχεδόν τα μισά πάνε στο ενοίκιο, στα κοινόχρηστα και στους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ. Ημέρα με την ημέρα χειροτερεύουν και οι συνθήκες στην αγορά, και ανησυχώ για το μέλλον της δουλειάς μου, της θέσης μου και για το ψωμί των παιδιών μου. Δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο για να αγανακτήσει ο άνθρωπος». Φωτεινή Τσαλούχου
28 ετών, καθηγήτρια Αγγλικών
«Μετρούν κάθε ευρώ»

«Ο κόσμος έχει αρχίσει να περικόπτει έξοδα. Θύμα των επιλογών της κυβέρνησης που συμπιέζει τους μισθούς και απαξιώνει κατακτήσεις ετών για το εισόδημα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες πέφτει και ο καθηγητής φροντιστηρίου. Ηδη τέσσερις οικογένειες, δύο δημοσίων υπαλλήλων και δύο που οι γονείς απολύθηκαν ή έκλεισαν οι επιχειρήσεις που εργάζονταν, “έκοψαν” τα αγγλικά των παιδιών. Είναι από τα έξοδα που θα περιοριστούν δραστικά, όταν θα μετράει κάποια οικογένεια τα ευρώ για φαγητό, ενοίκιο και ρεύμα ή νερό. Υπολογίζω ότι από τα περίπου 1.100 ευρώ που κέρδιζα μηνιαίως, ως τον Δεκέμβριο, δεν θα ξεπερνούν οι μηνιαίες απολαβές τα 600- 700 ευρώ, ενώ ενοίκιο και λογαριασμοί ανέρχονται σε 580 ευρώ».

Χρήστος Σεληνιάτης
62 ετών, αρχιτέκτονας
«Στον αέρα η αγορά»

«Η κρίση γονάτισε την οικοδομή. Ελάχιστα μελετητικά και αρχιτεκτονικά γραφεία έχουν συγκρατήσει την πτώση του τζίρου τους σε 20%-30%. Στην πραγματικότητα η αγορά του κλάδου έχει τιναχθεί στον αέρα.

Μόνο από την αύξηση του ΦΠΑ στις εργασίες και στις προσφορές που κάνουμε επιβαρυνόμαστε κατά 2.500 – 3.000 ευρώ μηνιαίως, ανεξάρτητα από τον πραγματικό κύκλο εργασιών του αρχιτεκτονικού γραφείου. Η συμφωνία της κυβέρνησης με το ΔΝΤ και την ΕΕ υποθηκεύει το μέλλον της Ελλάδας. Αυτός είναι ο λόγος που διαδήλωσα, αναλογιζόμενος ότι σε τρία χρόνια, όταν θα έχω δικαίωμα συνταξιοδότησης, η σύνταξή μου δεν θα ξεπερνά καθαρά τα 750-850 ευρώ».