ΛΟΝΔΙΝΟ Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για την ανάπτυξη μηχανισμών πρόκλησης βροχής. Η πλέον υποσχόμενη μέθοδος που έχει αναπτυχθεί είναι ο διασκορπισμός σωματιδίων ιωδιούχου αργύρου στα σύννεφα τα οποία δρουν ως καταλύτες δημιουργίας σταγόνων βροχής. Ωστόσο ως σήμερα η αποτελεσματικότητα της μεθόδου δεν έχει επιβεβαιωθεί, ενώ έχουν εγερθεί και ζητήματα για πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις της. Μια διαφορετική προσέγγιση ακολούθησε ομάδα ερευνητών από την Ελβετία, τη Γερμανία και τη Γαλλία, οι οποίοι πειραματίζονται με μια επαναστατική και πιο φιλική προς το περιβάλλον μέθοδο δημιουργίας τεχνητής βροχής.
Οι ερευνητές, αφού κατάφεραν αρχικά να δημιουργήσουν μικρά νέφη που περιείχαν μικρές σταγόνες βροχής σε συνθήκες εργαστηρίου, στη συνέχεια επανέλαβαν το εγχείρημα με επιτυχία στον ουρανό του Βερολίνου. Η μέθοδος βασίζεται σε μια υπέρυθρη παλμική ακτίνα λέιζερ η οποία εκπέμπεται στον αέρα. Η ακτίνα «κλέβει» ηλεκτρόνια από τα άτομα που βρίσκονται στον αέρα και ενθαρρύνει τη δημιουργία υδροξυλικών ριζών. Αυτές οι ρίζες μετατρέπουν τα διοξείδια αζώτου και θείου σε σωματίδια τα οποία δρουν σαν «σπόροι» βροχής. Για να δράσει αποτελεσματικά η ακτίνα λέιζερ, πρέπει η περιοχή της ατμόσφαιρας την οποία στοχεύει να έχει αρκετή υγρασία.
Η έρευνα βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο και θα χρειαστεί χρόνος για να διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητα της νέας μεθόδου. Πάντως οι ερευνητές συνεχίζουν την προσπάθειά προκειμένου να τη βελτιώσουν ώστε να παράγει όσο το δυνατόν μεγαλύτερες σε μέγεθος σταγόνες μέσα στα σύννεφα.
