Το θέμα της ηλεκτροκίνησης των αυτοκινήτων και της τεχνολογικής εξέλιξης των μοντέλων των επί μέρους κατασκευαστών απασχολεί έντονα τόσο τους λάτρεις της αυτοκίνησης όσο και τους οικονομικούς αναλυτές. Μεγάλο ενδιαφέρον συγκέντρωσε ένα πρόσφατο συνέδριο για τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό των αυτοκινήτων που διοργανώθηκε στο Μόναχο.
Και αυτό γιατί στο συνέδριο αυτό φάνηκε ξεκάθαρα ότι υπάρχουν διαφορές στη στρατηγική εξέλιξης της αυτοκίνησης, όπως την περιγράφουν εταιρείες εξοπλισμού σαν την Βosch και τη Μagna και όπως την προπαγανδίζουν οι κατασκευαστές αυτοκινήτων. Η πέτρα του σκανδάλου είναι οι ηλεκτρικοί συσσωρευτές και ιδίως οι μπαταρίες ιόντων λιθίου, των οποίων η τιμή θεωρείται απαγορευτική σε σχέση με την τιμή που είναι διατεθειμένος να πληρώσει ο μέσος καταναλωτής.
Με τα δεδομένα αυτά οι εταιρείες εξοπλισμού αναγνωρίζουν ότι τα επόμενα πέντε-δέκα χρόνια μεγαλύτερες δυνατότητες επιτυχίας έχουν συστήματα που επιτρέπουν τη δραστική μείωση της κατανάλωσης καυσίμου. «Σήμερα συμφέρει να επενδύσει κανείς στην καλύτερη- ηλεκτρονική- ρύθμιση του κινητήρα εσωτερικής καύσης, καθώς και στα περιφερειακά συστήματα, παρά να ποντάρει σε υβριδικά συστήματα» σχολιάζει ο Χέρμπερτ Ντέμελ, οικονομικός διευθυντής της Μagna Ιnternational. Οι ειδικοί υπολογίζουν ότι με τα νέα ηλεκτρονικά συστήματα μπορεί να εξοικονομηθεί το 20%-30% της κατανάλωσης καυσίμου.
Αλλά όταν ένα αυτοκίνητο φθάσει να καταναλώνει 3-4 λίτρα στα 100 χλμ., δεν έχει νόημα να αγοράσει κανείς ένα πανάκριβο υβριδικό που έχει ακριβώς την ίδια κατανάλωση!
Στη συντηρητική τεχνολογικά αλλά οικονομικά κατανοητή στρατηγική των εταιρειών εξοπλισμού οι κατασκευαστές αυτοκινήτων απαντούν πεισματικά ότι τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα είναι κατασκευάσιμα και προσιτά ήδη από τώρα!
Πώς; «Απλά» απαντά ο διευθυντής Επιχειρηματικής Ανάπτυξης της Νissan Φλόριαν Βουνς «θα πουλάμε μόνο το αυτοκίνητο και θα νοικιάζουμε τις μπαταρίες» . Η Νissan έχει, ως γνωστόν, ήδη αρχίσει να παράγει και θα αρχίσει να πουλάει στα τέλη του 2010 το ηλεκτροκίνητο Leaf. Σε αυτό που όλοι συμφωνούν είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια εξέλιξη που θα αλλάξει θεαματικά τον τρόπο χρήσης των αυτοκινήτων. Η αλλαγή στη συμπεριφορά των καταναλωτών θα είναι ανάλογη με την αλλαγή που επέφερε η εισαγωγή της κινητής τηλεφωνίας στην καθημερινότητά μας. Ηδη στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις στις νεότερες γενιές παρατηρείται μια έκδηλη απροθυμία για αγορά αυτοκινήτου, που φθάνει ως και στην αδιαφορία κατοχής διπλώματος οδήγησης! Κριτήρια που σήμερα παίζουν σημαντικό ρόλο για τους καταναλωτές, όπως η ιπποδύναμη και τα μεταλλικά ιριδίζοντα χρώματα, είναι πολύ πιθανόν σύντομα να αντικατασταθούν με γρήγορες συνδέσεις Διαδικτύου και πιο γενναιόδωρες διαρρυθμίσεις εσωτερικών χώρων.
Σ την ερώτηση τι θα κάνει η Νissan όλες αυτές τις μπαταρίες όταν αυτές θα χάσουν τη δυναμικότητά τους ο Φλόριαν Βουνς είχε μια αφοπλιστική απάντηση: «Θα τις χρησιμοποιήσουμε σε ανυψωτικά μηχανήματα Clarks, σε αναπηρικά καθίσματα, δηλαδή σε άλλες συσκευές, που δεν έχουν τις υψηλές απαιτήσεις ενός αυτοκινήτου!». Ισως εδώ να ήταν καλύτερο να είχε εξετάσει το τι γίνεται στην Κίνα σε μια ανάλογη περίπτωση.
Διότι στην Κίνα κυκλοφορούν σήμερα γύρω στα 120 εκατ. ηλεκτροκίνητα ποδήλατα! Μια εκρηκτική αύξηση που έχει σχεδόν περάσει απαρατήρητη στη Δύση. Πρόκειται για μια μόδα που καλπάζει, παρά τη διστακτικότητα των κινεζικών αρχών να επιδοτήσουν το πρωτοποριακό αυτό μέσο μεταφοράς.
Δυστυχώς όμως η ποδηλατική αυτή επανάσταση έχει αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις! Και αυτό επειδή κάθε ποδήλατο στη διάρκεια ζωής του «καταναλώνει» γύρω στις 5 μπαταρίες, κάτι που αντιστοιχεί σε περίπου 10 κιλά μολύβδου. Η ανάγκη για μπαταρίες έχει οδηγήσει στην «άνθηση» κάθε λογής παράνομων εργαστηρίων «αναζωογόνησης» συσσωρευτών με καταστροφικές επιπτώσεις για το περιβάλλον αλλά και για την υγεία των εργαζομένων σε αυτά. Ισως οι έρευνες για αποδοτικότερες και φθηνότερες μπαταρίες στις οποίες η Κίνα επενδύει τεράστια κεφάλαια να προσφέρουν σύντομα μια καλύτερη λύση και για τα ποδήλατα. Και να οδηγήσουν έτσι σε μια απρόσμενη εξέλιξη στην ατομική μετακίνηση και στις ευρωπαϊκές πόλεις.
