«Λέω με υπερηφάνεια ότι είμαι ένας τυχερός ομοφυλόφιλος» . Ως κεραυνός εν αιθρία έπεσε η δημόσια παραδοχή της ομοφυλοφιλίας του Πορτορικανού Ρίκι Μάρτιν στην επίσημη ιστοσελίδα του. Ο τραγουδιστής που έγινε παγκοσμίως γνωστός το 1999 όταν το τραγούδι του «Living la vida loca» έπιασε την κορυφή των τσαρτς σε περισσότερες από 20 χώρες, διατηρούσε κρυφή επί χρόνια την ομοφυλοφιλία του ακολουθώντας τις οδηγίες των συμβούλων του. Σήμερα, αν και πατέρας δύο παιδιών παρένθετης μητέρας, δηλώνει ότι επιτέλους έφυγε ένα βάρος από την ψυχή του.
Το γεγονός ότι ο Μάρτιν διατηρούσε κρυφή την ομοφυλοφιλία του δεν θα πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση. Η ιδιαιτερότητα της σεξουαλικότητας των καλλιτεχνών παραμένει τεράστιο ταμπού όχι μόνο στις ΗΠΑ, τη χώρα της σόου μπίζνες, αλλά και στα περισσότερα κράτη του κόσμου. Στον χώρο του τραγουδιού, των εικαστικών τεχνών και της λογοτεχνίας η παραδοχή της ομοφυλοφιλίας ίσως να μην έχει τόσο σοβαρές επιπτώσεις. Τι έπαθαν, αλήθεια, ο Ελτον Τζον, ο Μπόι Τζορτζ ή ο Τζορτζ Μάικλ όταν το έπραξαν; Απολύτως τίποτε.
Στον χώρο του κινηματογράφου όμως τα πράγματα αλλάζουν. Και όταν μιλάμε για κινηματογράφο δεν εννοούμε παραγωγούς, σκηνοθέτες και σεναριογράφους, αλλά ηθοποιούς. Γιατί κανείς δεν φάνηκε να δίνει ιδιαίτερη σημασία όταν ο μεγαλοπαραγωγός Ντέιβιντ Γκέφεν συνιδρυτής με τους Στίβεν Σπίλμπεργκ , Τζέφρεϊ Κάτζενμπεργκ του κολοσσού Dreamworks SΚGδήλωσε ομοφυλόφιλος. Ποιος νοιάστηκε όταν το ίδιο πράγμα παραδέχθηκαν σκηνοθέτες όπως ο Τζορτζ Κιούκορ, ο Τζον Σλέσινγκερ, ο Πέδρο Αλμοδόβαρ ή ο Γερμανός Ρόλαντ Εμεριχ, στο ενεργητικό του οποίου βρίσκονται εισπρακτικές επιτυχίες όπως το «Μετά την επόμενη μέρα» και το πρόσφατο «2012»;
Για ρωτήστε όμως τι έπαθε ο βρετανός ηθοποιός Ρούπερτ Εβερετ όταν παραδέχθηκε την αμφιφυλοφιλία του με αφορμή το μυθιστόρημα «Ηello, Darling, Αre Υou Working?» που έγραψε το 1989. Οταν πριν από λίγο καιρό «Το Βήμα» συνάντησε στο Λονδίνο τον στενό φίλο του Εβερετ, βρετανό ηθοποιό Κόλιν Φερθ, με αφορμή την ταινία «Ενας άντρας μόνος» (όπου ο Φερθ υποδύεται έναν ομοφυλόφιλο), στην ερώτηση περί προκατάληψης του κινηματογραφικού συστήματος απέναντι στους ομοφυλόφιλους ο Φερθ απάντησε: «Σκέφτομαι πόσο παράξενο είναι που, ενώ οι στρέιτ ηθοποιοί κερδίζουν διθυράμβους όταν υποδύονται γκέι, κανένας ομοφυλόφιλος που δουλεύει στο Χόλιγουντ δεν τολμά να παραδεχθεί ότι είναι ομοφυλόφιλος. Και δεν το παραδέχονται γιατί φοβούνται τις επιπτώσεις που θα έχει μια τέτοια δήλωση στην καριέρα τους.Ρωτήστε τον φίλο μου Ρούπερτ Εβερτ τον οποίο σκέφτονταν πολύ σοβαρά για τον ρόλο του Τζέιμς Μποντ ». Πραγματικά, ο Εβερετ συνήθως υποδύεται ομοφυλόφιλους: ήταν ο γκέι φίλος της Μαντόνα στο «Τhe next best thing» και της Τζούλια Ρόμπερτς στον «Γάμο του καλύτερού μου φίλου».
Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες. Η Ανν Χεκ, η Κουίν Λατίφα, η Ρόζι Ο΄Ντόνελ και η Ελεν Ντε Τζενέρις μπορεί να υπερηφανεύονται για τη σεξουαλική ιδιαιτερότητά τους, όχι όμως και για την καριέρα τους, η οποία πάει από το κακό στο χειρότερο. Από την άλλη πλευρά βέβαια, η παραδοχή της ομοφυλοφιλίας του Ιαν Μακ Κέλεν σε ραδιοφωνική εκπομπή του ΒΒC το 1998 δεν φάνηκε να τον βλάπτει και τόσο πολύ. Ο Μακ Κέλεν χρίστηκε σερ και έχει προταθεί δύο φορές για Οσκαρ.
Τρεις που τόλμησαν
\347 Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν. Γνωστός κυρίως από την τηλεόραση («Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας», «Δόκτωρ Κιλντέρ», «Σογκούν»), ο 76χρονος σήμερα ηθοποιός (είναι γεννημένος σαν σήμερα, 31 Μαρτίου) παραδέχθηκε την ομοφυλοφιλία του στην αυτοβιογραφία του «Shattered Love: Α Μemoir» που εκδόθηκε όταν ήταν 69 ετών.
\347 Τζόνι Μάθις. O τραγουδιστής δεν αρνείται το γεγονός ότι είναι ομοφυλόφιλος, αλλά δεν νιώθει άνετα όταν αναγκάζεται να συζητήσει γι΄ αυτό, όπως αποδείχθηκε σε συνέντευξή του που δόθηκε το 2006:«(Η ομοφυλοφιλία) είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής σου, αλλά όχι τα πάντα».
\347 Κέλι Μακ Γκίλις. Παντρεμένη και διαζευγμένη δύο φορές και μητέρα δύο παιδιών, η ηθοποιός παραδέχθηκε πέρυσι τον Απρίλιο την ομοφυλοφιλία της, προσθέτοντας ότι επί σειρά ετών πίστευε ότι το να είναι κανείς ομοφυλόφιλος είναι τιμωρία από τον Θεό!
