Ηταν μια τραγωδία που καμία φαντασία δεν θα μπορούσε να γεννήσει. Μόνον η ζωή. Ενα παιδί να ψάχνει στα σκουπίδια, να βρίσκει μια βόμβα και να τινάζεται στον αέρα.
Αν αυτό το παιδί δεν ήταν από το Αφγανιστάν αλλά από μια μέση ή «καλή» ελληνική οικογένεια και αν είχε βρει τη βόμβα κάτω από ένα παγκάκι παίζοντας, η Ελλάδα σήμερα θα είχε συγκλονιστεί. Αν μάλιστα είχε χτυπηθεί από την Αστυνομία, τώρα η Αθήνα θα καιγόταν.
Δεν ξέρει κανένας αν η βόμβα ανήκει σε «προοδευτικό» ή σε φασίστα τρομοκράτη. Το σίγουρο είναι ότι για αυτή τη βόμβα, και για όποια άλλη σκάει ή δεν σκάει, θα έπρεπε όλοι μας να έχουμε βγει στους δρόμους, ιδίως όσοι εξ ημών επιδίδονται συχνά σε αυτή τη δραστηριότητα.
