Ο μαγικός μανδύας που χρησιμοποιεί ο Χάρι Πότερ για να κάνει αντικείμενα αόρατα έρχεται ένα βήμα πιο κοντά με τη νέα έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό Science: Γερμανοί ερευνητές χρησιμοποίησαν μια διάταξη από εξωτικούς «φωτονικούς κρυστάλλους» για να κάνουν αόρατο ένα μικροσκοπικό αντικείμενο.

«Είναι σαν να κρύβεις ένα μικρό αντικείμενο κάτω από το χαλί -όμως σε αυτή την περίπτωση το χαλί εξαφανίζεται κι αυτό» γράφει στο περιοδικό η ομάδα του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καρλσρούης.

Ο πειραματικός «αόρατος μανδύας» προς το παρόν μπορεί να καλύψει μόνο μικροσκοπικά αντικείμενα (ούτως ή άλλως αόρατα στο ανθρώπινο μάτι) και επιπλέον δεν λειτουργεί στο φάσμα του ορατού φωτός: μπορεί να κάνει αντικείμενα αόρατα μόνο στην περιοχή του υπέρυθρου.

Αποτελεί πάντως σημαντική βελτίωση σε σχέση με προηγούμενες παρόμοιες τεχνολογίες, οι οποίες λειτουργούσαν στην περιοχή των μικροκυμάτων -ακόμα πιο μακριά από το ορατό φάσμα- και μπορούσαν να εξαφανίζουν αντικείμενα μόνο σε δύο διαστάσεις.

Στη νέα μελέτη, η ομάδα του Δρ Τόλγκα Έργκιν κατάφερε να κάνει «αόρατο» ένα μικροσκοπικό εξόγκωμα που υπήρχε πάνω σε μια επιφάνεια χρυσού.

Το εξόγκωμα, με ύψος μόλις 10 μικρόμετρα (εκατομμυριοστά του μέτρου) καλύφθηκε με έναν μανδύα κατασκευασμένο από «φωτονικούς κρυστάλλους», οι οποίοι είχαν στοιβαχτεί ο ένας πάνω στον άλλο σαν σωρός από καυσόξυλα.

Ο μανδύας των κρυστάλλων φαινόταν να έχει εξαφανιστεί μαζί με το βαθούλωμα όταν οι ερευνητές εξέτασαν τη διάταξη με μικροσκόπιο και φασματογράφο.

Οι κρύσταλλοι που χρησιμοποιήθηκαν στην πειραματική διάταξη ανήκουν στην κατηγορία των λεγόμενων «μετα-υλικών», υλικών με ειδική τρισδιάτατη δομή που μπορούν να εκτρέπουν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα.

Τα μεταϋλικά του αόρατου μανδύα ουσιαστικά κάνουν το φως να «ρέει» γύρω από το κρυμμένο αντικείμενο, όπως το νερό ενός ρυακιού μπορεί να ρέει γύρω από μια πέτρα και μετά να συνεχίζει την πορεία του σαν να μην συνάντησε ποτέ το εμπόδιο.

Η προσέγγιση αυτή διαφέρει από την τεχνολογία των αεροπλάνων stealth, τα οποία δεν είναι πραγματικά αόρατα στα ραντάρ, αλλά απλώς μειώνουν τη φαινόμενη διατομή του αεροπλάνου και το κάνουν έτσι πιο δυσδιάκριτο.

Όπως εξήγησε ο Δρ Έργκιν, ο νέος μανδύας θα μπορούσε θεωρητικά να μεγαλώσει ώστε να κρύβει και αντικείμενα ελαφρώς μεγαλύτερων διαστάσεων, ακόμα και στο ορατό φως.

Θα περάσουν όμως χρόνια, ίσως και δεκαετίες, μέχρι η τεχνολογία των μετα-υλικών να φτάσει αυτό το επίπεδο, διευκρίνισε ο ερευνητής.

Σίγουρα απέχει πολύη μέρα που ένα ολόκληρο μαχητικό αεροσκάφος ή ένα τανκ θα μπορεί να γίνεται αόρατο. Ήδη, όμως, άλλες ερευνητικές ομάδες που εργάζονται στην τεχνολογία του αόρατου μανδύου χρηματοδοτούνται ήδη από το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας.