Τεράστια, όπως συμπεραίνεται από τις συνέπειές της, υπήρξε η φυσική καταστροφή που ευθύνεται για την εγκατάλειψη της πρώτης πρωτεύουσας των Μακεδόνων, τις Αιγές. «Ηταν μια τρομακτική κατολίσθηση κατά την οποία μετακινήθηκε ολόκληρη η πλευρά των Πιερίων. Τεράστιοι όγκοι χώματος αποσπάστηκαν από το βουνό, έσπρωξαν και κατάχωσαν τα ανάκτορα των Αιγών» λέει η αρχαιολόγος κυρία Αγγελική Κοτταρίδη, η οποία παρουσίασε τη θεωρία της στο πρόσφατο Αρχαιολογικό Συνέδριο της Θεσσαλονίκης. Η ίδια πιστεύει ότι αυτή είναι η απάντηση στο αίνιγμα που απασχολεί τους ιστορικούς σχετικά με την εγκατάλειψη των Αιγών. Αλλωστε οι κατολισθήσεις δεν είναι σπάνιο φαινόμενο για τον ελλαδικό χώρο.
«Το γεγονός αυτό ταρακούνησε το ανάκτορο, παρ΄ ότι ήταν εξαιρετικά δυνατό και καλοθεμελιωμένο ενώ κυριολεκτικά ρήμαξε το άστυ των Αιγών» προσθέτειη κυρία Κοτταρίδη, η οποία πραγματοποιεί τις ανασκαφές στις Αιγές. Μια σειρά αρχαιολογικών ευρημάτων συναινούν μάλιστα υπέρ αυτής της πρότασης. Οπως η μετατόπιση κατά αρκετά εκατοστά ολόκληρης της νότιας πτέρυγας εξαιτίας της τεράστιας πίεσης που ασκήθηκε, η μετατόπιση του νότιου στυλοβάτη του κεντρικού περιστυλίου, καθώς και η διολίσθηση τμήματος του δυτικού περιστυλίου προς το διπλανό ρέμα, όπου κατέπεσε και τμήμα του τείχους. Τότε επίσης κατέπεσαν οι καλυπτήρες-γείσα του βόρειου αναλημματικού τοίχου. «Τα χώματα της κατολίσθησης που τα σκέπασανέσωσαν από τη λιθολόγηση τα πολύτιμα λόγω της ιδιαίτερα καλής ποιότητας του υλικού τους γείσα, όπως και ολόκληρη τη νότια πλευρά του ανακτόρου, καθώς και την ανατολική ως το πρόπυλο» σημειώνει η αρχαιολόγος.
Ετσι εξηγείται εξάλλου και η ξαφνική εγκατάλειψη των σπιτιών από τους κατοίκους της πόλης που βρήκαν καταφύγιο στον κάμπο, όπου δεν κινδύνευαν πλέον. «Η αιτία ως τώρα παρέμενε ασαφής, αλλά τα πλούσια σε μικροαντικείμενα και κεραμική ύστατα στρώματα καταστροφής μαρτυρούν ότι οι κάτοικοι έσπευσαν να φύγουν χωρίς να πάρουν πολλά πράγματα μαζί τους και δεν γύρισαν ποτέ» λέει η αρχαιολόγος. Και σήμερα όμως η προβληματική σύσταση του υπεδάφους αποτελεί σοβαρό πρόβλημα στις Αιγές, το οποίο, όπως επισημαίνεται, πρέπει να αντιμετωπιστεί με αντιστηρίξεις των πρανών. «Το ίδιο πρόβλημα ήταν γνωστό και στον αρχαίο αρχιτέκτονα, ο οποίος είχε κάνει ένα εντυπωσιακό έργο εξυγίανσης, διαμόρφωσης και ενισχυμένης θεμελίωσης του ανακτόρου, που με 25 δόμους και 13 μέτρα ύψος μόνο στον Παρθενώνα βρίσκει το αντίστοιχό του» καταλήγει η ίδια.