ΠΑΡΙΣΙ Σε αγώνα δρόμου έχουν αποδυθεί τα στελέχη του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Μαρτίν Ομπρί προκειμένου αφενός να καταλήξουν σε μια «συμμαχία κυρίων» με τα άλλα κόμματα της Αριστεράς και αφετέρου να πείσουν τους γάλλους ψηφοφόρους να επαναλάβουν και την ερχόμενη Κυριακή το βαρύ πλήγμα που κατάφεραν στον Νικολά Σαρκοζί.
Και αυτό διότι, ναι μεν η γαλλική Αριστερά εκμεταλλεύτηκε άριστα στον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών τη λαϊκή δυσαρέσκεια για την οικονομική ιδίως πολιτική του «Σαρκό», ανακτώντας το προβάδισμα έναντι της κραταιάς, τα τελευταία χρόνια, δεξιάς παράταξης, αλλά δυστυχώς αδιαμφισβήτητος νικητής των εκλογών αναδείχθηκε η αποχή, σχεδόν με 54%.
Σε κάθε περίπτωση, τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου δεν αποτελούν μόνο ένα ηχηρό χαστούκι για τον γάλλο πρόεδρο και την κυβέρνησή τουοκτώ μέλη της οποίας (ανάμεσα τους και υπουργοί) «μαυρίστηκαν» στις κάλπες- αλλά και μια ιστορική ευκαιρία για τη γαλλική Αριστερά: με καταμετρημένο το σύνολο σχεδόν των ψήφων, οι Σοσιαλιστές έχουν σαφές προβάδισμα συγκεντρώνοντας ποσοστό 29,5%, ενώ το σύνολο των αριστερών κομμάτων άγγιξε το 53,5%, καταγράφοντας διαφορά 14 μονάδων από τους συνδυασμούς του κυβερνώντος κόμματος, που συγκέντρωσαν το 38,9%. Θεαματική διαφορά, που επέτρεψε χθες στην κεντροαριστερή «Liberation» να αναφωνήσει με ανακούφιση στην πρώτη σελίδα «Ουφ, η Αριστερά επιστρέφει»- συνοδεύοντας τον τίτλο με ένα σκίτσο όπου η ηγέτις των Σοσιαλιστών Μαρτίν Ομπρί εμφανίζεται υπερφυσικά γυμνασμένη, όλο «ποντίκια», δίπλα σε έναν καχεκτικό και νικημένο Σαρκοζί.
Ηδη έχουν αρχίσει οι διαπραγματεύσεις για τη διαμόρφωση των συμμαχιών εν όψει του δεύτερου γύρου. Βάσει του περίπλοκου εκλογικού συστήματος, απαιτείται τουλάχιστον το 10% για να έχει ένα κόμμα δυνατότητα συμμετοχής στον δεύτερο γύρο, ενώ ο νικητής πριμοδοτείται με έδρες. Πράγμα που σημαίνει πως αν επέλθει, όπως αναμένεται, συμφωνία για σύμπηξη αριστερού μετώπου, δεν αποκλείεται καθόλου να επαληθευτεί το προεκλογικό σλόγκαν της κυρίας Ομπρί για «Μία Γαλλία απ΄ άκρη σ΄ άκρη ροζ»- όπου ροζ είναι βέβαια το χρώμα στον «θυρεό» του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Η κυρία Ομπρί αποφεύγει για την ώρα τις θριαμβολογίες και υπογραμμίζει συνεχώς την «ευθύνη» που φέρουν οι Σοσιαλιστές απέναντι στους συμμάχους της Αριστεράς, τους οποίους προφανώς θέλει δίπλα της και στις προεδρικές του 2012. Πρώτος στόχος του «φλερτ» είναι το κόμμα Ευρώπη-Οικολογία του Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, που δείχνει να σταθεροποιείται πλέον ως τρίτο κόμμα στη Γαλλία.
Ο «Σαρκό» δεν έφαγε μόνο χαστούκι από τα αριστερά, αλλά και μια… γροθιά από τα άκρα Δεξιά: μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η απρόσμενα μεγάλη ενίσχυση των υποψηφίων του Εθνικού Μετώπου του Ζαν Μαρί Λεπέν, που συγκέντρωσε 11,7% και είναι η μεγάλη έκπληξη των εκλογών. Ενας από τους λόγους του εκλογικού θριάμβου του κ. Σαρκοζί στις προεδρικές εκλογές του 2007 ήταν το ιδεολογικό «στρίμωγμα» της Ακροδεξιάς και η «κλοπή» εθνικιστών και ξενόφοβων ψηφοφόρων του Λεπέν από την Κεντροδεξιά χάρη στα αντιμεταναστευτικά κηρύγματα και στις υποσχέσεις για την επιβολή «νόμου και τάξης».
Οι κάκιστες επιδόσεις της Κεντροδεξιάς ερμηνεύονται ήδη ως «προσωπική αποτυχία» του κ. Σαρκοζί και πρόωρη «αρχή του τέλους» της κυριαρχίας του βραχύσωμου προέδρου στα γαλλικά πολιτικά πράγματα. Ταυτόχρονα οι εκλογές αυτές σηματοδοτούν την ουσιαστική εξαφάνιση από το γαλλικό πολιτικό στερέωμα ενός διάττοντος πολιτικού αστέρα, του κεντρώου Φρανσουά Μπαϊρού και του κόμματος ΜoDem, που συγκέντρωσε μόλις το 3,6% των ψήφων.