Νίκη των συνδυασμών της αριστεράς απέναντι στη δεξιά και ρεκόρ αποχής των ψηφοφόρων δείχνουν τα exit poll από τον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών στη Γαλλία. «Χαστούκι» και τιμωρία για τον Νικολά Σαρκοζί στον μέσον της προεδρικής του θητείας. Στις 21 Μαρτίου ο δεύτερος γύρος.

Οι περιφερειακές εκλογές έχουν προσλάβει χαρακτήρα δημοψηφίσματος για τα δυόμισι χρόνια της προεδρικής θητείας του Νικολά Σαρκοζί και είναι η τελευταία αναμέτρηση προτού διεκδικήσει ο Γάλλος πρόεδρος την επανεκλογή του το 2012.

Πρόκειται επίσης για τις πρώτες εκλογές που διεξάγονται στη Γαλλία μετά από ένα χρόνο ύφεσης που οδήγησε την ανεργία στο ανώτερο επίπεδο της τελευταίας δεκαετίας -με τρία εκατομμύρια ανέργους σήμερα σε όλη τη χώρα.

Ο Νικολά Σαρκοζί επιχειρεί να υποβαθμίσει τη σημασία της ψηφοφορίας, λέγοντας ότι δεν πρόκειται να έχει αντίκτυπο στις μεταρρυθμίσεις που προωθεί, ωστόσο το εύρος της προβλεπόμενης νίκης μπορεί να δώσει πολύ μεγάλη ώθηση στους Σοσιαλιστές έπειτα από χρόνια εσωκομματικών τριβών.

Στις κάλπες κλήθηκαν την Κυριακή 44,2 εκατομμύρια ψηφοφόροι για να εκλέξουν τους εκπροσώπους τους σε 26 περιοχές της Γαλλίας.

Σύμφωνα με το ινστιτούτο TNS-Sofres, το Σοσιαλιστικό Κόμμα και άλλα κόμματα της αριστεράς κατακτούν τη νίκη με συνολικό ποσοστό 53% έναντι 40% που συγκεντρώνει το κυβερνών κόμμα Ένωση για ένα Λαίκό Κίνημα (UMP) του Νικολά Σαρκοζί μαζί με άλλα κόμματα της δεξιάς.

Δεύτερο exit poll της εταιρείας OpinionWay δίνει στο μέτωπο της αριστεράς ποσοστό 53% έναντι 42% για τη δεξιά. Οι Σοσιαλιστές συγκεκριμένα συγκεντρώνουν ποσοστό 30% και ακολουθεί το UMP με 26,5%. Τα exit poll δείχνουν επίσης καλά ποσοστά για το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο.

Η αποχή αγγίζει το 52%, ποσοστό ρεκόρ για περιφερειακές εκλογές.

Στις 16:00 το απόγευμα της Κυριακής (τοπική ώρα), τρεις ώρες προτού κλείσουν οι κάλπες, είχε προσέλθει για να ψηφίσει μόνο το 39,29% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων. Στις εκλογές του 2004, την ίδια ώρα, η προσέλευση ανερχόταν στο 49,66%.

Ο Τύπος και τα ινστιτούτα δημοσκοπήσεων προέβλεπαν μια συντριπτική ήττα του κυβερνώντος κόμματος Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP) απέναντι στους εκλογικούς συνδυασμούς της αριστεράς και των οικολόγων.