Περισσότερα από 832.975 ελληνικά νοικοκυριά που απαριθμούν 2.186.869 άτομα βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας. Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος (ΕΣΥΕ) το 20% του πληθυσμού της χώρας (στοιχεία για το 2008) απειλείται από τη φτώχεια ενώ ο μέσος όρος στις χώρες της ευρωζώνης είναι περίπου 16%. Σημειώνεται ότι ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0-17 ετών (παιδική φτώχεια) ανέρχεται στο 23% του πληθυσμού ενώ ο ίδιος κίνδυνος για τα άτομα ηλικίας άνω των 65% υπολογίζεται σε 22%.

Χειρότερο, ίσως, είναι το γεγονός ότι το ποσοστό κινδύνου φτώχειας των ανέργων ανέρχεται σε 37% με σημαντική αύξηση κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2007.

Ολες οι παραπάνω προβλέψεις είναι μάλλον υποτιμημένες δεδομένου ότι το εισόδημα που υπολογίζεται ως όριο για τον καθορισμό ενός ατόμου ως φτωχού ή μιας οικογενείας ως φτωχής είναι πολύ χαμηλό.

Σύμφωνα με την Ερευνα Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών 2008 της ΕΣΥΕ, το κατώφλι κινδύνου φτώχειας ανά άτομο καθορίζεται στο ετήσιο εισόδημα των 6.480 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι ένα άτομο για να θεωρηθεί φτωχό θα πρέπει να διαθέτει μηνιαίως από 540 ευρώ και κάτω, ενώ για μια τετραμελή οικογένεια το αντίστοιχο ποσό είναι 13.608 ευρώ ετησίως ή 1.134 ευρώ μηνιαίως.

Αλλωστε, στην έρευνα δεν συμπεριλαμβάνονται ομάδες πληθυσμού που είναι κατά τεκμήριο φτωχές, όπως οι άστεγοι, οι διαβιούντες σε ιδρύματα, οι ρομά, και κατηγορίες πληθυσμού.

Τα κύρια χαρακτηριστικά του πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας είναι τα εξής:

* Ο κίνδυνος φτώχειας για τα παιδιά 0-17 ετών ανέρχεται σε 23%, όσο και για τα άτομα ηλικίας 18-24 ετών ενώ για τα άτομα 65 ετών και άνω το ποσοστό ανέρχεται σε 22%. * Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας είναι υψηλότερο στις γυναίκες (περίπου 21%) σε σχέση με τους άνδρες (περίπου 20%). Τα μονοπρόσωπα νοικοκυριά με γυναίκα-μέλος απειλούνται από τη φτώχεια σε ποσοστό 27% ενώ τα αντίστοιχα μονοπρόσωπα νοικοκυριά με άνδρα-μέλος σε ποσοστό 23%.

* Οι άνεργοι και ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός (συνταξιούχοι, νοικοκυρές, κ.λπ.) κινδυνεύουν περισσότερο από τη φτώχεια (σε ποσοστά 37% και 26%) σε σχέση με τους εργαζομένους (14%).

* Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε ιδιόκτητο σπίτι απειλούνται από φτώχεια σε ποσοστό 19% ενώ όσον αφορά αυτά που διαμένουν σε ενοικιαζόμενα σπίτια το ποσοστό αυτό φθάνει το 25%. * Ο κίνδυνος φτώχειας των νοικοκυριών με ένα γονέα και τουλάχιστον ένα εξαρτώμενο παιδί ανέρχεται σε 27% ενώ ο αντίστοιχος δείκτης για τα νοικοκυριά με δύο γονείς και ένα εξαρτώμενο παιδί ανέρχεται σε 22%.

* Στις πυκνοκατοικημένες περιοχές (άνω των 500 κατοίκων ανά τετραγωνικό χλμ. και πληθυσμό τουλάχιστον 50.000

κατοίκων) ο κίνδυνος φτώχειας καλύπτει το 28% του πληθυσμού των περιοχών αυτών, αλλά μόνον το 9% στις περιοχές ενδιάμεσης πυκνότητας, δηλαδή στις περιοχές με πυκνότητα άνω των 100 κατοίκων ανά τ. χλμ. και πληθυσμού τουλάχιστον 50.000 κατοίκων είτε γειτνιάζει με πυκνοκατοικημένη περιοχή. Στις άλλες περιοχές, τις αραιοκατοικημένες, ο κίνδυνος φτώχειας φθάνει το 63%.

Η σχέση μεταξύ εκπαίδευσης και φτώχειας αποδεικνύεται σημαντικός, αφού το 71,2% των φτωχών έχει ολοκληρώσει μόνο την υποχρεωτική εκπαίδευση. Εξάλλου, το 42% των αναλφάβητων ή αυτών που δεν έχουν ολοκληρώσει το Δημοτικό απειλείται από τη φτώχεια ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των ατόμων που έχουν ολοκληρώσει σπουδές ανωτάτης εκπαίδευσης ή μεταπτυχιακά είναι 7%.