Αν και η «Λευκή κορδέλα» τουΜίχαελ Χάνεκεείναι το μεγάλο φαβορί των υποψήφιων ταινιών για το βραβείο Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, η ταινία που δεν αποκλείεται να κάνει την έκπληξη είναι τα «Σταυροδρόμια ζωής» («Αjami»), μια ισραηλογερμανική συμπαραγωγή που υπήρξε η επίσημη πρόταση του Ισραήλ στην Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου. Σκηνοθετημένο από τον ΠαλαιστίνιοΣκαντάρ Κόπτικαι τον ΙσραηλίτηΓιαρόν Σάνι, το φιλμ εκτυλίσσεται στην περιοχή Ατζαμί της Τζάφα, το χωνευτήρι διαφορετικών πολιτισμών και αλληλοσυγκρουόμενων αντιλήψεων μεταξύ εβραίων, μουσουλμάνων και χριστιανών.

Σε περίπτωση που τα «Σταυροδρόμια ζωής» κερδίσουν το Οσκαρ, μεγάλο ποσοστό της επιτυχίας τους θα πιστωθεί σε έναν άνθρωπο του οποίου το όνομα δεν θα ακουστεί στην αποψινή απονομή. Στον έλληνα κινηματογραφικό παραγωγόΘανάση Καραθάνο, ιδρυτή της γερμανικής εταιρείας παραγωγής Τwenty Τwenty Vision.

Τα κακά ελληνικά
Ο Θανάσης Καραθάνος γεννήθηκε στο Βερολίνο μεγάλωσε στην Αθήνα όταν οι γονείς του αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα, όταν ήταν δυο χρονών. Ο Καραθάνος θα έμενε εδώ ως και την ολοκλήρωση των σπουδών του στο Πάντειο. Αποφάσισε να κάνει το μεταπτυχιακό του στις Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στο Βερολίνο αλλά προτού ολοκληρωθούν οι σπουδές κατάλαβε ότι δεν ήταν αυτό που πραγματικά ήθελε.«Από μικρός είχα ιδιαίτερη αγάπη για το σινεμάαλλά μου βγήκε με μπόλικη καθυστέρηση, οπότε αποφάσισα να κάνω στροφή 180 μοιρών»μας είπε τηλεφωνικώς από το Βερολίνο ο Καραθάνος, απολογούμενος για τα«πολύ κακά πια ελληνικά»του. Επιασε δουλειά ως εκπαιδευόμενος σε γερμανική εταιρεία παραγωγής, αργότερα προσελήφθη και τον Νοέμβριο του 1998 αποφάσισε να ιδρύσει τη δική του επιχείρηση, την Τwenty Τwenty Vision, με βάση το Βερολίνο. Αργότερα ίδρυσε μια δεύτερη με βάση τη Λειψία.

Από την αρχή υπήρξε γουρλής. Η πρώτη ταινία που παρήγαγε η Τwenty Τwenty Vision ήταν το «Μy sweet home» ενός άλλου Ελληνα της Γερμανίας, τουΦίλιππου Τσίτου. Συμπεριελήφθη στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Βερολίνου. Δεν κέρδισε αλλά έκανε εντύπωση. Οι δυο τους συνεργάστηκαν ξανά στην πρόσφατη «Ακαδημία Πλάτωνος» που επίσης είχε διεθνή παρουσία, χαρίζοντας το βραβείο ερμηνείας στονΑντώνη Καφετζόπουλο στο περυσινό Φεστιβάλ του Λοκάρνο.

Η πείρα του Καραθάνου στα φεστιβάλ είναι μεγάλη. Η ταινία της Πέννυς Παναγιωτοπούλου«Δύσκο λοι αποχαιρετισμοί: Ο μπαμπάς μου» κέρδισε επίσης ένα βραβείο ερμηνείας στο Λοκάρνο (για τον μικρό Γιώργο Καραγιάννη), η «Ιrina Ρalm» με τηΜαριάν Φέιθφουλδιαγωνίστηκε στο Βερολίνο, όπως το «Restless» τουΑμος Κόλεκαλλά και εφέτος το ιρανικό «Τhe hunter» του Ράφι Πιτς. Ολες αυτές οι ταινίες είναι παραγωγές του Καραθάνου που αυτή την εποχή έχει στα σκαριά τρεις, εκ των οποίων η μία γυρίζεται στο Κιργιστάν!

Ακόμη και το «Μικρό έγκλημα», μια «μικρή» μαύρη κωμωδία που σκηνοθέτησε ο ΚύπριοςΧρήστος Γεωργίου, ενώ πέρασε εντελώς απαρατήρητη στην Ελλάδα, στη Γερμανία σημείωσε το εκπληκτικό νούμερο των 200.000 εισιτηρίων.

Να παίρνεις ρίσκο

Με φόντο την περιοχή Ατζαμί της Τζάφα, τα «Σταυροδρόμια ζωής» αναφέρονται στις αλληλοσυγκρουόμενες αντιλήψεις μεταξύ εβραίων, μουσουλμάνων και χριστιανών

Ισραήλ, Βερολίνο, Τεχεράνη, Κιργιστάν, Νέα Υόρκη, Αθήνα, Λονδίνο. Οι ταινίες με τις οποίες ασχολείται ο Θανάσης Καραθάνος είναι μεν μικρές παραγωγές, εξελίσσονται όμως σε ποικίλα σημεία του πλανήτη.«Αν πιστέψω ότι ο σκηνοθέτης έχει κάτι να πει, τότε θα βάλω τα δυνατά μου για να βρω τα χρήματα που χρειάζονται για τη στήριξη του οράματός του» είπε. Στην περίπτωση της ταινίας «Σταυροδρόμια ζωής» εκτός από το σενάριο ο Καραθάνος πίστεψε και στη χημεία των δύο σκηνοθετών: «Ο ένας είναι εβραίος Ισραηλινός και ο άλλος άραβας χριστιανός.Από μόνοι τους εκπροσωπούσαν τις αντιθέσεις της Τζάφα. Και αυτό έχει ενδιαφέρον».

Βέβαια μια ταινία όπως τα «Σταυροδρόμια ζωής» είχαν ρίσκο. Το μεγαλύτερο ήταν ότι άλλο πράγμα «είδε» στο μυαλό του ως ταινία ο Καραθάνος έχοντας διαβάσει το σενάριο και άλλο είχαν στο μυαλό του οι σκηνοθέτες που ήταν και πρωτοεμφανιζόμενοι. Ολο το καστ του φιλμ είναι ερασιτέχνες ηθοποιοί, ενώ όσοι υποδύονται αστυνομικούς υπήρξαν πρώην αστυνομικοί. Τριακόσιοι ερασιτέχνες εκπαιδεύονταν επί ένα χρόνο. Εν τέλει έμειναν περίπου 40. Κανείς τους δεν ήξερε το σενάριο. Ούτε καν στα γυρίσματα που διάρκεσαν 29 ημέρες. «Επαιζαν χωρίς να γνωρίζει τι θα γίνει γιατί οι σκηνοθέτες ήθελαν να δημιουργήσουν αυθορμητισμό και ρεαλισμό. Οπως στα ντοκυμαντέρ».

Ο δρόμος προς τα Οσκαρ
Τα «Σταυροδρόμια ζωής» έφτασαν στην πεντάδα των υποψηφίων για το ξενόγλωσσο Οσκαρ αφού πρώτα πέρασαν από το προκαταρκτικό στάδιο των εννέα ταινιών. Το αξιοσημείωτο δε είναι ότι στην εννιάδα βρισκόταν ακόμη μία ταινία του Καραθάνου, το «Τhe world is big and salvation lurks around the world», μια συμπαραγωγή Βουλγαρίας/Γερμανίας σε σκηνοθεσίαΣτέφαν Κομαντάρεφ (ήταν η επίσημη πρόταση της Βουλγαρίας στα Οσκαρ).«Οταν είδα ότι στις εννέα ταινίεςοι δύο ήταν δικές μου, είπα μέσα μου ότι ακόμη και με τους νόμους της Στατιστικήςμία θα πρέπει να βρεθεί στην πεντάδα.»Τα «Σταυροδρόμια ζωής» παίχτηκαν σε αρκετά φεστιβάλ της Αμερικής και στις 3 Φεβρουαρίου άρχισαν να προβάλλονται εμπορικά στις αίθουσες, όπου έχουν ξεπεράσει τις 200.000 δολάρια σε έσοδα, νούμερο πολύ καλό για το μέγεθος και τις ελάχιστες κόπιες της ταινίας.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΣΕ ΔΙΕΘΝΗ ΦΕΣΤΙΒΑΛ
2002

Ο Γιώργος Καραγιάννης πήρε το βραβείο ανδρικής ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο για την ταινία της Πέννυς Παναγιωτοπούλου «Δύσκολοι αποχαιρετισμοί: Ο μπαμπάς μου».

2009

Επίσης στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο,ο Αντώνης Καφετζόπουλος πήρε το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για την «Ακαδημία Πλάτωνος» του Φίλιππου Τσίτου.

2010

Η ιρανική πολιτική αλληγορία «Τhe hunter» του Ράφι Πιτς διεκδίκησε εφέτος τη Χρυσή Αρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου.