Καθ΄ ότι ο καναδός ηθοποιός Κρίστοφερ Πλάμερ τον περασμένο Δεκέμβριο έκλεισε τα 80, είναι τουλάχιστον εντυπωσιακό που ποτέ ως σήμερα δεν έχει υπάρξει υποψήφιος σε καμία κατηγορία των Οσκαρ. Εφέτος τα κατάφερε για τον ρόλο του Λέοντος Τολστόι στην ταινία «Τhe last station» (στη φωτογραφία σε σκηνή από την ταινία). Τα κατάφερε ύστερα από 160 εμφανίσεις σε κινηματογράφο και τηλεόραση – και η αλήθεια είναι ότι για κάποιες ταινίες όπως η «Μελωδία της ευτυχίας» και το «Ιnsider» θα μπορούσε κάλλιστα να προταθεί για το αγαλματίδιο. Το αν θα το πάρει εφέτος θα το ξέρουμε τη Δευτέρα τα ξημερώματα. Στα χνάρια του Πλάμερ έχουν πατήσει επίσης ο Τζέρι Λούις (83 ετών) και ο Ντόναλντ Σάδερλαντ (74 ετών), ενώ ηθοποιοί όπως ο Ντένις Κουέιντ (55 ετών), ο Γκάρι Ολντμαν (51 ετών) αλλά και ο Τζιμ Κάρεϊ (48 ετών) επίσης δεν έχουν υπάρξει υποψήφιοι. Στους μακαρίτες θα βρούμε τον Εντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον, τον Τζόζεφ Κότεν, τη Μίρνα Λόι και τον Φρεντ Μακ Μάρεϊ. Οι πιο κραυγαλέες περιπτώσεις αγνοημένων όμως είναι αυτές που παρουσιάζονται παρακάτω.
ΜΕΡΙΛΙΝ ΜΟΝΡΟΕ (1926-1962)
Παρεξηγημένη σεξοβόμβα
Ο Λι Στράσμπεργκ, μέγας δάσκαλος υποκριτικής στο Αctors Studio, είχε πει ότι το ταλέντο της έρχεται δεύτερο, μετά του Μάρλον Μπράντο. Ο περισσότερος κόσμος όμως ήταν πολύ δύσκολο να δεχθεί τη Μέριλιν Μονρόε ως ηθοποιό (ιδίως ως δραματική ηθοποιό), καθ΄ ότι την έβλεπε ως ξανθιά σεξοβόμβα- κάτι που ήταν. Ακόμη και ως σεξοβόμβα όμως, έδωσε υπέροχες ερμηνείες που αγνοήθηκαν από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου: για τον ρόλο της αφελούς «Σειρήνας» των σαλούν στη «Στάση λεωφορείου» (1956) θα μπορούσε να είχε κερδίσει μια υποψηφιότητα, ενώ υπήρξε υπέροχη «τρελαίνοντας» τον Τόνι Κέρτις και τον Τζακ Λέμον στο «Μερικοί το προτιμούν καυτό» (1959) του Μπίλι Γουάιλντερ.
ΠΙΤΕΡ ΛΟΡΕ (1904-1964)
Ο Γερμανός Πίτερ Λόρε παραμένει μια από τις χαρακτηριστικότερες φάτσες του κινηματογράφου και κλασική περίπτωση ηθοποιού που μπορούσε να κλέψει την παράσταση σε β΄ ρόλους ταινιών όπως η «Καζαμπλάνκα» και το «Γεράκι της Μάλτας». Επίσης έδωσε μια ανατριχιαστική ερμηνεία στον ρόλο του κατά συρροή δολοφόνου παιδιών στην ταινία «Μ» του 1931.
ΚΙΜ ΝΟΒΑΚ (77 ετών)
Ολη η καριέρα της έχει επισκιαστεί από έναν και μόνο ρόλο: της γυναίκας-μυστηρίου στον «Δεσμώτη του ιλίγγου» (1958) του Αλφρεντ Χίτσκοκ. Και είναι κρίμα που η Νόβακ έλειπε από τις υποψηφιότητες αυτής της αγνοημένης ταινίας που έμελλε να επηρεάσει τόσο πολύ τον κινηματογράφο παρ΄ ότι στην εποχή της παρεξηγήθηκε.
ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΓΚΙΡ (60 ετών)
Οι φήμες ότι ο Ρίτσαρντ Γκιρ σνομπάρει τα Οσκαρ (προτιμώντας το Θιβέτ) έχουν προφανώς επιφέρει επιπτώσεις στην καριέρα του. Γιατί είναι σχεδόν αδύνατο να χωνέψεις ότι δεν υπήρξε υποψήφιος για το «Σικάγο», όπου εκτός από το ότι μας έπεισε ως αδίστακτος δικηγόρος μάς κέρδισε και με τον χορό του.
ΜΙΑ ΦΑΡΟΟΥ (65 ετών)
Γέννησε τον γιο του Διαβόλου στο «Μωρό της Ρόζμαρι» κρατώντας όλο το βάρος της ταινίας του Ρόμαν Πολάνκσι. Την αγνόησαν, όπως και σε όλες τις ταινίες που έπαιξε για λογαριασμό του Γούντι Αλεν: «Η Χάνα και οι αδελφές της», «Το κόκκινο ρόδο του Καΐρου», «Ο ατσίδας του Μπρόντγουεϊ» κ.ά.
ΕΡΟΛ ΦΛΙΝ (1909-1959)
Στη δεκαετία του 1930 υπήρξε το πρότυπο του action hero σε ταινίες όπως «Οι περιπέτειες του Ρομπέν των Δασών». Πέτυχε επίσης μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία ως στρατηγός Τζορτζ Αρμστρονγκ Κάστερ στην «Επέλαση των δραγόνων» (1941). Ηταν όμως «κακό» παιδί και η φημολογούμενη ανάμειξή του με τους ναζιστές σπίλωσε διά βίου το όνομά του.
ΜΟΡΙΝ Ο΄ ΧΑΡΑ (89 ετών)
Η κοκκινομάλλα Ιρλανδή έλαμψε ως κόρη ανθρακωρύχου στη δραματική ταινία «Η κοιλάδα της κατάρας» (1941) του Τζον Φορντ που απέσπασε πέντε Οσκαρ. Η ίδια κανένα. Το ίδιο συνέβη και το 1953 με τον «Ησυχο Αμερικανό», και πάλι του Φορντ. Το φιλμ προτάθηκε για επτά Οσκαρ, κέρδισε δύο, αλλά η Ο΄ Χάρα κανένα.
