«Είναι πάρα πολύ καλή…» ήταν η φράση που ψιθύρισαν πολλοί μες στο σκοτάδι την περασμένη Πέμπτη στο θέατρο Επί Κολωνώ κατά την επίσημη πρεμιέρα της παράστασης «La Chunga». Οι (καλές) κριτικές για την πρωταγωνίστρια Καρυοφυλλιά Καραμπέτη υφάνθηκαν προτού ανάψουν τα φώτα και ακουστεί το παρατεταμένο χειροκρότημα. Για πρώτη φορά τόσο αφτιασίδωτη επί σκηνής, αλλά πολύ ουσιαστική στο παίξιμό της ως Τσούνγκα ή «Τσουνγκίτα», όπως την αποκαλούν τα αποβράσματα που συχνάζουν στο παρηκμασμένο καφενείο της κάπου στο Περού. Αβαφη, με τα σκούρα μαλλιά της τραβηγμένα με μανία προς τα πίσω και πιασμένα σε έναν αυστηρό κότσο, φορώντας φόρεμα για γυναίκες πιο μεγάλες από την ηλικία της και καφέ παντόφλες που ξεπαστρεύουν τη θηλυκότητα, η ηθοποιός καταφέρνει να μπει στο σύμπαν της φαινομενικά σκληρόπετσης αντρογυναίκας, που ένα βράδυ ερωτεύεται μια πανέμορφη κοπέλα η οποία έρχεται στο μαγαζί ως συνοδός ενός εκ των αποβρασμάτων.

Ευχάριστη έκπληξη η Ηλιάννα Μαυρομάτη – κόρη της υπερήφανης Λίλας Καφαντάρη που δε μπορούσε να απουσιάζει από την πρεμιέρα- στον ρόλο της σαγηνευτικής Μέτσε, που καταφέρνει να ραγίσει το σκληρό όστρακο της Τσούνγκα, έστω για λίγο. Το φιλί των δύο γυναικών, όταν ανεβαίνουν στην κάμαρα αφήνοντας τους άνδρες να παίζουν ζάρια, πολύ αβίαστο και έντιμο- είχαμε καιρό να δούμε κάτι τέτοιο, που συμβαίνει επειδή προκύπτει και όχι επειδή προκαλεί. Ενδιαφέρουσα και η σκηνογραφία ( Γιώργος Χατζηνικολάου ), αποδίδει τόσο την παρακμή του καφενείου όσο και τον λυτρωτικό «πάνω κόσμο» της Τσούνγκα, που αποκαλύπτεται κάθε φορά πίσω από ένα γυαλί και φωτίζεται εξαιρετικά διά χειρός Νίκου Βλασόπουλου.

Ωστόσο το έργο του Μάριο Βάργκας Λιόσα δεν καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο ως το τέλος. Η παράσταση της Ελένης Σκότη αποδεικνύεται γυναικεία υπόθεση, καθώς οι ανδρικοί ρόλοι, χωρίς να είναι ανύπαρκτοι, δεν καταφέρνουν να πατήσουν πόδι επί σκηνής. Κακή η ιδέα του αφηγητή, ο οποίος κουρδίζει και γρατσουνίζει μια ηλεκτρική κιθάρα και η εκφορά του θυμίζει δευτεροετή φοιτητή σε συνέλευση των ΤΕΙ, πετώντας μας βίαια από την περουβιανή ατμόσφαιρα. Ειδικά στην τελευταία σκηνή, κατά την οποία η Καραμπέτη με την πλάτη στο κοινό ξετυλίγει τον επίδεσμο που της πίεζε το στήθος, λύνει τον αυστηρό της κότσο και χάνεται στο σκοτάδι, δεν χρειαζόμασταν κανέναν άλλο επίλογο.

ΘΕΑΤΡΟ «ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ» Ναυπλίου 12 και Λένορμαν, τηλ. 210 5138.067